کتاب نقاشی با نور

کتاب نقاشی با نور نوشتهٔ مهدی مظفری ساوجی است. انتشارات دیدآور این کتاب را روانهٔ بازار کرده است؛ کتابی حاوی گفت‌وگو با «ایران درودی» درمورد پنج شاعر معاصر ایران. 

درباره کتاب نقاشی با نور

کتاب نقاشی با نور حاوی گفت‌وگو با «ایران درودی» دربارهٔ نیما یوشیج، احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث، فروغ فرخزاد و سهراب سپهری است. این اثر شامل مجموعهٔ گفت‌وگوهای نویسنده با «ایران درّودی» دربارهٔ شعر و شاعران معاصر ایران است. این گفت‌وگوها در فاصلهٔ بین سال‌های ۱۳۸۱ تا ۱۳۹۴ انجام شده است. شعر نو فارسی با وانهادن قالب‌های شعر کلاسیک در قرن ۱۴ هجری به‌وجود آمده است. این گونه از شعر فارسی آزادی بسیاری را در فرم و محتوا به شاعر می‌دهد. شعر نو به لحاظ محتوا و جریان‌های اصلی ادبی حاکم بر آن کاملاً با شعر کلاسیک فارسی متفاوت است و به‌لحاظ فرم و تکنیک ممکن است همانند شعر کلاسیک موزون باشد یا نباشد یا وزن آن عروضی کامل باشد یا ناقص. استفاده از قافیه نیز در شعر نو آزاد است. معمولاً شعر نو فارسی را به ۳ دستهٔ اصلی شعر نیمایی، شعر سپید و موج نو تقسیم می‌کنند و پدر شعر نوی ایران را نیما یوشیج (علی اسفندیاری) می‌دانند. احمد شاملو، فروغ فرخزاد، سهراب سپهری، هوشنگ ابتهاج (سایه)، نادر نادرپور، فریدون مشیری و محمدرضا شفیعی کدکنی بعضی از شاعران مشهور ایرانی هستند که در قالب شعر نو می‌سروده‌اند.

می‌دانیم که شعر فارسی عرصه‌های گوناگونی را درنوردیده است. در طول قرن‌ها هر کسی از ظن خود یار شعر شده است و بر گمان خود تعریفی از شعر به‌دست داده است. حضور شعر در همهٔ عرصه‌ها از رزم و بزم گرفته تا مدرسه و مسجد و خانقاه و دیر و مجلس وعظ، همه و همه گویای این مطلب است که شعر، بی‌محابا، زمان، مکان و جغرافیا را درنوردیده و در هفت‌اقلیم جان و جهان به دلبری پرداخته است. آمیختگی شعر با فرهنگ مردم و اندیشه‌های اجتماعی، این هنر را زبان گویای جوامع بشری ساخته است؛ بدان‌گونه که هیچ جامعه‌ای از این زبان بارز، برای انتقال اندیشه‌هایش بی‌نیاز نبوده است. گاهی شعری انقلابی به پا کرده است و گاه انقلابی، شعری پویا را سامان داده است.

خواندن کتاب نقاشی با نور را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران شعر معاصر ایران و قالب گفت‌وگو پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب نقاشی با نور

«ــ تُرّهات؟

ــ سخنان بیهوده و باطل را تُرّهات می‌گویند.

ــ اسم خودشان را هم گذاشته‌اند شاعر و نویسنده. اصولاً من هنر را با حس‌هایم دریافت می‌کنم. یعنی هنر برای من جنبهٔ حسّی دارد و از این نظر حس‌هایم خیلی خوب تربیت شده. با عقلم به اتّفاقات نزدیک نمی‌شوم؛ به‌خصوص اگر آن اتّفاق، یک اتّفاقِ هنری باشد. شعرهایی که من از فروغ خوانده‌ام به‌شدّت متأثّر و منقلبم کرده.

فروغ و اضطراب انسان معاصر

ــ به‌نظرم یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های شعر فروغ همین حسّ انقلاب و التهابی است که به آدم منتقل می‌کند.

ــ نمی‌دانم، برای من که همیشه این‌طور بوده.

ــ درماندگی و اضطراب انسان معاصر را به‌شدّت به رخ می‌کشد.

ــ البته فروغ خودش هم آدم آرامی نبود. شما نمی‌توانستید خبری از آرامش در او بگیرید. ولی در مورد خود من، این حس‌ها هستند که در مواجهه با یک اثر هنری برایم تصمیم می‌گیرند. خوشبختانه هیچ‌وقت هم به من دروغ نگفته‌اند.

ــ از این نظر، حس‌هایی که ما در برخورد با آثار مختلف هنری به کار می‌گیریم چندان فرقی باهم ندارند. و چندان فاصله‌ای از هم. شما با همان حس‌هایی که به تماشای یک نقّاشی می‌روید به خواندن یک شعر می‌نشینید. به همین دلیل، هنرمندی در نوع شما به‌راحتی می‌تواند با شعر یا دیگر آثار هنری مثل موسیقی ارتباط برقرار کند.

ــ قبلاً هم گفته‌ام که در خلق نقّاشی‌هایم این حس‌ها هستند که به‌جای من تصمیم می‌گیرند. به همین دلیل، هیچ‌کس باور نمی‌کند که من نقّاشی نمی‌دانم.

ــ به‌عبارتی، این شما نیستید که نقّاشی می‌کشید، بلکه این نقّاشی است که شما را می‌کشد.

ــ امیدوارم. امیدوارم همین‌طور باشد که شما می‌گویید.

ــ شکسته‌نَفْسی می‌کنید.

ــ شما به حساب شکسته‌نَفْسی بگذارید. یکی از چیزهایی که در زندگی برای من خیلی اهمیّت دارد سپاسگزاری است. به‌قول معروف، چشم و رو داشتن. یکی هم مغرور نشدن و تکبّر نورزیدن. البته فروتنی باید ذاتی باشد.»