کتاب فرندز؛ دوستان و عاشقان

کتاب فرندز؛ دوستان و عاشقان نوشتهٔ متیو پری و ترجمهٔ امیر دانا است. انتشارات اندیشه آگاه این کتاب را منتشر کرده است؛ کتابی حاوی خاطرات بازیگر سریال فرندز (Friends).

درباره کتاب فرندز؛ دوستان و عاشقان

کتاب فرندز؛ دوستان و عاشقان (Friends, Lovers, and the Big Terrible Thing: A Memoir) خاطرات یکی از بازیگران این سریال محبوب و طنز را در بر گرفته است. متیو پری در این اثر، خاطرات خود را در ۱۱ فصل ارائه کرده است. عنوان برخی از این فصل‌ها عبارت است از «مزیت‌های سریال فرندز»، «نسلی دیگر به کنار رفت»، «بتمن»، «بدون دیوار چهارم» و «گروه سه‌نفره هیچ‌گاه به نتیجه نمی‌رسد». نویسندهٔ این اثر یا همان بازیگر سریال فرندز (Friends)، مدتی در بیمارستان بستری بود. او گفته است که پس از پنج ماه بسیار طولانی، از بیمارستان مرخص شد. به او گفتند در عرض یک سال، همه‌چیزِ بدنش به حد کافی خوب خواهد شد و می‌تواند بعد از چند مدت، کیسهٔ کولوستومی را جراحی کرده و بردارد. او به‌سمت خانه می‌رود. با او همراه و با داستانی پر فرازونشیب و باورنکردنی از زندگی بازیگری مطرح آشنا شوید. هیچ‌کس تصورش را نمی‌کرد بازیگر شخصیتِ «چندلر» در سریال فرندز، در دنیای واقعی تا این حد سختی و درد را تحمل کرده باشد؛ دردی که در مرکز ترک اعتیاد گریبان او را گرفت و باعث شد تا یک‌قدمی مرگ برود. متیو پری دلیل اصلی نوشتن این کتاب را کمک به افرادی می‌داند که مانند او درگیر اعتیاد شده‌اند و راه را گم کرده‌اند.

خواندن کتاب فرندز؛ دوستان و عاشقان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران ناداستان و قالب خاطرات پیشنهاد می‌کنیم.

درباره متیو پری

«متیو لانگفورد پری» در ۱۹ اوت ۱۹۶۹ متولد شد و در ۲۸ اکتبر ۲۰۲۳ درگذشت. شهرت او بیشتر برای بازی در سریال «فرندز» است. پری در این سریال با نام «چندلر» به ایفای نقش پرداخت. متیو پری تحصیلات ابتدایی را در مدرسه‌ای با نام «راک کلیف» گذراند. او را به‌عنوان یکی از ماهرترین تنیس‌بازها می‌شناختند. در مدرسه همه را مبهوت خود می‌کرد، اما پس از مدتی متوجه شد علاقهٔ بسیاری به بازیگری دارد. کم‌کم در تئاترهای مدرسه به‌عنوان بازیگر ظاهر شد. از اوایل دههٔ ۱۹۸۰ به‌مرور توانست وارد دنیای بازیگری شود. ابتدا به‌عنوان بازیگر مهمان در فیلم‌ها به ایفای نقش می‌پرداخت و بعدها نقش‌های مهم‌تری ایفا کرد. زندگی هنری او با بازی در نقش «راسل» در مجموعهٔ تلویزیونی «فرصت دوباره» به‌صورت جدی شروع شد. با آغاز دههٔ ۱۹۹۰، در چندین فیلم تلویزیونی دیده شد، اما شانس بزرگ در سال ۱۹۹۴ به او رو کرد؛ پیشنهادی که زندگی هنری متیو پری را برای همیشه دگرگون کرد. «مارتا کافمن» و «دیوید کرین» او را برای بازی در سریال «فرندز» انتخاب کردند. پری به‌مدت ۱۰ سال، یعنی تا سال ۲۰۰۴ در نقش چندلر، مهمان خانه‌های مردم جهان بود. او و دوستانش در سریال فرندز برای چندین نسل، خاطرات خوشی ساختند. متیو پری چهار بار نامزد دریافت جایزهٔ امی و دو بار موفق به دریافت این جایزه شد. او که در قاب تلویزیون به‌عنوان بازیگر فیلم‌های طنز و کمدی شناخته می‌شد و لبخند به لب مخاطبان می‌آورد، در کتاب «فرندز؛ دوستان و عاشقان» به قلم خودش، پرده از حقایق تلخ و تکان‌دهنده‌ای از زندگی خود برداشت؛ کتابی که به‌تعبیر روزنامه‌نگار نیویورکر «مکاشفه‌ای دردناک» است. ۲۸ اکتبر ۲۰۲۳ برای دوستداران سریال فرندز (Friends)، روز غم‌انگیزی بود؛ روزی که رسانه‌ها از پیداشدن جسد بی‌جان متیو پری در جکوزی خانه‌اش بر اثر غرق‌شدن خبر دادند. او در ۵۴سالگی دنیا را ترک کرد. برای آشنایی بیشتر با او، می‌توانید بیوگرافی و معرفی آثار متیو پری را بخوانید.

