اکبر رادی
زندگینامه و معرفی کتاب‌های اکبر رادی
اکبر رادی (Akbar Radi) نمایشنامه‌نویس و داستان‌نویس معاصر ایرانی است. او یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های ادبی به شمار می‌رود که با آثار خود، تاثیر بسیار گسترده‌ای بر روی ادبیات نمایشی و داستانی ایران گذاشت. از او به‌خصوص در حوزه‌ی نمایشنامه‌نویسی به‌عنوان فردی بسیار مهم یاد می‌شود و لقب «پدر نمایشنامه‌نویسی نوین ایران» به او تعلق گرفته است. او با اتخاذ سبکی نوین در نوشتن نمایشنامه، تاثیر عمیقی بر روی صنعت تئاتر ایران گذاشت.
بیوگرافی اکبر رادی
اکبر رادی، از برجسته‌ترین چهره‌های ادبیات معاصر ایران و پدر تئاتر مدرن این سرزمین، در ۱۰ مهر ۱۳۱۸ در شهر رشت به دنیا آمد. دوران کودکی و نوجوانی او در محیطی آمیخته به فرهنگ و ادب سپری شد، و در آن فضا از همان ابتدا علاقه‌اش به ادبیات و به‌ویژه تئاتر شکل گرفت. رادی پس از پایان تحصیلات مقدماتی، برای ادامه‌ی آموزش به تهران رفت و مدرک ادبیات فارسی خود را از دانشگاه تهران دریافت کرد. او سپس به تدریس ادبیات در دبیرستان‌ها و دانشگاه‌ها مشغول شد. در کنار تدریس، با اشتیاق فراوان به نگارش نمایشنامه و داستان پرداخت و خیلی زود به یکی از تأثیرگذارترین نویسندگان معاصر ایران بدل شد.
تحصیلات و شکل‌گیری شخصیت ادبی
رادی پس از گذراندن دوران تحصیلات مقدماتی در زادگاهش رشت، برای ادامه‌ی تحصیل راهی تهران شد و در رشته‌ی ادبیات فارسی دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت. در آن زمان، دانشگاه تهران مرکز تجمع روشنفکران و نویسندگان برجسته‌ای بود و محیطی پویا و الهام‌بخش برای دانشجویان ایجاد کرده بود. حضور در این فضای پرشور، فرصتی بی‌نظیر برای رادی فراهم آورد تا به شکل جدی‌تر با ادبیات و تئاتر آشنا شود. تحصیلات دانشگاهی برای رادی، نه‌تنها عرصه‌ای برای مطالعه‌ی نظریه‌های ادبی بود، بلکه پلی برای برقراری ارتباط با نویسندگان و هنرمندان هم‌نسل او نیز محسوب می‌شد. این ارتباطات تأثیر عمیقی بر شخصیت ادبی او گذاشت و نقشی کلیدی در شکل‌گیری سبک و جهت‌گیری آثارش ایفا کرد.
ورود به دنیای تئاتر و ادبیات
رادی پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، به تدریس ادبیات در دبیرستان‌ها پرداخت. اما علاقه‌ی بسیاری که به تئاتر داشت درنهایت او را به سمت نگارش نمایشنامه سوق داد. رادی اولین نمایشنامه‌های خود را در دهه‌ی ۱۳۳۰ نوشت آثار او به‌قدری خوب نوشته شده بودند که به سرعت توجه بسیاری از مخاطبان و علاقه‌مندان به این حوزه را به خود جلب کردند.
