کتاب ژان کریستف (جلد ۳)

«ژان کریستف (جلد ۳)» سومین جلد از این رمان نوشته رومن رولان (۱۸۶۶-۱۹۴۴) و ترجمه دکتر علی اصغر خبره‌زاده است. در انتهای جلد دوم، ژان کریستف رفیق و همدمی که او را درک کند و با او احساس راحتی کند را پیدا کرد. اما کتاب در همان جا تمام شد و اکنون در جلد سوم ماجرای این دوستی به طور کامل شرح داده می‌شود. در جلد سوم، کتاب کمتر پیرامون خود ژان کریستف می‌چرخد و بیشتر داستان افرادی که وارد زندگی کریستف می‌شوند را روایت می‌کند. به طور مثال قسمت اول کتاب در جلد سوم (یعنی آنتوانت) به طور کامل به ماجرای زندگی خانواده دیگری می‌پردازد که در نهایت به زندگی کریستف مرتبط می‌شوند. اتفاقات این جلد خیلی خوب رخ می‌دهد. زندگی افراد به طرز ماهرانه‌ای با هم گره می‌خورد و کتاب بازهم مثل جلد اول تقریبا حال و هوایی عاشقانه به خود می‌گیرد. بخشی از داستان: او، در تنهایی، و برای شادی خویش، بسیار موسیقی می‌نواخت. او از آن سرشار بود. در پی دریافت آن‌چه که می‌نواخت نبود، و ناآگاه از آن سرخوش می‌شد. هیچکس در پی آن نبود که به او هم‌آهنگی بیاموزد؛ و خود نیز غم آن نداشت. خانواده از آن‌چه که دانش بود و دانشمندانه آگاهی نداشت، بویژه خانواده مادری. همه این قانون‌دانان، فرزانه و انسان دوست، در برابر یک دشواری سرگشته می‌شدند. از یک خویشاوند دور که به اداره هواشناسی وارد شده بود، چون یک پدیده شگفت‌انگیز یاد می‌کردند. و چنین می‌گفتند که خود، از این امر، دیوانه شده‌بود، گروه نوکیسه‌ی توانگر شهرستانی. با آن هوش تند و تیز و سازنده خویش، امّا به انگیزه پرخوری و گوارش دیرپا و یکنواختی روزها، خفته و خواب‌آلود، از فهم و زیرکی خویش سرشار است؛ چنان به خویشتن اعتماد دارد که باور می‌کند هیچ دشواری‌ای یافت نمی‌شود که گره آن، به تنهایی نتواند بگشاید؛ و دور نیست که دانشمندان را چون گونه‌ای هنرمندان، و سودمندتر از دیگران، امّا فروتر بشمار آورد، زیرا، به هر حال هنرمندان به هیچ کار نمی‌آیند، و این بیکارگی از بزرگ‌منشی بی‌بهره نیست. حال آن که دانشمندان کمابیش کارگرانند...