دانلود و خرید کتاب کمدی‌های کیهانی ایتالو کالوینو ترجمه میلاد زکریا
با کد تخفیف OFF30 اولین کتاب الکترونیکی یا صوتی‌ات را با ۳۰٪ تخفیف از طاقچه دریافت کن.
تصویر جلد کتاب کمدی‌های کیهانی

کتاب کمدی‌های کیهانی

انتشارات:نشر چشمه
امتیاز:
۳.۳از ۲۳ رأیخواندن نظرات

معرفی کتاب کمدی‌های کیهانی

کتاب کمدی‌های کیهانی نوشته ایتالو کالوینو است که اولین بار در سال ۱۹۶۵ میلادی چاپ شد. این کتاب را میلاد زکریا به فارسیی ترجمه کرده است. داستان‌های این مجموعه، خیال‌پردازی‌های عجیب حول حقایق علمی شناخته شده است. راوی داستان‌ها موجودی ازلی است و داستان‌ها خاطرات او از وقایعی در تاریخ جهان هستی است که در طول تاریخ رخ‌داده است. این کتاب بسیار جذاب است و خواننده را با خودش همراه می‌کند.

خواندن کتاب کمدی‌های کیهانی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به ادبیات داستانی علمی تخیلی پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب کمدی‌های کیهانی

ما به‌سرعت پارو زدیم تا او را بیرون بکشیم و نجاتش بدهیم. بدنش خاصیت مغناطیسی‌اش را حفظ کرده بود و باید سخت تلاش می‌کردیم همهٔ آن چیزهایی را که دور او دَلَمه بسته بودند جدا کنیم. مرجان‌های تُرد دور سرش پیچیده بودند و هر دفعه که شانه را در موهایش می‌کشیدیم، بارانی از خرچنگ خاردار و ساردین از آن می‌ریخت؛ بس که صدف‌های سنگی به پلک‌هایش چسبیده بودند، چشم‌هایش باز نمی‌شدند؛ شاخک‌های مرکب‌ماهی‌ها دور بازوها و گردنش پیچیده بودند؛ و پیراهن کوچکش آن لحظه انگار فقط از علف دریایی و اسفنج بافته شده بود. بیش‌ترش را از او جدا کردیم، ولی او تا چند هفته بعد باله و صدف از خودش بیرون می‌کشید و پوستش، که جلبک رویش لک انداخته بود، هیچ‌وقت ترمیم نشد و ــ اگر آدم بادقت نگاه نمی‌کرد ــ به نظر می‌رسید کک‌مکی است.

باید متوجه شده باشید که چه‌طور زمین و ماه، که قدرت‌شان عملاً برابر بود، بر سر فضای مابین‌شان با هم می‌جنگیدند. چیز دیگری را هم به شما بگویم: جسمی که از ماه به زمین فرود می‌آمد تا مدتی هنوز تحت‌تأثیر نیروی ماه بود و جاذبهٔ ما زمینیان را نمی‌پذیرفت. حتی من با آن هیکل و وزنی که داشتم، هربار که می‌رفتم آن بالا و برمی‌گشتم، مدتی طول می‌کشید تا به بالاوپایینِ زمین عادت کنم، و بقیه مجبور می‌شدند دستم را بگیرند و نگهم دارند، و در قایقی که به دو طرف تاب می‌خورد با سرِ آویزان و پاهای دراز به سمت آسمان به یک دسته آدم می‌چسبیدم.