ازدواج و خانواده
اکبر رادی بسیار به خانواده‌ی خود اهمیت می‌داد. همسر او حمیده عنقا نام دارد. آشنایی آن‌ها به دوران دانشگاه و سال ۱۳۴۳ برمی‌گردد و پس از آن، تا آخر عمر اکبر رادی یار و یاور یکدیگر بودند. حمیده عنقا می‌گوید که رادی، همیشه نمایشنامه‌هایش را پیش از انتشار برای او می‌خواند و حتی بسیاری از کارهایش را با الهام از او و یا خانواده‌اش می‌نوشت. او درباره‌ی آثار همسر خود چنین می‌گوید: «کانون اغلب نمایشنامه‌های رادی خانواده است. او، هم از خانواده‌ی بزرگ خودش و هم از دیگر خانواده‌ها الهام می‌گرفت. رادی معتقد بود که همین دوروبر خودمان آن‌قدر مسئله وجود دارد که از هر کدام این‌ها می‌توان یک درام پدید آورد و لزومی ندارد برای نوشتن به جوامع دیگر یا به مرمت متون کهن روی‌آوریم.»
اکبر رادی نمایشنامه‌ی «روزنه آبی» را بر اساس تجربیات خانوادگی و اجتماعی‌ای که خود تجربه کرده به نگارش درآورده است. حمیده عنقا و اکبر رادی دارای دو پسر به نام‌های آریا و آرش هستند.
بزرگسالی و اوج شکوفایی ادبی
دوران بزرگسالی اکبر رادی سرشار از فعالیت‌های خلاقانه در عرصه‌های ادبی و هنری بود. او در این سال‌ها نمایشنامه‌های بسیاری نوشت که بخش قابل‌توجهی از آن‌ها به شاهکارهای ماندگار تئاتر ایران تبدیل شدند. پرداختن به موضوعات اجتماعی و سیاسی با بیانی ساده و روان، آثار او را به دل مخاطبان نشاند و محبوبیت گسترده‌ای برایش به ارمغان آورد. علاوه‌بر نمایشنامه‌نویسی، رادی به داستان‌نویسی نیز علاقه نشان داد و آثار ارزشمندی در این حوزه خلق کرد. داستان‌های او، همچون نمایشنامه‌هایش، به بررسی عمیق مسائل اجتماعی و روان‌شناختی می‌پردازند. زبان شیوا و ساده‌ی رادی در این آثار، دغدغه‌ها و چالش‌های انسان معاصر را با هنری کم‌نظیر بازگو می‌کند و خواننده را به تأمل در شرایط انسانی وا‌می‌دارد.
سال‌های پایانی عمر و میراث ماندگار
اکبر رادی، در تاریخ ۵ دی ۱۳۸۶ و در سن ۶۸ سالگی به دلیل بیماری سرطان مغز استخوان در بیمارستان پارس تهران درگذشت. او از اسفندماه سال گذشته با این بیماری دست‌وپنجه نرم می‌کرد و در نهایت، این بیماری او را از پای درآورد. پس از درگذشت او، مراسم تشییع پیکر این هنرمند بزرگ در روز جمعه ۷ دی‌ماه، از مقابل تالار وحدت تهران به‌سوی قطعه هنرمندان در بهشت‌زهرا برگزار شد. هنرمندان و علاقه‌مندان به هنر تئاتر با حضور خود در این مراسم، یاد و خاطره او را گرامی داشتند.
اهمیت آثار رادی
رادی در آثار خود به بررسی مسائل اجتماعی، فرهنگی و سیاسی جامعه ایران پرداخت و موضوعاتی مانند جدال سنت و مدرنیته را به تصویر کشید که باعث شد آثارش ارتباط عمیقی با واقعیت‌های زمان خود برقرار کنند. او با تأسیس تئاتر هویت و استفاده از المان‌های بومی و جغرافیایی، نمایشنامه‌هایی خلق کرد که با فرهنگ ایرانی پیوندی عمیق داشتند. علاوه‌بر نویسندگی، رادی در زمینه‌ی تدریس نیز بر بسیاری از افراد تأثیر گذاشت و جمع گسترده‌ای از هنرمندان معاصر تحت‌تأثیر آموزه‌های او قرار گرفتند.