بخشی از کتاب فرندز؛ دوستان و عاشقان

«اول مونیکا رفت؛ کلیدش را روی پیشخوان گذاشت. بعد چندلر. سپس جویی؛ (اینکه او هم کلیدش را گذاشت و رفت خیلی خنده‌دار بود؛ چون او اساساً نباید کلید خانه مونیکا را می‌داشت). پس‌ازآن رأس، بعد ریچل و آخر از همه فیبی. اکنون شش کلید روی میز وجود داشت. حال دیگر حرفی برای گفتن باقی می‌ماند؟

اکنون ما همگی در انتهای یک مسیر طولانی قرار داشتیم. فیبی گفت: «به گمانم دیگه تموم شد.» جویی گفت: «آره» و سپس پیش از اینکه بگوید: «منم همین فکر رو می‌کنم...»، نگاهی گذرا به حضار می‌کند؛ فکر می‌کنم با این حرکت، قانون دیوار چهارم را اندکی شکست.

اما هیچ دیوار چهارمی برای شکستن وجود نداشت؛ هیچ‌وقت وجود نداشت. درواقع ما به مدت یک دهه در اتاق‌خواب و اتاق نشیمن مردم بودیم؛ ما با این سریال داخل تمامی خانه‌ها و اتاق‌های نشیمن مردم بودیم و درواقع بینمان هیچ دیواری نبود که بخواهیم آن را بشکنیم.

نوبت آن بود که برای آخرین بار آن آپارتمان را ترک کنیم. هم‌اکنون ما دیگر هشت نفر شده بودیم؛ شش شخصیت اصلی، به‌علاوه دوقلوهای چندلر و مونیکا که در یک کالسکه بودند.

پیش از قسمت آخر، مارتا کافمن را به کناری کشیدم.

گفتم: «شاید چیزی که می‌خواهم بگم خیلی مهم نباشه اما واقعیت خیلی دوست دارم آخرین دیالوگ سریال رو من بگم.» به همین دلیل، وقتی همگی از آپارتمان خارج شدیم و ریچل پیشنهاد داد آخرین قهوه را بخوریم، آنجا بود که من آخرین دیالوگ را گفتم.

چندلر گفت: «حتماً!» و با مکث و تأکید عالی ادامه داد: «کدوم کافه بریم؟!»

عاشق حالت چهره شویمر در حین ادای آخرین دیالوگم هستم. حالت چهره او نگاهش ترکیبی از احساس شوخ‌طبعی و احساس دل‌بستگی است. دقیقاً همان احساسی که سریال فرندز به مردم انتقال می‌داد.

و بدین ترتیب، سریال به پایان رسید.»