مارک ریون هیل | بیوگرافی، معرفی آثار و دانلود کتاب های او

مارک ریون هیل

درباره مارک ریون هیل

مارک ریون هیل (Mark Ravenhill) در سال ۱۹۶۶ به دنیا آمد. او نمایشنامه‌نویس، فیلم‌نامه‌نویس، بازیگر تئاتر، روزنامه‌نگار و کارگردان نمایش و اهل بریتانیاست. اولین اثر ترجمه‌شده از او، در ایران، نمایشنامه «بُرش» با ترجمهٔ حمید دشتی است که به‌وسیلهٔ نشر کرگدن منتشر شده است.

ریون‌هیل بین سال‌های ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۷ در رشتهٔ ادبیات انگلیسی و تئاتر در دانشگاه بریستول مشغول تحصیل بود و در این مدت به مشاغلی چون کارگردانی مستقل، برگزاری کارگاه و معلمی تئاتر پرداخت. او در سال ۱۹۹۷ به‌سرپرستی نویسندگان کمپانی نویسندگیِ تازه‌تأسیسی به نام «پینز پلاو» منصوب شد. با وجود اینکه ریون‌هیل در دههٔ ۱۹۹۰ و دههٔ نخست قرن بیست‌ویکم در مرکزِ نمایشنامه‌نویسیِ جدیدِ انگلستان بود، ارادت خاصی به تئاتر تاریخی داشت و گفته بود دوست دارد کارگردان‌ها بیشتر روی آثار کلاسیک کار کنند تا نمایشنامه‌های جدیدی که استحکام و معنای لازم را ندارند. او گفته است که کارگردان‌ها به‌جای اینکه به‌سراغ فرهنگ‌ها و سبک‌های مختلفِ گذشته بروند و از میان آن‌ها زمینه‌هایی برای کار انتخاب کنند، تنها به قالب «زمان حال همیشگی» می‌پردازند. ریون‌هیل علاقهٔ فراوانی به نمایش پانتومیم سنتی دارد و در سال ۲۰۰۶ مستندی دربارهٔ آن برای شبکهٔ «رادیو ۴» ساخت و نمایش سنتی «دیک وایتینگتون» را هم برای تئاتر باربیکن بازنویسی کرد.

کار ریون‌هیل در دههٔ نخست قرن بیست‌ویکم پیشرفت کرد و دستخوش تغییرات شد. درحالی‌که کارهای او در دههٔ ۱۹۹۰ (نظیر نمایشنامه‌های «خرید کردن و سکس کردن»، «کیف دستی» و «چند عکس شفاف») تلاشی برای نشان‌دادن جامعهٔ امروز انگلیسی است، کارهای اخیر او بیشتر آثاری تجربه‌گرا و انتزاعی‌ هستند. نمایش تک پرسوناژ او به نام «محصول» که تور جهانی‌اش را پس از اولین نمایشش در جشنوارهٔ خیابانی ادینبرای سال ۲۰۰۵ آغاز کرد، طعنه‌ای به نگرش به تروریسم بعد از حوادث ۱۱ سپتامبر و بازتاب دقیقی از محدودیت‌های زبان و فرم برای بیان واقعیت روزگار ماست. نمایشنامهٔ «بُرش» سال ۲۰۰۶ در سالن تئاتر دونمار ورهاوس روی صحنه رفت. منتقدان در مقابل این نمایش که تصویری از دنیایی تحت‌سلطهٔ یک عمل جراحی بدونِ مشخص‌کردنِ کشور، زمان وقوع و چگونگی مراحل عمل ارائه می‌کند، به ۲ دستهٔ موافق و مخالف تقسیم شدند.

این نویسنده در نوامبر ۲۰۰۷ در روزنامهٔ گاردین اعلام کرد که از این پس تمرکزش را به نوشتن دربارهٔ شخصیت‌های دگرجنس‌گرا معطوف می‌کند. او در سال ۲۰۱۲ به‌عنوان یکی از نویسندگان کمپانی رویال شکسپیر منسوب شد؛ در همان سال به سفارش گروه کُر مردان هم‌جنس‌گرای لندن قطعه‌ای برای بیست‌ویکمین جشن سالانهٔ هم‌سرایان نوشت.