کتاب تکنولوژیسم، غروب ایسم ها

کتاب تکنولوژیسم، غروب ایسم ها نوشته حامد خداداد و منتشرشده توسط نشر گویا، اثری علمی - تخیلی با رویکرد فلسفی است که به بررسی آینده‌ی انسان، فناوری و ساختارهای قدرت می‌پردازد. این رمان با تلفیق روایت داستانی و تحلیل‌های نظری، جهانی را ترسیم می‌کند که در آن ایدئولوژی‌های سنتی جای خود را به نظامی داده‌محور و مبتنی‌بر هوش مصنوعی داده است. نویسنده با بهره‌گیری از عناصر علمی، فلسفی و اجتماعی، سؤالاتی بنیادین درباره‌ی اخلاق، آزادی، عدالت و معنای سعادتمندی در عصر فناوری مطرح کرده است. داستان حول محور احیای یک دانشمند برجسته پس از یک قرن انجماد و مواجهه‌ی او با دنیایی جدید و نظام حکومتی تکنولوژیسم می‌چرخد؛ جایی که داده، دانش و الگوریتم‌ها جایگزین تصمیم‌گیری‌های انسانی شده‌اند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب تکنولوژیسم، غروب ایسم ها

کتاب تکنولوژیسم، غروب ایسم‌ها اثری از حامد خداداد است که با رویکردی علمی - تخیلی و فلسفی، آینده‌ی جوامع انسانی را در بستر سلطه‌ی فناوری و داده به تصویر کشیده است. این کتاب با روایت داستان احیای دکتر حسین پورسینا، دانشمند و فیلسوفی که پس از یک قرن انجماد به زندگی بازمی‌گردد، به بررسی پیامدهای اجتماعی و سیاسی و اخلاقی حکومتی داده‌محور پرداخته است. ساختار رمان حاضر ترکیبی از روایت داستانی، مانیفست‌های فلسفی و تحلیل‌های نظری است که در قالب فصل‌های مختلف، از بیداری شخصیت اصلی تا شکل‌گیری و تثبیت نظام تکنولوژیسم پیش می‌رود. نویسنده با پرداختن به مفاهیمی چون شایسته‌سالاری علمی، آزادی مهندسی‌شده، عدالت فناورانه و اصل عدم قطعیت، تصویری از جامعه‌ای ارائه می‌دهد که در آن تصمیم‌گیری‌های کلان به الگوریتم‌ها و هوش مصنوعی سپرده شده و نقش انسان در تعیین سرنوشت خود به چالش کشیده می‌شود. کتاب حاضر با طرح سؤالاتی درباره‌ی هویت، اختیار، معنای سعادت و خطرات تمرکز قدرت فناورانه، خواننده را به تأمل درباره‌ی آینده‌ی انسانیت و مرزهای اخلاقی فناوری دعوت می‌کند.

خلاصه داستان تکنولوژیسم، غروب ایسم ها

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

رمان با احیای دکتر حسین پورسینا، دانشمند و بنیان‌گذار نظریه‌ی تکنولوژیسم، پس از یک قرن انجماد آغاز می‌شود. او در دنیایی بیدار می‌شود که نظام‌های سنتی قدرت فروپاشیده‌اند و جامعه‌ای داده‌محور با محوریت هوش مصنوعی و الگوریتم‌های پیشرفته بر جهان حاکم شده است. نورایونیون، شهری فناورانه در جنوبگان، مرکز این تمدن جدید است و شورای نورا متشکل از نخبگان علمی و فناوران، اداره‌ی امور را بر عهده دارد. پورسینا با کمک نواده‌اش آناهیتا و همسر او (سیاوش) با فناوری‌های نوین مانند نوراواتارها و نوراکپسول‌ها آشنا می‌شود؛ فناوری‌هایی که امکان انتقال ذهن و جاودانگی زیستی را فراهم کرده‌اند. در این جامعه، آزادی فردی و دانش شخصی جای خود را به کنترل الگوریتمی و تصمیم‌گیری جمعی داده؛ بااین‌حال حذف متغیرهای دانش، آزادی و عدم قطعیت از مدل حکمرانی، نگرانی‌هایی درباره‌ی افراط‌گرایی علمی و کاهش انسانیت به همراه دارد. پورسینا در مواجهه با این جهان جدید با پرسش‌هایی درباره‌ی معنای اختیار، اخلاق و آینده‌ی انسانیت روبه‌رو و نقش او در اصلاح یا تأیید این نظام داده‌محور به چالش کشیده می‌شود.

