کتاب طنزآوران جهان نمایش ۱۹

کتاب الکترونیکی عروسی، قماربازان، نوشتهٔ نیکلای واسیلیویچ گوگول، بخشی از مجموعهٔ «طنزآوران جهان نمایش» است که توسط داریوش مودبیان گردآوری و ترجمه شده و انتشارات گویا آن را به چاپ رسانده است. این مجموعه تلاش می‌کند تا نمایشنامه‌های طنز برجستهٔٔ جهان را به خوانندگان ایرانی معرفی کند. در این دفتر، ۲ نمایشنامهٔ کمدی از گوگول، به نام عروسی و قماربازان، ارائه شده که هر دو با نگاه انتقادی به جامعهٔ زمان خود نگاشته شده‌اند.

درباره کتاب عروسی، قماربازان (طنزآوران جهان نمایش ۱۹)

این اثر دربردارندهٔ دو نمایشنامهٔ عروسی و قماربازان نوشتهٔ نیکلای گوگول است که هرکدام نوعی طنز اجتماعی و انتقاد به شرایط جامعه را در خود دارند.

عروسی، یکی از نمایشنامه‌های برجسته نیکولای گوگول است که با طنزی ظریف به نقد مسائل اجتماعی و روان‌شناسی انسانی می‌پردازد. این نمایشنامه داستانی دربارهٔ یک مراسم عروسی را روایت می‌کند که در آن شخصیت‌های مختلف با نگرش‌ها و اهداف متفاوت حضور دارند. گوگول در این اثر، با بهره‌گیری از کمدی موقعیت و استفاده از اغراق در شخصیت‌ها و موقعیت‌ها، تصویری زنده و پویا از جامعهٔ روسیهٔ قرن نوزدهم ارائه می‌دهد. گوگول در این نمایشنامه از تکنیک‌های مختلفی استفاده می‌کند تا تفاوت‌های طبقاتی و اجتماعی را به تصویر بکشد و در عین حال به تماشاگران نشان دهد که چگونه انتظارات اجتماعی و فشارهای خارجی می‌توانند بر تصمیمات و رفتارهای فردی تأثیر بگذارند. طنز گوگول در این اثر نه تنها برای سرگرمی بلکه برای تفکر عمیق‌تر در مورد زندگی و روابط انسانی به کار گرفته شده است.

قماربازان، یکی دیگر از آثار گوگول است که به موضوع تقلب و فریب در دنیای قمار می‌پردازد. این نمایشنامه داستان گروهی از قماربازان حرفه‌ای را دنبال می‌کند که به بازی با زندگی دیگران مشغولند. گوگول در این اثر نیز با استفاده از طنز و کنایه، به نقد ناپاکی‌های اخلاقی و اجتماعی می‌پردازد. قماربازان نمایشنامه‌ای است که هدف آن به طور ویژه نقد طمع و فساد اخلاقی در جامعه است و با استفاده از شخصیت‌هایی که نمایندهٔ انواع مختلف فریب و حیله‌گری هستند، به بررسی عمیق‌تر این مسائل می‌پردازد. گوگول با خلق صحنه‌هایی پویا و دیالوگ‌هایی تیزبینانه، مخاطبان را به دنیایی وارد می‌کند که در آن اعتماد و اخلاق به‌سادگی خرید و فروش می‌شوند.