راهنمای کهکشان برای اتواستاپ زن ها
داگلاس آدامز
رستوران آخر جهان
داگلاس آدامز
بیشترش چیز خاصی نیست (راهنمای کهکشان برای اتواستاپ‌زن‌ها،جلد پنجم)
داگلاس آدامز
دسته‌ گلی برای الجرنون
دنیل کیز
خداحافظ برای همیشه و ممنون بابت اون‌همه ماهی (راهنمای کهکشان برای اتواستاپ‌زن‌ها، جلد چهارم)
داگلاس آدامز
ما یادآوری کاملی را برای شما ممکن می‌سازیم
فیلیپ کی دیک
خلع شدگان
اورسولا.کی له‌گوئین
غول مدفون
کازوئو ایشی گورو
زندگی، جهان و همه چیز
داگلاس آدامز
ارواح ماشین نشین
نیل گیمن
کتاب ها و سیگارها
جورج اورول
شوالیه‌ی ناموجود
ایتالو کالوینو
1Q84 (جلد اول)
هاروکی موراکامی
چگونه گورخر راه راه شد؟
لئو گراسه
چرتوپیا؛ تاریخ زوال یک اتوپیا به روایت سباستون میکلانکوس
آیدین سیار سریع
گنجینه‌ی آثار ادگار آلن پو
ادگار آلن‌پو
چگونه درباره کتاب‌هایی که نخوانده‌ایم حرف بزنیم؟
پیر بایار
ده شب پریشانی
ناتسومه سوسه‌کی
اطلس ابر
دیوید میچل
دیدن دختر صددرصد دل‌خواه در صبح زیبای ماه آوریل
هاروکی موراکامی
Mohammad
۱۴۰۱/۰۵/۲۸

(۵-۲۹-[۱۰۵]) خلاقیت و قوه ی تخیل نویسنده در بیان موضوعات علمی و فسلفی خیلی خوبه؛ نظریه های فیزیک، نجوم و زیست شناسی رو به خوبی تونسته در قالب داستان به تصویر بکشه.

Smnhgh
۱۳۹۹/۱۲/۲۵

در یک کلام خارق العاده و محشر ! خلاقیت و نبوغ محض ترکیب فضای داستانی تو بستر نظریه های فیزیکی و ژانر علمی تخیلی که در گذشته اتفاق میوفته و نه آینده!

fatemeh.h88
۱۴۰۰/۰۲/۰۸

این کتاب بصورت ۱۲ داستان است که در طی هرکدام یک نظریه درباره پیدایش جهان و تکامل آن در قالب یک داستان توسط راوی که qfwqf نام دارد بیان می شود. پیشنهاد میکنم قبل از هر داستان اول نظریه مطرح شده

- بیشتر
ایران
۱۴۰۱/۰۴/۱۸

وقتی به قسمت معرفی این کتاب تو این برنامه توجه می کنید ،این یک اثر در زیرگونه علمی تخیلی معرفی شده ،در حالیکه تو مصاحبه اول کتاب از خود کالوینو پرسیده شده که آیا کمدی های کیهانی ،کتابی با درون

- بیشتر
منصوره جعفری
۱۴۰۰/۰۱/۲۹

جذابترین داستان برای من، همون داستان اول بود. هر چند در ادامه از تخیلاتی که با حقایق فیزیکی و زیست شناسی همراه بود لذت بردم، ولی بعضی داستان ها حوصله ام رو سر می‌برد و برام جذابیت کافی نداشت.

شیوا
۱۳۹۹/۰۹/۰۶

خیلی زیبا بود حتما بخونید

فرزانه1921
۱۴۰۰/۰۵/۱۰

فقط از داستان اولش خوشم اومد. داستان دوم که افتضاح بود. سومی هم که انقدر از کلمه دهاتی استفاده کرده بود که دیگه ادامه ندادم.

fereshtehhh
۱۴۰۰/۰۴/۲۰

با اینکه موضوعات زیستی و کیهانی مورد علاقه من هستن ولی داستان ها جذابیت کافی‌ نداشتند نتونستم تموم کنم‌کتاب‌ رو

masihakekooshmooloo
۱۴۰۱/۰۶/۲۹

مجموعه ای از داستان های کوتاه با یک موضوع کاملا بکر و بدیع که برای مخاطب تجربه ای متفاوت به ارمغان میاره تمام داستان ها با پس زمینه نظریه های علمی فیزیک و نجوم و زیست و ... است با

- بیشتر
Melika
۱۴۰۰/۰۶/۱۴

کتاب شامل داستان های کوتاه عجیبی با تم نجوم میشه. خیلی چیز خاصی نداره که آدم رو به خوندن تشویق کنه. هر داستان مثل ترکیبی از نجوم و فیزیک و فلسفه ست. در کل خوندنش خالی از لطف نبود ولی خیلی

