کتاب در مسیر ناآزادی

کتاب در مسیر ناآزادی نوشتهٔ تیموتی اسنایدر و ترجمهٔ هادی شاهی است و بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب در مسیر ناآزادی

در مسیر ناآزادی: روسیه، اروپا، آمریکا یکی از کتاب‌های تیموتی اسنایدر است که در آوریل ۲۰۱۸ انتشار یافته است. این کتاب تلاش‌های روسیه برای نفوذ به دموکراسی‌های غربی را مورد تحقیق و بررسی قرار می‌دهد. با پایان جنگ سرد، لیبرال‌دموکراسی پیروز به نظر می‌رسید. مفسران و ناظران پایان تاریخ را اعلام کردند و از آینده‌ای صلح‌آمیز و جهانی مطمئن بودند. لیکن این باور کاملاً اشتباه بود. وقتی ولادیمیر پوتین ایده‌های دوران فاشیسم را احیا کرد و توانست آن‌ها را به‌کار بگیرد و حکومت اقلیت ثروتمند را بنیان نهد، اقتدارگرایی به روسیه بازگشت. در دهه ۲۰۱۰، این نوع اقتدارگرایی از شرق به غرب گسترش پیدا کرد و در این حرکت روسیه بی‌تأثیر نبود. روسیه به اوکراین حمله کرد و جنگ سایبری علیه اروپا و آمریکا به راه انداخت.

روسیه متحدانی در میان ناسیونالیست‌ها، الیگارش‌ها، و افراطی‌های رادیکال در جای‌جای دنیا پیدا کرد و توانست برای تضعیف نهادها، دولت‌ها و ارزش‌های غربی، در خود غرب، هوادارانی بسازد. ظهور پوپولیسم، همه‌پرسیِ خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا و پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا جزو اهداف روسیه بودند. اما نایل‌شدن به این اهداف در غرب نشان داد که جوامع غربی چقدر آسیب‌پذیرند.

کتاب در مسیر ناآزادی که اثری قدرتمند و بی‌مانند در بررسی تاریخ معاصر است، بر پایهٔ تحقیقات گسترده و گزارش شخصیِ اسنایدر بنا شده که پا را از تیترهای خبری فراتر می‌گذارد و ذات حقیقی تهدید به دموکراسی و قانون را فاش می‌کند. برای درک این چالش، باید فضیلت‌های سیاسیِ بنیادین را که عرف ارائه می‌دهد ببینیم و حتی آن‌ها را بازسازی کنیم تا بتوانیم آینده را بسازیم. اسنایدر ما را در مقابل انتخاب‌هایی قرار می‌دهد ـ برابری یا الیگارشی، فردگرایی یا توتالیتاریسم، حقیقت یا دروغ ـ تا درک ما را از زندگی به چالش بکشد تا اینکه در این دنیای پُر از شک و تردید راهی رو به جلو، رو به آینده پیدا کنیم.

خواندن کتاب در مسیر ناآزادی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به پژوهشگران رشته‌های فلسفه و علوم سیاسی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره تیموتی اسنایدر

تیموتی دی. اسنایدر متولد ۱۹۶۹، نویسنده و مورخ آمریکایی است. تخصص وی در زمینهٔ تاریخِ اروپای شرقی و مرکزی و تاریخ هولوکاست است. او استاد تاریخ دانشگاه ییل و عضو دائمیِ مؤسسه علوم انسانی در وین اتریش است. وی همچنین عضو شورای روابط خارجی وکمیته آگاهی‌افزاییِ موزه یادبود هولوکاست ایالات متحده آمریکاست. اسنایدر کتاب‌های مطرح و مهمی را درباره تاریخ اروپا به رشته تحریر درآورده، از جمله کتاب خودکامگی (۲۰۱۷) ـ که جزو کتاب‌های پرفروش بود ـ و زمین سیاه: هولوکاست در حکمِ تاریخ و هشدار (۲۰۱۵).

بخشی از کتاب در مسیر ناآزادی

«سیاستِ تقدیر ناگزیر ایده‌ای است که می‌گوید هیچ ایده‌ای وجود ندارد. کسانی که تحت نفوذش هستند اهمیتِ ایده‌ها را انکار می‌کنند، تنها این امر را نشان می‌دهند که ایده‌ها تحت کنترل ایده‌ای قدرتمند هستند. کلیشه سیاست تقدیر ناگزیر این است که «هیچ آلترناتیوی وجود ندارد.» پذیرفتنِ این امر، انکار مسئولیت‌پذیریِ فردی برای دیدنِ تاریخ و ایجاد تغییر است. زندگی تبدیل به نوعی خوابگردی می‌شود به سوی گوری از پیش معین در قطعه‌ای از پیش خریداری‌شده.

تقدیر ازلی و ابدی بسان روحی از یک جسد از تقدیرناگزیری برمی‌خیزد. نسخه کاپیتالیستیِ سیاست تقدیر ناگزیر (بازار به‌مثابه جایگزینی برای سیاست) نابرابریِ اقتصادی می‌آورد که اعتقاد به پیشرفت را تضعیف می‌کند. وقتی تحرک اجتماعی متوقف می‌شود، تقدیرناگزیری جایش را به تقدیر ازلی و ابدی، و دموکراسی جایش را به اُلیگارشی می‌دهد. یک اُلیگارش با ساخت نوعی داستان از گذشته‌ای بی‌گناه، چه‌بسا با کمک ایده‌های فاشیستی، به مردمی با رنج واقعی، حفاظتی دروغین ارائه می‌دهد. با ایمان به اینکه تکنولوژی در خدمتِ آزادی است راه را برای نمایش‌اش باز می‌کند. چنانکه سردرگمی با حواس‌جمعی جایگزین می‌شود، آینده در یأس‌های زمان حال از هم می‌پاشد، و تقدیر ازلی و ابدی جزو زندگی روزمره می‌شود. اُلیگارش سیاست‌های واقعی را با دنیای داستان‌پردازی درمی‌نوردد، و با توسل به اسطوره و ایجاد بحران حکومت می‌کند. در دهه ۲۰۱۰، یک اُلیگارش، یعنی ولادیمیر پوتین، اُلیگارشی دیگر، یعنی دونالد ترامپ، را از داستانی ساختگی به قدرت رساند.

ابتدا روسیه به سیاست‌های تقدیر ازلی و ابدی رسید و رهبران روسیه با صادرکردن آن از خودشان و ثروتشان محافظت کردند. الیگارش اعظم، ولادیمیر پوتین، فیلسوف فاشیست، ایوان ایلین، را به‌عنوان راهنمای خود برگزید. چسواو میوُش شاعر لهستانی، در سال ۱۹۵۳ نوشت که «تنها در اواسط قرن بیستم بود که ساکنان بسیاری از کشورهای اروپایی، عموماً از طریق رنج، به این درک رسیدند که کتاب‌های سخت و پیچیده فلسفه تأثیری مستقیم بر سرنوشت‌شان دارد.» برخی کتاب‌های فلسفه که امروز مهم هستند به قلم ایلین نوشته شد، که یک سال بعد از آنکه میوُش آن جملات را نوشت درگذشت. احیای ایوان ایلین به دست مقامات روسیه در دهه‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ زندگی دوباره‌ای به آثارش داد چنانکه فاشیسم خودش را تغییر داد تا الیگارشی را ممکن سازد، چنانکه ایده‌های خاصی به رهبران یاری رساندند تا از تقدیرناگزیری به تقدیر ازلی و ابدی تغییر موضع بدهند.»