سال‌های شکوفایی و اوج‌گیری
سال‌های شکوفایی اکبر رادی به دهه‌های ۱۳۴۰ تا ۱۳۵۰ بازمی‌گردد. در این دوره، رادی با خلق آثار ماندگار و تأثیرگذار خود، به یکی از چهره‌های اصلی تئاتر ایران تبدیل شد. اکبر رادی با انتشار اولین نمایشنامه‌اش، «روزنه آبی» در سال ۱۳۳۸، به‌سرعت وارد دنیای تئاتر شد و به‌عنوان نویسنده‌ای نوظهور معرفی گردید. احمد شاملو یکی از کسانی بود که تحت‌تأثیر این نمایشنامه قرار گرفت. در دهه‌ی ۱۳۴۰، با نمایشنامه‌هایی چون «افول» و «لبخند باشکوه آقای گیل»، شهرت زیادی پیدا کرد و آثارش به دلیل مضامین اجتماعی و سیاسی نه‌تنها در ایران، بلکه در سطح بین‌المللی نیز مورد توجه قرار گرفت.
انتقادات
بهرام بیضایی در نقد نمایشنامه‌ی «از پشت شیشه‌ها» نوشته‌ی اکبر رادی، با اشاره به نسخه اولیه‌ی این اثر اظهار داشت که این نسخه بسیار نزدیک‌تر به روح کار و واقعیات اجتماعی است. او تصریح کرد که رادی در این نمایشنامه از چارچوب‌های سنتی خود بیرون آمده و به جنبه‌های تجربی پرداخته است. بیضایی همچنین اشاره کرد که مشکلات شخصیت «بامداد» در نسخه‌ی بازنویسی شده به دلیل نقص جسمی اوست، درحالی‌که در نسخه‌ی اولیه مشکلات او ناشی از نارضایتی‌های اجتماعی بوده است. در نهایت، بیضایی افزود که رادی با تغییرات بعدی در نمایشنامه، به شخصیت‌ها ویژگی‌های نادرستی داده که در نسخه‌ی اول وجود نداشت.
هادی مرزبان در پاسخ به انتقادهای مطرح‌شده از سوی برخی از جوانان که نمایشنامه‌های اکبر رادی، به‌ویژه «پلکان»، را کهنه و تاریخ گذشته می‌بینند، گفته که رویکرد اجتماعی رادی نه‌تنها کهنه نشده، بلکه همچنان قابل‌درک باقی مانده‌اند. او بیان می‌کند که موضوعاتی چون بی‌عدالتی، فقر، و فرصت‌طلبی در آثار رادی همیشه مرتبط خواهند ماند، زیرا این مسائل در هر دوره‌ای وجود دارند و تنها شکل و پیچیدگی آن‌ها تغییر می‌کند. از نظر مرزبان، بلبل‌ها در «پلکان» هنوز هم نماد افراد فرصت‌طلب و بی‌ریشه در جامعه‌اند، با این تفاوت که امروز این افراد پیچیده‌تر و گسترده‌تر از گذشته عمل می‌کنند. مرزبان همچنین اشاره می‌کند که نمایشنامه‌های رادی به‌نقد شرایط اجتماعی و فرهنگی می‌پردازند و نمی‌خواهند نسخه‌ای یکسان برای همه تماشاگران ارائه دهند. در واقع، رادی با شخصیت‌هایش همدلی را برانگیخته و مردم را به تفکر و تحلیل اجتماعی دعوت می‌کند. این رویکرد، به گفته‌ی مرزبان، باعث شده است که آثار رادی در هر دوره‌ای جدید و تازه به نظر برسند.