- بیشتر
متوجه شدم اون در عین مسخرگی غمگین‌ترین موجود دنیاست
Mohammad
چه می‌توانستم بکنم؟ بی‌فایده بود همین‌طور خودم را با گذشته اذیت کنم؛ هر چه شده بود گذشته بود؛ باید مطمئن می‌شدم آینده بهتر از این می‌شود.
Mohammad
پرسید «تو کی هستی؟» من گفتم «هیچ‌کس
Mohammad
هر شب با تلسکوپم به اطراف نگاه می‌کردم. پس از دو شب متوجه شدم روی کهکشانی با فاصلهٔ صد میلیون سال و یک روز نوری هم یک تابلو عَلَم کرده‌اند که «دیدمت». شکی نبود که آن‌ها همه به همان زمان اشاره می‌کردند. چیزی که من همیشه سعی کرده بودم پنهانش کنم نه‌تنها در یک صورت فلکی، که در یکی دیگر در منطقهٔ کاملاً متفاوتی از فضا دیده شده بود. و بقیه هم بودند: در شب‌های بعد باز هم تابلوهای «دیدمت» را دیدم که هر کدام در صور فلکی متفاوتی عَلَم شده بودند. از محاسبهٔ سال‌های نوری مشخص شد که لحظه‌ای که من را دیده‌اند دقیقاً یک لحظه بوده.
ایران
فقط یک چیز را نتوانستم پیش‌بینی کنم: چشم‌هایی که در نهایت باز شدند تا ما را ببینند نه به ما، بلکه به دیگران تعلق داشتند.
منصوره جعفری
و صدای چنگش دلنشین و سوزناک بود، آن‌قدر دلنشین و سوزناک که نمی‌شد تاب آورد، و مجبور می‌شدیم جیغ‌های بلندی بکشیم، البته نه برای همراهی با موسیقی، بلکه برای گوش ندادن به آن.
ایران
مامان‌بزرگ Bb’b، که هنوز به عادات دوران گذشته‌اش چسبیده بود، همیشه کارهای خجالت‌آوری انجام می‌داد: مثلاً همچنان بر این اعتقاد بود که کافی است زباله را هر جایی ریخت تا در دوردست رقیق و ناپدید شود. توی مغزش نمی‌رفت که فرآیند چگال شدن مدتی است آغاز شده، و در نتیجه کثافت روی ذرات جمع می‌شد و دیگر نمی‌توانستیم از شرش خلاص شویم
roham.soltani
من عاشق او بودم و او عاشق من، و بیش از این از زندگی چه می‌خواستم؟
KeetaabKhaan
عناصر که شکل گرفتند، شروع کردیم صاف کردن شرط‌هامان با اتم‌های عناصر کمیاب‌تر، و این‌جا بود که من اشتباه کردم. فهمیده بودم کمیاب‌ترین‌شان تکنوتیوم است؛ بنابراین شروع کردم سر تکنوتیوم شرط بستن و بُردن و احتکار کردن. پیش‌بینی نکرده بودم که این عنصر ناپایدار است و به تشعشع تجزیه می‌شود. یک‌دفعه مجبور شدم دوباره از صفر شروع کنم.
ایران
رویم اسم گذاشتند «زشته»، به خاطر این‌که با آن‌ها فرق داشتم و نه به دلیل دیگری.
Narvan
من باز به اسکلت نگاه کردم، به پدر، برادر، هم‌نوعم، خودم، به اندامِ بدونِ گوشتِ خودم، طرح بدنم که در سنگ حک شده بود، تمامِ چیزهایی که پیش‌تر بودیم و در آن لحظه دیگر نبودیم؛ شکوه، اشتباهات و زوال‌مان را بازمی‌شناختم.
منصوره جعفری
در آن دوره من هیچ الگویی نداشتم که از آن پیروی کنم. نمی‌توانستم بگویم دارم آن را شبیه چیزی می‌سازم یا متفاوت با چیزی، هیچ‌چیز نبود که بشود از آن رونویسی کرد، هیچ‌کس نمی‌دانست خط چه‌جور چیزی است، راست است یا خمیده، یا حتی نقطه یا برآمدگی یا تورفتگی چیست.
منصوره جعفری
