کتاب رویاهای خطرناک

کتاب رویاهای خطرناک داستانی فانتزی و ماجراجویانه از لارن دیستفانو با ترجمه بابک علوی است. همه ماجرا با یک ماجراجویی در خواب آغاز می‌شود. زمانی که پلام، دارای قدرت کنترل رویاها، در دردسر بزرگی گرفتار می‌شود.

انتشارات پرتقال با هدف نشر بهترین و با کیفیت‌ترین کتاب‌ها برای کودکان و نوجوانان تاسیس شده است. پرتقال بخشی از انتشارات بزرگ خیلی سبز است.

درباره کتاب رویاهای خطرناک

اگر می‌توانستید رویاهایتان را کنترل کنید و در خواب‌هایتان به ماجراجویی‌های پر هیجان و خطرناک بروید، این کار را می‌کردید؟ ماجرای کتاب رویاهای خطرناک هم دقیقا همین است. در اصل پلام به همین دلیل توی دردسر افتاد. اما اجازه بدهید داستان را از اول شروع کنم:

موسسه براسمر، مدرسه‌ای است برای بچه‌های یتیمی که استعدادهای ویژه و متفاوتی دارند. تمام بچه‌های این موسسه یک توانایی خارق‌العاده دارند. اما توانایی پلام خیلی جذاب است: او می‌تواند رویاهایش را کنترل کند. پلام با دوستانش، وین، گوئندل و آرتم به رویاهایشان می‌روند و همیشه ماجراجویی‌هایی عجیب را پشت سر می‌گذارند. جنگیدن با هیولاها، انجام دادن ماموریت‌های خطرناک و ... همه چیز خوب پیش می‌رود تا شبی که پلام اخطار مرموزی دریافت می‌کند و فردایش، آرتم هم ناپدید می‌شود!

پلام، به همراه وین و گوئندل به دنبال دوستشان آرتم، سفر حیرت‌آور دیگری را آغاز می‌کنند. اما این ماجراجویی باعث می‌شود تا رازهای وحشتناکی درباره موسسه براسمر و اهدافش بفهمند..

کتاب رویاهای خطرناک را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

رویاهای خطرناک برای تمام نوجوانان جذاب است. اگر به دنبال کتابی فانتزی و ماجراجویانه می‌گردید، این داستان یک گزینه عالی برای شما است.  

درباره لارن دیستفانو

لارن دیستفانو ۱۳ اکتبر ۱۹۸۴ متولد شد. او در نیوهون کانتیکات به دنیا آمد و در رشته زبان انگلیسی در کالج آلبرتوس ماگنوس (Albertus Magnus) تحصیل کرده است. لارن دیستفانو اولین کتابش را در سال ۲۰۱۱ و توسط سایمون و شوستر منتشر کرده است. 

بخشی از کتاب رویاهای خطرناک

پلام نفس‌زنان بیدار شد. آن طرف اتاق، گوییندل در تختش غلتی زد و دوباره سکوت برقرار شد. فاصله تخت‌هایشان بی‌انتها به نظر می‌رسید؛ دره عظیمی از تخته‌های چوبی و قالیچه‌ای با کناره‌های پوسیده.

آونگ ساعت بزرگ و ایستاده اتاق یکسره تاب می‌خورد و صفحه برنجی آن زیر نور ماه برق می‌زد.

تا چند ثانیه، پلام هنوز باور نکرده بود بیدار شده است. بعضی‌وقت‌ها، خواب‌ها گول‌زننده بودند. اطرافش را به دنبال چیزهای عجیب‌وغریب برانداز کرد؛ چهره‌ای در تاریکی یا انعکاس نور روی بدن عنکبوتی که با یک رشته تار باریک از سقف پایین می‌آمد. او همیشه روی پیدا کردن چنین نشانه‌هایی تمرکز می‌کرد. وقتی که بیدار بود با دقت محیط اطرافش را به خاطر می‌سپرد تا بتواند در رویاهایی که واقعی به نظر می‌رسند، تفاوت‌ها را پیدا کند. همین باعث شده بود هیچ‌وقت فریب خواب‌ها را نخورد.

همه‌چیز واقعی به نظر می‌آمد. پلام دستش را زیر بالشش برد تا دفتر رویاهایش را پیدا کند که جلد چرمی داشت. دفتر دقیقاً همان جایی بود که آخرین بار گذاشته بود.

نوشت: دارن می‌آن دنبالمون. چشم‌هایش را در تاریکی جمع کرده بود. نوک انگشتانش را روی گلویش گذاشت و با کمک تیک‌تیک ساعت آونگی، نبض و تعداد تنفس در دقیقه را اندازه گرفت. تمام علائم حیاتی و جزئیات خوابش را ثبت کرد؛ چون ممکن بود در دنیای بیداری، جزئیات خواب از یادش بروند. آخرین یادداشت را نوشت:

برای اولین بار از خواب پریدم.

وقتی کارش تمام شد، دفتر رویاها را بست و درِ آن را قفل کرد. کلید را مثل همیشه به گردنش آویزان کرد و دوباره دراز کشید. پروفسور نایامور حتماً می‌خواست درباره این موضوع بداند. شاگرد برتر، شجاع و قوی او جوری از خواب پریده بود که انگار کابوس دیدن ممکن بود واقعاً برایش وحشتناک باشد. البته قبلاً شنیده بود که بچه‌ها گاهی وسط کابوس‌هایشان از خواب می‌پرند؛ اما هیچ‌وقت درک نمی‌کرد وقتی یک کابوس هیچ آسیب واقعی‌ای به فرد وارد نمی‌کند، چطور ممکن است ترسناک باشد.

البته این جمله هیچ‌وقت برای آرتم اطمینان‌بخش نبود.