سبک نوشتاری و ادبیات اکبر رادی
اکبر رادی با سبک نوشتاری خاص خود تأثیر عمیقی بر تئاتر معاصر ایران گذاشته است. آثار او به‌شدت تحت‌تأثیر رئالیسم و ناتورالیسم قرار دارند، او واقعیت‌های اجتماعی و فرهنگی جامعه ایران به‌وضوح به تصویر می‌کشد. شخصیت‌های آثار او به‌طور مستقیم از وضعیت اجتماعی خود و همچنین محیط و شرایط زندگی‌شان تأثیر می‌پذیرند. زبان رادی نیز شاعرانه و استعاری است و او به‌خوبی از کنایه‌ها و استعاره‌ها برای افزایش عمق معنایی آثارش بهره می‌برد. زبان او به طبقات مختلف اجتماعی تعلق دارد و از زبان محاوره‌ای تا زبان‌های رسمی را شامل می‌شود. شخصیت‌های رادی که معمولاً پیچیدگی‌های روانی دارند، در مواجهه با چالش‌های اجتماعی به بحران می‌خورند و در جستجوی هویت خود هستند. علاوه‌بر این، رادی در آثارش به‌نقد حکومت‌ها، عدالت اجتماعی و تحولات سیاسی پرداخته و موضوعاتی چون جنگ، انقلاب و سرنوشت انسان‌ها را به‌طور واضح مطرح می‌کند. در نهایت، سبک نوشتاری رادی در طول زمان دچار تحول شده و او توانسته است ابعاد جدیدی از شخصیت‌ها و مضامین را به‌طور مداوم در آثار خود مورد بررسی قرار دهد.
بنیاد و جایزه‌ی اکبر رادی
پس از درگذشت اکبر رادی، «بنیاد اکبر رادی» به‌منظور حفظ یاد و خاطره این نویسنده بزرگ و ترویج ادبیات نمایشی در ایران تأسیس شد. این بنیاد هر ساله جشنواره‌هایی را برگزار می‌کند که به آثار جدید و نویسندگان جوان توجه دارد. همچنین، جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی ایران جایزه‌ای به نام «جایزه‌ی استاد اکبر رادی» دارد که به‌منظور تقدیر از آثار برگزیده در زمینه‌ی نمایشنامه‌نویسی به افراد اعطا می‌شود.
نگاهی به کتاب‌ها و نمایشنامه‌های اکبر رادی
کتاب روزنه آبی
کتاب روزنه آبی اثر اکبر رادی، نخستین نمایشنامه این نویسنده است که در سال ۱۳۳۸ نوشته شد و دو سال بعد منتشر گردید. این نمایشنامه به سرعت مورد توجه قرار گرفت و به‌ویژه از سوی احمد شاملو مورد ستایش قرار گرفت. این اثر در سه پرده نوشته شده و به بررسی معضلات اجتماعی و فرهنگی می‌پردازد. داستان در فضایی خاص و با شخصیت‌های متنوعی روایت می‌شود و به منازعه نسل‌ها و چالش‌های اجتماعی اشاره دارد. نمایشنامه در یک اتاق قدیمی واقع در رشت می‌گذرد که با جزئیات دقیق توصیف شده است. شخصیت‌ها، هشت نفر هستند که هر کدام نمایانگر جنبه‌های مختلف جامعه‌اند. روزنه آبی نه‌تنها یک نمایشنامه بلکه به‌عنوان یک متن ادبی باارزش شناخته می‌شود و بر ادبیات نمایشی ایران تأثیر گذاشته است.
