کتاب حکایت عشقی بی قاف بی شین بی نقطه

ــسیّدحجّتـــ

۱۳۹۸/۰۲/۰۲

جناب مصطفی مستور اگر عالیجناب عشق خطابتان کنم اغراق نکرده‌ام! از بس که عشق -از نوع خاصش که مخصوص خودتان است و من هم به‌شدت می‌پسندمش- از در و دیوار داستان‌هایتان فرو می‌ریزد... ساعت‌هایی که ساعت بی‌ربطی را نشان می‌دهند، شخصیت‌های تکراری اما

پرویز

۱۳۹۸/۰۲/۳۰

به نظر من از مستور نهایت نهایت سه تا کتاب بخونید، تا آخر عمر کافیه و خوندن بقیه ی کتاب ها لطفی نداره. تکرار تکرار تکرار... ! فضا تکراری، شخصیت ها تکراری، دغدغه ها تکراری، حرف ها تکراری. بعد از

سینا

۱۳۹۷/۱۰/۱۲

مستور اثارش خاصه خااااص

فاطمه ناظریان

۱۳۹۸/۰۶/۱۷

کوتاهه.. از ونک تا تجریش تو ترافیک خوندمش. متفاوته... گاهی هم عجیب میشه. گاهی هم دوست نداشتنی. آدم کتاب می‌خونه که سطحش بره بالا... نه که افسرده‌شه... کلا تم غمگین نمی‌پسندم.

maryam_z

۱۳۹۸/۰۷/۰۹

در داستان های کوتاه چه گوهر کمیابی شده ساده نویسی !! کتابی غیر ملموس که هدف نویسنده به هیچ وجه مشخص نیست.

Mr_Nazarian

۱۳۹۸/۰۳/۰۵

این کتاب فوق العادس،تمام این کتاب پر از احساسات مختلفه،مثل؛غم،گریه،شادی،عصبانیت و جنایت،تنهایی،رفتن،برگشتن،عشق،نفرت،نا امیدی و امید و ...،من از شش داستانه عجیب فوق العادش با دو تا از اونها خیلی ارتباط برقرار کردم،اولی چند روایت معتبر درباره ی کشتن،که واقعا اخرش

شیلا در جستجوی خوشبختی

۱۴۰۰/۰۳/۲۱

بعضی از جمله هاش ماله کتاب استخوان های خوک و دست های جذامی بود . من این کتاب رو توی یک ساعت نیم خوندم و از داستان آخرش خوشم اومد 14.

مینا ملاجان

۱۳۹۹/۰۲/۰۷

مصطفی مستور یکی از نویسندگان کاربلد این روزگار است. زبان مخاطب را به خوبی می شناسد و تعریف درستی از شرایط روزگار خود دارد، هر کدام از ما میتوانیم خود و شخصیتمان را در یکی از کاراکتر های این داستان

lonelyhera

۱۳۹۸/۰۶/۱۲

فقط از یه داستانش لذت بردم

Emma

۱۳۹۸/۰۵/۱۰

قلم مصطفی مستور واقعا جذاب و دلنشین