کتاب ژه

«آلبن یک راز دارد. راز مثل طلاست. زیبایی طلا در درخشندگی آن است؛ برای اینکه بدرخشد، نباید آن را در مخفیگاهی رها کرد، باید در روز روشن بیرون آوردش؛ راز نیز همین‌طور است. اگر فقط یک نفر آن را بداند که ارزشی ندارد؛ باید گفتش تا راز شود.» آلبنِ کریستین بوبن، پسربچه‌ای هشت ساله است که با یک پری دریاچه دوست شده است. داستان از ابتدا جوری آغاز می‌شود که ما می‌پنداریم جسدی مدت‌ها پیش در دریاچه‌ای افتاده و یخ زده است و حالا پسربچه‌ای او را زیر یخ‌های شفاف دریاچه پیدا کرده و خیال می‌کند پری دریاچه یا چیزی شبیه آن است؛ اما پری دریاچه یا همان «ژه» چیزی جز تخیل آلبن نیست. ژه تا جوانی آلبن کنار او است و حالا دیگر از زیر یخ‌ها هم بیرون آمده است. در اتاقش، در تفریحاتش، در محل کارش. آلبن و ژه از زندگی، مرگ و هستی و عشق با هم حرف می‌زنند و ژه تنها همدم آلبن است. او حتی دوست‌دختری ندارد و با تنهایی باشکوهش خوش است تا این که بلاخره روزی از راه می‌رسد که آلبن از دنیای سابقش خارج می‌شود. او عاشق می‌شود، عاشق مادری با یک دختر هفت‌ساله که برای تعمیر اسباب‌بازی‌های دخترک به مغازه او می‌آیند. حالا چه اتفاقی برای ژه خواهد افتاد؟ آیا بازهم آلبن را همراهی می‌کند؟ کریستین بوبن در این داستان عجیب و پراحساس، پیام‌های زیادی دارد. خارج شدن از دنیای کودکی، از دست‌دادن معصومیت بکر و عشق انسان به انسان. آلبن شاید با عاشق شدنش از دنیای پاکی که قبلا داشته به دنیایی دیگر منتقل می‌شود اما او در این مدت چیزی را دورن خود پرورده است که زیبا و خالص است. عشقی که حالا می‌تواند نثار یک انسان واقعی شود. یک انسان واقعا زنده، گرم و سرشار از بی‌قراری و شادی. «شاید بهترین چیز ما به خود ما تعلق نداشته باشد. شاید ما فقط نگهبانان چیزی هستیم که هنگام ناپدیدشدنمان باقی می‌ماند.»