کتاب پلکان
پلکان، نمایشنامه‌ای از اکبر رادی است که در سال ۱۳۶۱ نوشته و در سال ۱۳۷۵ بازنویسی شده است. این اثر به‌عنوان یک تراژدی اجتماعی و واقع‌گرا شناخته می‌شود و در پنج تابلوی به هم پیوسته تنظیم شده است. داستان پلکان درباره‌ی شخصیت اصلی به نام بلبل است که در پی ثروتمند شدن از طریق دزدی گاو «آقا گل» آغاز می‌شود. در تابلوی اول، با عنوان «آن شب بارانی»، بلبل گاو آقا گل را می‌دزدد و با فروش آن ۳۰۰ تومان به دست می‌آورد. این دزدی آغازگر یک روند صعود و سقوط برای بلبل است که در ادامه‌ی داستان به تصویر کشیده می‌شود. نمایشنامه به بررسی پروسه شکل‌گیری یک سرمایه‌دار و عواقب ناشی از اعمال او می‌پردازد. بلبل، به‌عنوان یک ضد قهرمان، با اعمال خود باعث ویرانی زندگی دیگران می‌شود. رادی در این اثر به‌نقد روابط اجتماعی و اقتصادی پرداخته و فاصله طبقاتی را به تصویر می‌کشد. شخصیت‌ها از قشرهای مختلف جامعه نمایانگر واقعیت‌های اجتماعی هستند. بلبل به‌عنوان یک شخصیت پیچیده، همدردی و نفرت را در تماشاگر ایجاد می‌کند و نمادی از انسان‌هایی است که برای رسیدن به ثروت دست به هر اقدامی می‌زنند.
کتاب مرگ در پاییز
مرگ در پاییز، نمایشنامه‌ای از اکبر رادی است که در سال ۱۳۴۵ نوشته شده و به‌عنوان یکی از آثار مهم ادبیات نمایشی ایران شناخته می‌شود. این نمایشنامه در سه پرده با نام‌های «محاق»، «مسافران» و «مرگ در پاییز» به زندگی مردمان گیلک در فضایی محلی می‌پردازد. داستان حول محور شخصیت مشدی می‌چرخد که در شرایط بحرانی و دشوار قرار دارد. این اثر با توصیفاتی زیبا از جنگل‌ها و امواج دریا، فضای شمال ایران را به تصویر می‌کشد. رادی با استفاده از المان‌های محلی مانند برنج، آسمان ابری و باران، فضایی غنی و تأثیرگذار خلق کرده است. شخصیت مشدی با عمق روانی و احساسات پیچیده‌ای توصیف شده که مخاطب را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. این نمایشنامه علاوه‌بر پرداختن به مسائل اجتماعی و فرهنگی جامعه گیلکی، نگاهی انتقادی به شرایط انسانی دارد و به بررسی چالش‌های زندگی انسان‌ها در شرایط دشوار می‌پردازد.
کتاب صیادان
داستان صیادان به زندگی گروهی از صیادان می‌پردازد که در شرایط دشوار اقتصادی و اجتماعی قرار دارند. این اثر به‌وضوح مشکلات معیشتی، فقر و ناامیدی شخصیت‌ها را نشان می‌دهد و به‌نقد اجتماعی عمیق از وضعیت طبقات پایین جامعه و زندگی‌شان می‌پردازد. اکبر رادی با استفاده از این روایت، به بررسی چالش‌های اجتماعی و اقتصادی می‌پردازد که همچنان در بسیاری از جوامع مشاهده می‌شود.
کتاب از پشت شیشه ها
این نمایشنامه به بررسی تضادهای اجتماعی و فرهنگی میان دو نسل پرداخته و نمایانگر تحولات اجتماعی ایران در آن زمان است. داستان از پشت شیشه‌ها حول محور شخصیت بامداد می‌چرخد، نویسنده‌ای که در تلاش برای یافتن هویت و جایگاه خود در جامعه است. بامداد در اتاقی خاکستری نشسته و با چالش‌های زندگی خود دست‌وپنجه نرم می‌کند. نمایشنامه به تضاد میان سنت و مدرنیته و مشکلات ارتباطی میان نسل‌ها می‌پردازد و چگونگی تغییرات اجتماعی ایران را در این فرایند نشان می‌دهد.
