کتاب بخش مسکونی

کتاب بخش مسکونی نوشتهٔ برایان فریل و ترجمهٔ یدالله آقاعباسی است. نشر قطره این کتاب را منتشر کرده است؛ کتابی حاوی یک نمایشنامهٔ دوپرده‌ای.

درباره کتاب بخش مسکونی

کتاب بخش مسکونی ۹ شخصیت دارد که عبارت است از «سِر»، «فرماندهْ فرانک باتلر»، «هلن کِلی»، «میریام دانلی»، «بن»، «تینا»، «پدرْ تام کارتی»، «چارلی دانلی» و «آنا». این نمایشنامه نخستین‌بار در ۲۴ مارس ۱۹۷۷ در تئاترِ اَبیِ دوبلین روی صحنه رفت. این اثر نمایشی داستان روز سرنوشت‌سازی را روایت می‌کند که فرمانده فرانک باتلر از یک مأموریت سازمان ملل که در خاورمیانه اجرا شده است، با موفقیت برمی‌گردد. او به‌عنوان یک قهرمان شناخته می‌شود.

نمایشنامه متنی است که برای اجرا بر روی صحنه و یا هر مکان دیگری نوشته می‌شود. هر چند این قالب ادبی شباهت‌هایی به فیلم‌نامه، رمان و داستان دارد، شکل و فرم و رسانه‌ای جداگانه و مستقل محسوب می‌شود. نخستین نمایشنامه‌های موجود از دوران باستان و یونان باقی مانده‌اند. نمایشنامه‌ها در ساختارها و شکل‌های گوناگون نوشته می‌شوند، اما وجه اشتراک همهٔ آن‌ها ارائهٔ نقشهٔ راهی به کارگردان و بازیگران برای اجرا است. بعضی از نمایشنامه‌ها تنها برای خواندن نوشته می‌شوند؛ این دسته از متن‌های نمایشی را کلوزِت (Closet) نامیده‌اند. از مشهورترین نمایشنامه‌نویس‌های غیرایرانی می‌توان به «آیسخولوس»، «سوفوکل»، «اوریپید» (یونان باستان)، «شکسپیر»، «هارولد پینتر» (انگلستان)، «مولیر» (فرانسه)، «هنریک ایبسن» (نروژ)، «آگوست استریندبرگ» (سوئد)، «برتولت برشت» (آلمان)، «ساموئل بکت» (ایرلند) و «یوجین اونیل» (آمریکا) اشاره کرد. نام برخی از نمایشنامه‌نویس‌های ایرانی نیز «بهرام بیضائی»، «عباس نعلبندیان»، «اکبر رادی»، «غلامحسین ساعدی»، «بهمن فُرسی»، «محسن یلفانی»، «نغمه ثمینی»، «محمد رضایی راد»، «علیرضا نادری»، «محمد یعقوبی»، «محمد رحمانیان» و «محمد چرمشیر» بوده است.

خواندن کتاب بخش مسکونی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران ادبیات نمایشی و علاقه‌مندان به آثار نمایشنامه‌‌نویسان ایرلندی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره برایان فریل

برایان فریل در سال ۱۹۲۹ به دنیا آمد. او داستان‌نویس، مترجم و نمایشنامه‌نویس معاصر ایرلندی است. نخستین نمایشنامۀ فریل، رادیویی بود. این نمایشنامۀ رادیویی، «نوعی آزادی» نام داشت و در رادیویی در ایرلند شمالی ضبط شد؛ فریل همچنین، دستی در ترجمه داشت. او آثار چخوف و تورگنیف را ترجمه و بازخوانی کرده است. بسیاری از نمایشنامه‌های فریل از شاهکارهای درام معاصر انگلیسی‌زبان به حساب می‌آیند؛ آثاری مانند «برگردان‌ها»، «رقصیدن در لوناسا»، «شفابخش»، «مالی سوینی»، «فیالدلفیا، من آمدم!»، «آریستوکرات‌ها»، «آزادی شهر» و... . فریل در کنار «جی. ام. سینگ»، «شون اوکیسی» و «ساموئل بکت» از مهم‌ترین چهره‌های نمایشنامه‌نویسی ایرلند به شمار می‌رود. برایان فریل در سال ۲۰۱۵ از دنیا رفت. 

بخشی از کتاب بخش مسکونی

«فرانک کنار آنا ایستاده و دستش را همین‌طوری دور شانهٔ او انداخته است.

فرانک: وقتی توی هال کشیش ساده‌ای بوده، اونجا یه کشیش عجیب‌وغریب داشتن.

تام: یه جور یوغ محشر از چوب کاج درست کرده بود و با روغن برزک عملش آورده بود. دو جور طوقه هم داشت که می‌تونست به تهش پیچ کنه: یکی برنجی بود که معمولاً جمعه‌شب‌ها که جاشمعی‌ها رو تمیز می‌کرد اون رو برق می‌نداخت...

هلن: داره جزئیات بیشتری یادش می‌آد.

میریام: دروغ‌های بیشتر.

بن: بذارید داستانش رو بگه.

فرانک: (به آنا) این اولین مقامش بوده.

تام: ... اون‌یکی چوبی بود که روش هشترخانِ۴۶ مشکی می‌کشید.

همه با صدای بلند می‌خندند.

بن: هشترخان چیه؟

تام: درست مثل چوب طبل.

میریام: این‌ها همه‌ش جدیده! قبلاً می‌گفت کشیش برَدشو معلولی بود که رو ویلچر می‌نشست!

تام: خدا شاهده. وقتی هم می‌رفت نمازخونهٔ بالا تا عشای ربانی بخونه، چوبیه رو می‌گرفت دستش. وقتی هم می‌رفت کلیسا، یه‌دفعه مثل خر جفتک می‌نداخت و سه بار با سر هشترخانیِ چوبش می‌زد به ناقوس.

بن: بوم... بوم... بوم.

همه می‌خندند.

فرانک: تام! تام!

تینا: کِی از برنزیه استفاده می‌کرد؟

هلن: تو هم هی کوکش کن.

میریام: یه کاری کنید بس کنه.

تام: از برنزیه وقتی استفاده می‌کرد که...

میریام: این دیگه کاملاً دروغه.

تام: نه. از برنزیه البته وقت راه رفتن استفاده می‌کرد. همین‌طور برای تکوندن خاک قالی‌ها.»