تا ۷۰٪ تخفیف رؤیایی در کمپین تابستانی طاقچه! 🧙🏼🌌

کتاب گور به گور

نویسنده:ویلیام فاکنر

مترجم:نجف دریابندری

انتشارات:نشر چشمه

دسته‌بندی:

امتیاز:

۳.۴از ۲۰ رأیخواندن نظرات

۳٫۴

(۲۰)

خواندن نظرات

خرید نسخهٔ صوتی

معرفی کتاب گور به گور

کتاب گور به گور نوشتهٔ ویلیام فاکنر و ترجمهٔ نجف دریابندری است. نشر چشمه این رمان آمریکایی را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب گور به گور

کتاب گور به گور (As I Lay Dying) حاوی یک رمان آمریکایی است که در عین سادگی و لطافت روستایی، ریزه‌کاری‌ها و پیچیدگی‌هایی دارد. این اثر روایت‌گر داستان مادری است که در بستر دراز کشیده و در حال مرگ است. او وصیت کرده که پس از مرگ جسدش را برای دفن به جفرسن ببرند؛ زادگاهش. مادر این قول را از همسرش گرفته و مرد در پیشگاه خداوند به این قول متعهد شده و حتماً می‌خواهد به این عهد وفا کند. آن‌ها پنج فرزند دارند که پدرشان را هنگام انتقال جسد مادر به جفرسن همراهی می‌کنند و در اتفاقات با او شریک می‌شوند. داستان این رمان پیرامون یک سفر تلخ و درعین‌حال شوخ‌آمیز این خانوادهٔ روستایی در جنوب آمریکا برای انتقال جنازه‌ به شهری دیگر می‌چرخد. شخصیت‌ها به همین تعداد ختم نمی‌شود، رمانِ ویلیام فاکنر حداقل ۱۶ شخصیت دارد و داستان را از زبان آن‌ها روایت می‌کند. هر فصل رمان را یکی از افراد از دیدگاه خودش نقل می‌کند و ممکن است یک اتفاق از زبان چند شخصیت بیان شود؛ گاه احساس آن‌ها از واقعه در دو کلمه خلاصه می‌شود و گاه صفحه‌ها صحبت می‌کنند. گفته شده است که این اثر دو رو دارد؛ یکی طرح داستانی کتاب است که شامل وقایع و اتفاقات است و یکی روان‌شناسی عمیق و پر رمزوراز شخصیت‌ها است که مخاطب را ملزم می‌کند کتاب را بیشتر از یک بار بخواند. شخصیت‌های کتاب حاضر از صفحات بیرون می‌آیند و ذهن کتاب‌خوان را مسحور می‌کنند؛ گویی وجود خارجی دارند. خواننده با هر یک از ۱۶ شخصیتِ نقل‌کنندهٔ روایت، به‌مثابهٔ فردی مستقل رفتار می‌کند. درون‌مایهٔ متن این کتاب پیوند عمیقی با مسئلهٔ مرگ دارد و زندگی را با غم و اندوه‌هایش ملموس‌تر می‌کند.

خواندن کتاب گور به گور را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی معاصر آمریکا و قالب رمان پیشنهاد می‌کنیم.

درباره ویلیام فاکنر

ویلیام فاکنر با نام کامل «ویلیام کاتبرت فاکنر» در سال ۱۸۹۷ میلادی در نیو آلبانی در می‌سی‌سی‌پی به دنیا آمد. به‌دلیل وزن کم و قد کوتاه در ارتش ایالات متحده پذیرفته نشد، اما به‌عنوان دانشجوی دانشگاه افسری در یگان پرواز سلطنتی در تورنتوی کانادا نام‌نویسی کرد و در ۲ دسامبر ۱۹۱۸ به‌عنوان افتخاری ستوان دومی نایل شد. پس از آنکه از دانشگاه می‌سی‌سی‌پی انصراف داد، همراه دوستش با یک کشتی باربری به ایتالیا رفت و از آنجا پای پیاده رهسپار آلمان و فرانسه شد. فاکنر یکی از مهم‌ترین نویسندگان ادبیات آمریکا و به‌ویژه ادبیات جنوب آمریکا است. شهرت او به‌دلیل سبک تجربی و توجه دقیقش به شیوهٔ بیان و آهنگ نوشتار است. اغلب داستان‌های او عاطفی، ظریف و پیچیده هستند. شخصیت‌های اصلی داستان‌های او را برده‌های آزادشده یا اعقاب برده‌ها، سفیدپوستان تهیدست و جنوبی‌های طبقهٔ کارگر تشکیل می‌دهند. این نویسندهٔ نام‌آشنا در سال ۱۹۴۹ میلادی موفق به دریافت جایزهٔ نوبل ادبیات شد. از جمله مهم‌ترین آثار این نویسنده که به پارسی ترجمه شده‌اند، باید به «گوربه‌گور»، «برخیز ای موسی»، «حریم»، «خشم و هیاهو»، «داستان‌های یوکناپاتافا»، «یک گل سرخ برای امیلی»، «تسخیرناپذیر»، «روشنایی ماه اوت»، «اسب‌های خالدار»، «حرامیان»، «گنج‌نامه»، «جنگل بزرگ»، «اسب‌ها و آدم‌ها»، «سرخپوست می‌رود» و «آن خورشید شامگاهی» اشاره کرد. ویلیام فاکنر در ژوئیهٔ ۱۹۶۲، ۳ هفته پس از آنکه از اسب افتاد، بر اثر سکتهٔ قلبی در بیهالیا در می‌سی‌سی‌پی درگذشت.