کتاب تانگوی تخم مرغ داغ
تانگوی تخم‌مرغ داغ داستان دو خانواده، خانواده موسا و خانواده آقابالا، را روایت می‌کند. نمایشنامه به مسائلی چون فروپاشی نظام پدرسالار و شکوفایی فرزندان می‌پردازد. در این اثر، رادی تقابل سنت و مدرنیته را به تصویر می‌کشد و چالش‌های روابط خانوادگی را در بستر تغییرات اجتماعی تحلیل می‌کند. شخصیت‌ها با مشکلاتی چون بدهی‌ها، انتظارات اجتماعی و فشارهای خانوادگی روبرو هستند. ویژگی‌های کلیدی این نمایشنامه شامل نقد اجتماعی، شخصیت‌پردازی عمیق و فضاسازی واقعی است. رادی در این اثر به‌نقد ساختارهای اجتماعی و فرهنگی پرداخته و به‌ویژه بر مسئله‌ی پدرسالاری تأکید دارد. پس از اجرای عمومی نمایشنامه به مدت یک ماه و نیم، این اثر در تاریخ ۱۶ خرداد ۱۳۹۳ به دلیل وجود صحنه‌های نامناسب و الفاظ رکیک توقیف شد. این تصمیم از سوی دادستانی تهران اتخاذ گردید، درحالی‌که نمایشنامه پیش از اجرا به دست شورای نظارت و ارزشیابی بازبینی شده بود.
کتاب آهسته با گل سرخ
آهسته با گل سرخ داستانی است که در پاییز سال ۱۳۵۷، هم‌زمان با انقلاب اسلامی ایران می‌گذرد. این نمایشنامه زندگی عبدالحسین دیلمی، تاجر عمده‌فروش چای، را روایت می‌کند که در بحبوحه‌ی انقلاب و اعتصابات سراسری به سر می‌برد. ویژگی‌های کلیدی این نمایشنامه شامل نقد اجتماعی و سیاسی است که به بررسی تضادهای طبقاتی و مسائل اجتماعی در دوران انقلاب می‌پردازد. رادی در این اثر تأثیرات انقلاب بر زندگی خانوادگی شخصیت‌ها را به تصویر می‌کشد.
کتاب آهنگ های شکلاتی
داستان آهنگ‌های شکلاتی حول روابط عاطفی شخصیت‌ها می‌چرخد و به چالش‌های اخلاقی و عاطفی آن‌ها می‌پردازد. سوءتفاهم‌ها و هویت‌های اشتباه منجر به موقعیت‌های کمدی و طنزآمیز می‌شود. رادی با استفاده ظریف از طنز و شوخی در دیالوگ‌ها، تلاش می‌کند تمایز میان رؤیا و واقعیت را حفظ کرده و به ایجاد فضایی جذاب و پیچیده در نمایشنامه بپردازد.
کتاب ملودی شهر بارانی
ملودی شهر باران داستان مهیار است که پس از مرگ پدرش از سوئیس به ایران بازمی‌گردد. مهیار، یک روشنفکر و تحصیل‌کرده است که به زادگاه خود دلبستگی زیادی ندارد. در این بازگشت، او با خانواده‌اش روبرو می‌شود که شامل مادرش آفاق، برادر بزرگ‌ترش بهمن و خواهرش ماری هستند. هر یک از اعضای خانواده تلاش می‌کنند او را از تصمیم خود برای رفتن منصرف کنند. در کنار این شخصیت‌ها، مسلم، خدمتکار خانواده، نیز حضور دارد و بخش دیگری از داستان را شکل می‌دهد. نمایشنامه با بررسی تضادهای درونی مهیار و روابط پیچیده خانوادگی او، به مسائلی چون هویت، تعلق و تغییرات اجتماعی می‌پردازد و فضایی عاطفی و انسانی خلق می‌کند.
نظر دیگران درباره اکبر رادی و آثارش
در مراسم بزرگداشت اکبر رادی، سخنرانان مختلف به توصیف ویژگی‌های این هنرمند بزرگ پرداختند. رئیس دانشکده‌ی نمایش و موسیقی دانشگاه تهران بر ماندگاری حضور معنوی رادی در جامعه هنری تأکید کرد و گفت که آثار او همچنان ادامه خواهد یافت. تاجبخش فنائیان از وفاداری رادی به فرهنگ و سرزمین خود گفت و به تأثیر او بر دانشجویان و هنرمندان اشاره کرد. بهزاد قادری نیز رادی را به عنوان نویسنده‌ای پیشتاز در درام تک موضوعی و تأثیرگذار بر فرم‌های نمایشی یاد کرد و بر اهمیت حمایت از هنرمندان همچون رادی تأکید کرد.