نمایشنامه متنی است که برای اجرا بر روی صحنه و یا هر مکان دیگری نوشته می‌شود. هر چند این قالب ادبی شباهت‌هایی به فیلم‌نامه، رمان و داستان دارد، شکل و فرم و رسانه‌ای جداگانه و مستقل محسوب می‌شود. نخستین نمایشنامه‌های موجود از دوران باستان و یونان باقی مانده‌اند. نمایشنامه‌ها در ساختارها و شکل‌های گوناگون نوشته می‌شوند، اما وجه اشتراک همهٔ آن‌ها ارائهٔ نقشهٔ راهی به کارگردان و بازیگران برای اجرا است. بعضی از نمایشنامه‌ها تنها برای خواندن نوشته می‌شوند؛ این دسته از متن‌های نمایشی را کلوزِت (Closet) نامیده‌اند. از مشهورترین نمایشنامه‌نویس‌های غیرایرانی می‌توان به «آیسخولوس»، «سوفوکل»، «اوریپید» (یونان باستان)، «شکسپیر»، «هارولد پینتر» (انگلستان)، «مولیر» (فرانسه)، «هنریک ایبسن» (نروژ)، «آگوست استریندبرگ» (سوئد)، «برتولت برشت» (آلمان)، «ساموئل بکت» (ایرلند) و «یوجین اونیل» (آمریکا) اشاره کرد. نام برخی از نمایشنامه‌نویس‌های ایرانی نیز «بهرام بیضائی»، «عباس نعلبندیان»، «اکبر رادی»، «غلامحسین ساعدی»، «بهمن فُرسی»، «محسن یلفانی»، «نغمه ثمینی»، «محمد رضایی راد»، «علیرضا نادری»، «محمد یعقوبی»، «محمد رحمانیان» و «محمد چرمشیر» بوده است.

کتاب عروسی، قماربازان (طنزآوران جهان نمایش ۱۹) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای علاقه‌مندان به ادبیات نمایشی، به ویژه کسانی که به طنز اجتماعی و تحلیل‌های انتقادی از جامعه علاقه دارند، مناسب است. دانشجویان و پژوهشگران هنرهای نمایشی و ادبیات نیز می‌توانند از این مجموعه برای درک بهتر ساختارها و تکنیک‌های کمدی اجتماعی استفاده کنند.

درباره نیکلای واسیلیویچ گوگول

نیکلای واسیلیویچ گوگول (Nikolai Vasilyevich Gogol) در سال ۱۸۰۹ به دنیا آمد و در سال ۱۸۵۲ از دنیا رفت. او داستان‌نویس و نمایشنامه‌نویس مشهور و اهل روسیه است. گوگول در خانواده‌ای از طبقهٔ متوسط و علاقه‌مند به ادبیات در اوکراین متولد شد. تحصیلات متوسطهٔ خویش را در شهر نژین به پایان رساند. هنگامی که محصل بود، مهارتش را در نویسندگی نشان داد. پس از ترک مدرسه در آرزوی به دست‌آوردن کاری آموزشی و یا دولتی و کسب وجهه‌ای ادبی به پترزبورگ رفت. در سال ۱۸۲۹ با نام مستعار «و. آلوف» منظومه‌ای رمانتیک به نام «هانس کوچلگارتن» منتشر کرد، اما این منظومه توفیق چندانی نیافت و حتی از سوی افراد اهل مطالعه و منتقدان نیز مورد استهزا قرار گرفت. سرانجام گوگول در پایان سال ۱۸۲۹ موفق به یافتن پستی رسمی در یک ادارهٔ دولتی شد. او به نوشتن ادامه داد. در ۱۸۲۹ منظومهٔ «هانس کوشِل‌گارتِن» را منتشر کرد. این کتاب با موفقیتی روبه‌رو نشد و همهٔ نسخه‌های آن را خودِ گوگول خرید و آتش زد. این شکست، نویسندهٔ تازه‌کار را نسبت به ادبیات دلسرد کرد، ولی سرخوردگی او طولانی نبود. در سال‌های ۱۸۳۱ - ۱۸۳۲ داستان‌های منثور «شب‌هایی در قصبهٔ نزدیک دیانکا» منتشر شد و تحسین الکساندر پوشکین را برانگیخت. گوگول به نوشتن ادامه داد و با کتاب «نفوس مرده» جایگاه خودش را میان نویسندگان پیدا کرد. آن اثری که او را در جهان مشهور کرد، داستان «شنل» بود که آن را آغازگر داستان کوتاه روسی می‌دانند. «بازرس» و «دماغ» و «یادداشت‌های یک دیوانه» آثار مشهور دیگری از نیکلای گوگول هستند.