قسمت سخت کار حمل آن به زمین بود. روش کار ما این‌طور بود: قاشق را با هر دو دست می‌گرفتیم و محتویات آن را، مثل منجنیق، به هوا پرتاب می‌کردیم. پنیر پرواز می‌کرد، و اگر آن را به قدر کافی محکم پرتاب کرده بودیم، به سقف، یعنی به سطح دریا، می‌چسبید و به‌محض این‌که به آن‌جا می‌رسید، شناور می‌ماند و دیگر به قایق کشاندنش کار آسانی بود.
منصوره جعفری
اندازه‌گیری‌ها را با دقت انجام داده بودیم (هنوز متوجه نشده بودیم ماه دارد از ما دور می‌شود)؛ تنها چیزی که باید خیلی حواس‌مان به آن می‌بود این بود که دست‌هامان را کجا می‌گذاریم.
منصوره جعفری
شاید راز همین بود: این‌که شخص خودش را چنان با وضعیت سقوطش یکی بداند که بفهمد خط سیر سقوطش نه چیزی که به نظر می‌رسد، بلکه چیز دیگری است یا بتواند آن مسیر را به تنها روش ممکن، یعنی با تبدیل کردن آن به چیزی که همیشه بوده، تغییر دهد.
شاهین صفری
این حقیقت اثبات شده بود که گاه‌وبی‌گاه ما از کنار دنیایی می‌گذشتیم (یا شاید دنیایی از کنار ما می‌گذشت)، اما مشخص نبود که آیا تعدادی دنیا بودند که در فضا پراکنده بودند یا فقط یک دنیا بود که در خط سیری پیچ‌خورده و اسرارآمیز هربار از کنارش می‌گذشتیم یا اصلاً دنیایی در کار نبود و چیزی که فکر می‌کردیم دیده‌ایم سرابِ دنیایی بود که شاید زمانی وجود داشته و تصویرش همچون پژواک صدا به دیوارهای فضا برخورد می‌کرد و منعکس می‌شد.
منصوره جعفری
دنیای ما همراه کناره‌های کهکشان از میان فضاهای دور می‌گذشت، و علامت همان جایی مانده بود که من گذاشته بودمش تا آن نقطه را مشخص کنم، و درعین‌حال مرا مشخص می‌کرد، آن را با خودم حمل می‌کردم، در من زندگی می‌کرد، یکسره مرا در اختیار داشت، بین من و هر چیزی که ممکن بود سعی کنم رابطه‌ای با آن برقرار کنم قرار می‌گرفت.
منصوره جعفری
تشعشعات خورشید داشت پوستهٔ سیاره‌ها را که از هیدروژن و هلیوم ساخته شده بود می‌سوزاند: در آسمان، جایی که عموها و عمه‌مان بودند، کُره‌های آتشینی می‌چرخیدند، و پشت‌سرشان دنباله‌های طویلی از طلا و فیروزه به جا می‌گذاشتند، مثل ستاره‌های دنباله‌دار.
منصوره جعفری
درست همان موقع اقوام‌مان که به دیدن‌مان آمده بودند و انگار نمی‌توانستند موقعیتی بهتر از این پیدا کنند آرام بلند شدند و گفتند «خب دیگه، داره دیر می‌شه؛ نمی‌دونم بچه‌هامون چی‌کار دارند می‌کنند. یه‌کم براشون نگرانیم. خوشحال شدیم دوباره دیدیم‌تون. بهتره دیگه راه بیفتیم.»
منصوره جعفری
فکر می‌کنم قبلاً گفته‌ام که چه‌طور روی سحابی‌ها زندگی می‌کردیم: مثل دراز کشیدن بود، ما تخت و خیلی بی‌حرکت بودیم و با چرخش آن‌ها می‌چرخیدیم، نه این‌که بیرون روی سطح سحابی دراز کشیده باشیم، می‌فهمید که، نه، بیرون سرد بود. ما تویش بودیم، انگار یک لایهٔ مایع دانه‌دار را مثل لحاف روی‌مان کشیده باشند.
منصوره جعفری

حجم

۱۵۵٫۸ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۸

تعداد صفحه‌ها

۱۴۹ صفحه

حجم

۱۵۵٫۸ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۸

تعداد صفحه‌ها

۱۴۹ صفحه

قیمت:
۴۳,۰۰۰
تومان