فریندخت زاهدی با اشاره به زندگی پرمعنا و شجاعت رادی در دوران جنگ تحمیلی، فقدان او را دشوار دانست. عطاءالله کوپال نیز از حیات جاودانه‌ی رادی سخن گفت و بر اهمیت ماندگاری آثار او در تاریخ درام‌نویسی تأکید کرد. میکائیل شهرستانی نیز به ویژگی‌های انسانی و دقیق رادی اشاره کرد و بر ضرورت احترام به نسل‌های پیشین هنری تأکید کرد. در نهایت، سخنرانان بر این نکته تأکید داشتند که رادی در میان ما باقی خواهد ماند، چرا که آثارش همچنان در صحنه‌های تئاتر زنده است.
نسخه صوتی آثار اکبر رادی
انتشارات نوین کتاب گویا تاکنون بسیاری از آثار اکبر رادی را به‌صورت صوتی به انتشار رسانده است. برخی از آن‌ها عبارت‌اند از:
مرگ در پاییز: این نمایشنامه به‌صورت صوتی با صدای گروه گویندگان منتشر شده است. داستان این نمایشنامه در فضایی روستایی در گیلان رخ می‌دهد و زندگی یک خانواده را به تصویر می‌کشد.
آمیز قلمدون: این نمایش صوتی نیز از آثار اکبر رادی است که داستان مردی با شرافت و متعهد به نام آقای شکوهی را روایت می‌کند. این اثر نیز در پلتفرم‌های مختلف قابل دسترسی است و به گویندگی گروهی از گویندگان به انتشار رسیده است.
خانمچه و مهتابی: نمایش صوتی دیگری از رادی که داستان پیرزنی را در آسایشگاه سالمندان روایت می‌کند و به بررسی زندگی او می‌پردازد.
ملودی شهر باران: این اثر نیز به‌صورت صوتی موجود است و به بررسی موضوعات انسانی و عاطفی می‌پردازد.
هاملت با سالاد فصل: این اثر که به گویندگی گروهی از گویندگان به انتشار رسیده، حول محور زنی می‌چرخد که می‌خواهد شوهرش را برای اولین‌بار پیش پدربزرگ، پدر و عمویش ببرد. این نمایشنامه با استفاده از عناصر کمدی و درام، به بررسی روابط خانوادگی و اجتماعی می‌پردازد.
لبخند باشکوه آقای گیل: داستان این نمایشنامه درباره‌ی یک خانواده است. پدر خانواده، علیقلی خان، حدوداً ۷۰ سال دارد و به شدت بیمار است؛ همه تصور می‌کنند که او به‌زودی خواهد مرد. همسرش، گیلانتاج، نیز دچار بیماری روانی است. این خانواده شش فرزند دارد که تحت‌تأثیر فروغ الزمان، دختر بزرگ خانواده، قرار دارند. فروغ الزمان، دکتر روان‌شناس و مدرس دانشگاه است، و سایر فرزندان در تلاش‌اند تا مادرشان را در آسایشگاه بستری کنند و اموال پدر را میان خود تقسیم کنند. نسخه‌ی صوتی این نمایشنامه نیز با گویندگی گروهی از گویندگان در دسترس است.
تانگوی تخم‌مرغ داغ: این نمایشنامه نیز به‌صورت صوتی برای علاقه‌مندان در دسترس است. این نمایشنامه به بررسی موضوعاتی چون فروپاشی نظام پدرسالار و شکوفایی فرزندان می‌پردازد و داستان دو خانواده را روایت می‌کند که در تقابل سنت و مدرنیته قرار دارند.
