کتاب سوءتفاهم

«سوءتفاهم» نمایشنامه‌ای است که توسط «آلبر کامو» نویسنده‌ی بزرگ فرانسوی نوشته شد. کامو برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۵۷، و خالق رمان مشهور «بیگانه» است. کامو، نمایشنامه‌ «سوءتفاهم» را در سن ۲۸ سالگی و در آغاز جنگ جهانی دوم، زمانی که کشور فرانسه در اشغال آلمان بود نوشت که در سال ۱۹۴۴ برای نخستین بار به روی صحنه رفت. سوءتفاهم ماجرای زندگی مردی به نام «ژان» است که بعد از بیست سال دوری از مادر و خواهر خود، در حالی که ازدواج کرده و سرمایه‌ای کسب کرده است به خانه باز می‌گردد تا مادر و خواهرش را نیز در خوشبختی خود سهیم کند. او بعد از ورود به مهمانخانه‌ای که مادر و خواهرش آن را اداره می‌کنند متوجه می‌شود که بعد از گذشت این همه سال، خانواده‌اش در لحظه ورود، او را نشناخته‌اند. همسرش از او می‌خواهد که به نزد آنها برود و خیلی راحت و ساده بگوید «من آمدم». ژان که در ابتدا همین تصمیم را داشته، بعد از برخورد سرد خانواده‌اش، از آن منصرف گشته و به زنش پاسخ می‌دهد: «بله همین تصمیم را داشتم، اما فکر من پر از تصورات خودم بود و به من که منتظر پذیرایی گرم و نرمی بودم، در مقابل پولم، فقط آبجو دادند. همین مطلب کلمات را از دهان من سترد و خیال کردم که باید همین جور ادامه بدهم و خود را معرفی نکنم.» اما این همین جور ادامه دادن او، فاجعه به بار می آورد. در سوءتفاهم صحنه‌ها بسیار زنده و برانگیزاننده است و استادی کامو در پرداختن آنها شایسته تحسین، ولی نه‌تنها صحنه‌پردازی استادانه است بلکه محتوای سوءتفاهم تنها یک داستان یا نمایشنامه ساده نیست، بلکه قصه‌ی زندگی همه انسان‌ها است، چرا که زندگانی همه‌ی ما مملو از سوءتفاهم است و برای همین است که خوانندگانی که این کتاب را خوانده‌اند، همه بر این عقیده هستند که باید این نمایشنامه را با تفکر و بینشی فراتر از یک داستان ساده خواند و در هر بار خواندن دنیای جدیدی از اندیشه‌ای آگاهانه نسبت به مسایل پیرامون کسب کرد.