بخشی از کتاب گور به گور

«دارل رفته جکسن. گذاشتنش تو قطار، می‌خندید، تو اون واگنِ دراز هی می‌خندید، رد که می‌شد کله‌هاشون رو برمی‌گردوندند، عین کلّه جُغد. گفتم «به چی می‌خندی؟»

«آره آره آره آره.»

دو نفر گذاشتنش تو قطار. کت ناجوری تنشون بود، جیب پشتی طرف راستشون بالا اومده بود. پشت گردنشون رو خط انداخته بودند، انگار همین تازگی دو نفر سلمونی با هم با گچ خط کشیده بودند مثل مال کش. گفتم «به این هفت‌تیرها می‌خندی؟» گفتم «چرا می‌خندی؟ برای این که از صدای خنده بدت می‌آد؟»

دو تا صندلی به هم چسبوندند که دارل بشینه کنار پنجره بخنده. یکی‌شون پهلوش نشست، یکی‌شون رو صندلی رو به روش نشست، که عقب عقب می‌رفت. یکی‌شون باید عقب عقب می‌رفت، چون که پول دولت پشت هر دونه‌ش یک صورت داره، هر صورتیش هم یک پشت داره، این‌ها هم سوار پول دولت شده‌اند، که گناه داره. سکه پنج سنتی یک روش زنه یک روش گاومیش؛ دو تا صورت داره ولی پشت نداره. من نمی‌دونم این چیه. دارل یک دوربین کوچک داشت که زمان جنگ تو فرانسه خریده بود. توش یک زن بود و یک خوک که دو تا پشت داشتند ولی صورت نداشتند. من می‌دونم این چیه. «برای همین داری می‌خندی، دارل؟»

«آره آره آره آره آره آره.»»

معرفی نویسنده

ویلیام فاکنر

ویلیام فاکنر با نام کامل ویلیام کاتبرت فاکنر، رمان‌نویس و داستان‌کوتاه‌نویس بزرگ آمریکایی بود که در سال ۱۹۵۰، جایزه‌ی نوبل ادبیات را دریافت کرد و بر نویسندگان بسیاری تاثیر گذاشت. او در ۲۵ سپتامبر ۱۸۷۹ در می‌سی‌سی‌پی ایالات متحده به دنیا آمد. ویلیام فاکنر به خوبی از پیشینه‌ی خشن و رنگارنگ خانوادگی خود، به ویژه پدربزرگش، سرهنگ ویلیام کلارک فالکنر آگاه بود. پدربزرگ ویلیام شجاعانه در جنگ داخلی جنگیده بود، یک راه‌آهن محلی ساخته بود و همچنین یک رمان عاشقانه‌ی محبوب به نام رز سفید منتشر کرده بود.

