کتاب نامه هایی به بانوی همسایه

کتاب نامه هایی به بانوی همسایه نوشتهٔ مارسل پروست و ترجمهٔ سمیه خالدی است. انتشارات کتابستان معرفت این رمان فرانسوی عاشقانه را منتشر کرده است.

درباره کتاب نامه هایی به بانوی همسایه

کتاب نامه هایی به بانوی همسایه حاوی یک رمان کوتاه، فرانسوی و عاشقانه در قالب نامه‌نگاری است که گفته شده بر اساس یک شگفتی ساخته شده است. ۲۳ نامه به یک خانم (و سه نامه به شوهرش) که ما از او چیزی نمی‌دانستیم، کشف شده است. او همسایهٔ مارسل پروست بود و «ماری ویلیامز» نام داشت. در این اثر، دو نامه‌نویس از لحاظ سبک با یکدیگر رقابت می‌کنند. موضوع نامه‌ها چیست؟ سروصدا، کارهای نوسازی در طبقهٔ بالا که پروست را در ساعت‌های خواب و هنگام کار عذاب می‌دهند و البته موسیقی؛ چون خانم ویلیامز موسیقی دوست دارد و چنگ می‌نوازد (شاید هم پیانو). موضوع دیگر، گل‌های رز طبیعی و استعماری است که در این نامه‌ها ردوبدل می‌شوند؛ همچنین مسئلهٔ بیماری (بیماری مارسل پروست و ماری ویلیامز) و تنهایی.

خواندن کتاب نامه هایی به بانوی همسایه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی فرانسه و قالب رمان به‌شکل نامه‌نگاری پیشنهاد می‌کنیم.

درباره مارسل پروست

مارسل پروست با نام کامل «والانتَن لویی ژرژ اوژن مارسل پروست» در ۱۰ ژوئیهٔ ۱۸۷۱ به دنیا آمد. او نویسنده و مقاله‌نویسی فرانسوی بود که به‌دلیل نگارش اثر عظیمی با عنوان «در جست‌وجوی زمان ازدست‌رفته» یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان تاریخ ادبیات جهان قلمداد می‌شود. در سال ۱۸۸۲ وارد مدرسهٔ کندروسه شد. در سال ۱۸۸۶ در شانزلیزه با «مری دو بنارداکی» دختر یک اشراف‌زادهٔ لهستانی آشنا شد که در رمان «در جست‌وجوی زمان ازدست‌رفته» یکی از الگوهای «ژیلبر سوان» بود. او در خلال سال‌های ۱۸۸۸–۹ در کندورسه به کلاس فلسفه رفت که دبیر آن «ماری آلفونس دارلو» بر تربیت فکری او اثر بسیار گذاشت، با نشریهٔ ادبی دبیرستان به نام «روو لیلاس» همکاری کرد و پایش به محافل اشرافی باز شد. مارسل پروست در ۱۵ ژوئیه ۱۸۸۹ دیپلم ادبی گرفت. در نوامبر ۱۸۸۹ دورهٔ یک‌سالهٔ سربازی داوطلبانهٔ خود در هنگ ۷۶ پیاده اورلئان را آغاز کرد؛ سپس در دانشکدهٔ حقوق پاریس نام‌نویسی کرد. در سال ۱۸۹۱ گذشته از دانشکدهٔ حقوق به‌طور نامرتب در کلاس‌های دانشکدهٔ علوم سیاسی و شرکت کرد. در سال ۱۸۹۲ فعالیت‌های ادبی جدی پروست آغاز شد و او همکاریش را با نشریهٔ «لو بانکه» شروع کرد. در این نشریه ۱۵ مقاله از پروست چاپ شد که بعدها در کتاب «خوشی‌ها و روزها» دوباره منتشر شد. در ماه مارس سال ۱۸۹۵ لیسانس ادبیات خود را نیز دریافت کرد. در ژانویهٔ سال ۱۹۰۸ نگارش اثر عظیمش را آغاز کرد. سال ۱۹۰۹ او هرگونه رفت‌وآمد را کنار گذاشت و یک‌سره به نوشتن پرداخت. در سال ۱۹۱۲ بخش‌هایی از رمان «در جست‌وجوی زمان از‌دست‌رفته» در روزنامهٔ فیگارو چاپ شد. سال ۱۹۱۳ پس از شکست تلاش‌های بسیارش برای قبولاندن اثر به چند ناشر، سرانجام انتشارات برنار گراسه می‌پذیرد که این رمان را در سه جلد به‌خرج نویسنده چاپ کند. پس از مرگ او در سال ۱۹۲۳ «اسیر» در دو جلد، در سال ۱۹۲۵ «گریخته» در دو جلد، در سال ۱۹۲۷ «زمان بازیافته» در دو جلد، در سال ۱۹۵۲ رمان «ژان سنتوی» در دو جلد و در سال ۱۹۵۴ اثر ناتمام «ضد سنت‌بوو» به چاپ رسید. رمان‌های «بی‌اعتنا» و «آلبرتین گمشده» و «نامه‌هایی به بانوی همسایه» از آثار او هستند. مارسل پروست در ۱۸ نوامبر ۱۹۲۲ درگذشت. او در گورستان پرلاشر در فرانسه قرار گرفته است. آثار گوناگونی درمورد این نویسنده منتشر شده است؛ «پروست» مقاله‌ای از ساموئل بکت، «فضای پروستی» نوشتهٔ جورج پوله و ترجمهٔ وحید قسمتی، «بررسی شخصیت‌های رمان در جست‌وجوی زمان ازدست‌رفته» نوشتهٔ ژان ایوه تادیه و ترجمهٔ مهدی دوستی مهاجر.

بخشی از کتاب نامه هایی به بانوی همسایه

«بانو،

خواهشمندم اجازه دهید که در مورد سروصدای (صبح زود) فردا سه‌شنبه تقاضای همکاری کنم. امروز بایستی در شرایط جسمانی بسیار وخیمی بیرون می‌رفتم و دل‌نگران فردا هستم. اگر تا چند وقت دیگر حالم بهبود یابد، خوش‌حال خواهم شد دربارهٔ کلاری با شما صحبت کنم. از طریق دوستان بسیار عزیزش خبری گرفته‌ام و آن را با اطمینان با شما در میان می‌گذارم؛ چون موضوع بسیار حساسی است؛ اما در عین حال مرا بسیار خشنود می‌کند؛ زیرا معتقدم برایش بسیار تسلی‌بخش خواهد بود: مقصودم بیداری‌ای است که حاصل یک زندگی عمیقاً مذهبی است؛ ایمانی پرشور و ژرف.

با احترام فراوان.

مارسل پروست

در مورد کلاری، از شما تقاضا دارم، فعلاً در این مورد چیزی به او نگویید.»