چرا باید کتاب تکنولوژیسم، غروب ایسم ها را بخوانیم؟

رمان تکنولوژیسم، غروب ایسم‌ها با ترکیب داستان علمی - تخیلی و تحلیل فلسفی، تصویری نو از آینده‌ی جوامع انسانی و نقش فناوری در شکل‌دهی به سرنوشت بشر ارائه می‌دهد. این کتاب با طرح ایده‌هایی مانند حکمرانی داده‌محور، شایسته‌سالاری علمی و اصل عدم قطعیت، خواننده را به بازاندیشی درباره‌ی مفاهیمی چون آزادی، عدالت و اختیار دعوت می‌کند. روایت داستانی احیای یک دانشمند در دنیایی متحول، فرصتی برای مواجهه با چالش‌های اخلاقی و اجتماعی عصر فناوری فراهم می‌آورد. همچنین تحلیل‌های نظری و مدل‌های پیشنهادی کتاب، ابزارهایی برای فهم بهتر پیامدهای اجتماعی و فلسفی پیشرفت‌های فناورانه در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌دهد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به علاقه‌مندان فلسفه‌ی فناوری، آینده‌پژوهی، داستان‌های علمی - تخیلی و کسانی که دغدغه‌ی اخلاق، عدالت و نقش داده در ساختارهای اجتماعی دارند، پیشنهاد می‌شود. همچنین این رمان برای پژوهشگران علوم انسانی، دانشجویان رشته‌های علوم اجتماعی و فعالان حوزه‌ی هوش مصنوعی و سیاست‌گذاری فناوری مناسب است.

بخشی از کتاب تکنولوژیسم، غروب ایسم ها

«ویراهوم در آرامش کامل قرار داشت. بیش از یک ماه از خبر توافق میان تکنولوژیست‌ها با ارتش آزادی‌بخش ذهن می‌گذشت. بسیاری از مردم از هر دو طرف جشن‌هایی در سراسر دنیا برپا کرده بودند. بعد از سال‌ها، گروه‌های معارض به صلحی نسبتاً پایدار دست پیدا کرده بودند و چرخهٔ خشونتی که تا همین چندی پیش ابدی به نظر می‌رسید، پایان یافته بود.

به جلسهٔ مذاکرات اندیشید. حاصل جلسه بسیار مثبت بود. هرچند لئون اشتاینر تا آخرین لحظه دست از مخالفت نکشید، اما درنهایت توافق با کمی جرح‌وتعدیل میان دو طرف بسته شد. احساس سبکی می‌کرد، انگار باری سنگین از دوشش برداشته شده بود. این تفاهم می‌توانست نقطهٔ عطفی در صلح پایدار برای بشریت باشد.

با خودش فکر کرد: «باید جای مردم بود تا ارزش این صلح را به‌درستی درک کرد. اینکه به‌خاطر استفاده‌کردن یا نکردن از نوراواتار از بقیهٔ خویشاوندانت دور بمانی، می‌تواند بسیار دردناک باشد. به‌هرحال، نورانت هنوز به طور کامل کل جهان را پوشش نداده است، چه خوب و چه بد.»

شب گذشته زودتر از معمول خوابیده و صبح زود بیدار شده بود. پس از خوردن صبحانه‌ای مفصل، به اتاق نشیمن رفت. نور خورشید فضای اتاق را پرکرده بود. صدای باد و آواز پرندگان، محیط را دلپذیر ساخته بود. به کنار پنجره رفت و به بیرون نگریست. حس خوبی داشت.»