نظرات کاربران

Mono

۱۴۰۲/۱۱/۰۵

این کتاب، داستان فقر و حماقت یه خانواده‌ی روستاییه که درگیر یک سفر پر از مشکل و دست‌اندازهای ریز و درشت می‌شن. به‌شکل غم‌انگیزی تلخ اما زیباست. اوایل کتاب کمی سردرگم بودم؛ اما به‌قدری جذاب بود که من رو تا

- بیشتر

کتاب ،یار مهربان

۱۴۰۳/۰۶/۱۶

موضوع کتاب زندگی خانواده ای است که مادر خانواده فوت شده وسفارش کرده اورا برای دفن به شهر خودش ببرند که برای این منظور اعضای خانواده کلی دچار دردسر می شوند تعداد شخصیت های داستان زیاد است که هریک از نگاه

- بیشتر

زهره گلی

۱۴۰۳/۱۲/۱۰

گوربه‌گور بهترین کتاب فاکنره هرچند خشم و هیاهو معروفتره

sabaalborzian

۱۴۰۳/۱۰/۳۰

توصیفات بینظیر، هیجان از یک سفر ساده و کاراکترهایی که عالی پرداخت شدن. اولین کتابی بود که از فاکنر خوندم اما حتما دوباره امتحانش میکنم. پایان غیرمنتظره‌ای هم داشت‌

Afshinshahi

۱۴۰۳/۱۰/۰۹

ترجمه افتضاح

بریده‌هایی از کتاب

وقتی جوون بودم خیال می‌کردم مرگ پدیده‌ای است مربوط به بدن آدم؛ حالا می‌فهمم که فقط یکی از احوال روحی آدمه ـ

میم ___ لام

این مملکت بدیش به همینه. همه چی‌ش، هواش، همه‌ش، زیاد طول می‌کشه. زمین‌مون هم مثل رودخونه‌هامونه، کدر، کند، خشن؛ زندگی آدمیزاد رو هم به صورت خودش سرکش و غمگین آفریده.

rezai milad

پدرم همیشه می‌گفت که ما به این دلیل زندگی می‌کنیم که آماده بشیم که تا مدت درازی مرده باشیم.

rezai milad

گاهی من یقین ندارم کی حق داره بگه فلان آدم چه وقت دیوونه‌ست، چه وقت نیست. گاهی پیش خودم می‌گم هیچ کدوم ما دیوونه دیوونه نیستیم، هیچ کدوم هم عاقل عاقل نیستیم، تا روزی که باقی ما با حرف‌هامون تکلیفش رو معلوم کنیم. مثل این که قضیه این نیست که آدم چه کاری می‌کنه، قضیه اینه که اکثریت مردم چه جوری به کارش نگاه می‌کنند.

rezai milad

برای آدم تنبل که نمی‌خواد از جاش جنب بخوره خیلی سخته راه بیفته، ولی وقتی هم راه افتاد عین وقتی‌ست که سرجاش نشسته، انگار چیزی که ازش بدش می‌آد خود راه رفتن نیست، از راه افتادن و وایسادن بدش می‌آد. انگار هرچیزی که باعث شده راه افتادن و وایسادن به نظر مشکل بیاد، این آدم به اون چیز افتخار می‌کنه.

rezai milad

«کاش تو و او و هر چی مرد تو این دنیا هست که ما رو زنده زنده شکنجه می‌دین مرده‌مون رو هم بی‌حرمت می‌کنین از این گور به اون گور می‌کشونین... .»

rezai milad

راستش زندگی زن‌ها سخته. بعضی زن‌ها. مادر خودم هفتاد و خورده‌ای عمر کرد. هر روز خدا هم کار می‌کرد. بعد از زاییدن پسر آخرش یک روز هم ناخوش نشد، تا یک روز یک نگاهی به دوروبر خودش انداخت، رفت اون پیرهن خواب دانتِلِش رو که از چهل و پنج سال پیش داشت هیچ وقت هم تنش نمی‌کرد از صندوق در آورد تنش کرد، بعد رو تختخواب دراز کشید پتو رو کشید روش چشم‌هاش‌رو بست گفت «بابا رو سپردم دست همه شما. من خسته‌ام.»

میم ___ لام

برای آدم درست کردن دو نفر لازمه، برای مردن یک نفر. دنیا این جوری به آخر می‌رسه.

nazi_sfy

وقتی جوون بودم خیال می‌کردم مرگ پدیده‌ای است مربوط به بدن آدم؛ حالا می‌فهمم که فقط یکی از احوال روحی آدمه ـ اون هم احوال روحی اون‌هایی که کسی رو از دست داده‌اند. نیهیلیست‌ها می‌گن این آخر کاره، متشرّعین می‌گن این اولشه؛ در صورتی که در واقع این چیزی نیست جز اسباب‌کشی یک نفر مستأجر یا یک خانوار از خونه اجاره‌ایش یا از شهرش.

کیهان

راستش زندگی زن‌ها سخته.

میم ___ لام