کتاب رستوران نقاشی

رستوران نقاشی رمان مارسل امه، نویسنده فرانسوی است که با ترجمه مریم خراسانی (حامد) به چاپ رسیده است.

 این داستان یکی از گزیده‌ داستان‌های ترجمه شده مجموعه پانورامای انتشارات ققنوس است. این انتشارات اجازه انتشارات این مجموعه را از ناشر فرانسوی آن، انتشارات گالیمار گرفته است.   Folio ۲€، نام  اصلی این مجموعه در انتشارات گالیمار است که ابتدا به دست یک دانشجوی بی‌پول علاقه‌مند به ادبیات شکل گرفت. او که از قیمت بالانی کتاب ها شاکی بود تصمیم گرفت کتاب‌های کم‌حجم و ارزان‌قیمت امتشارات گالیمار را بخرد و با آنها مجموعه‌ای متشکل از تک‌داستان، مجموعه داستان یا بخش‌هایی از شاهکارهای ادبی جهان با قیمتی اندک بسازد.

هدف این مجموعه خلاصه شده بود در قرار دادنِ داستان‌ها یا رمان‌های کوتاه یا بخش‌هایی از رمان‌های چندجلدی و گران‌بها در دسترس همگان با این امید که خواننده، پس از مطالعۀ قطعه یا داستان‌های انتخاب‌شده، برای خواندن دیگر آثار نویسنده اشتیاق پیدا کند. این مجموعه بسیار مورد استقبال خوانندگان قرار گرفت.

شعار این مجموعه این جمله معروف است که «خواندن گزیده‌ای از آثار به‌مراتب بهتر از نخواندن آن‌هاست.»

درباره گزیده کتاب رستوران نقاشی

لافلو در خیابان سن‌ونسان کار می‌کند. اما نقاشی‌های او یک ویژگی‌هاص دارند. آنها به جای غذای روح، غذای جسم هستند و هرکس به آنها نگاه می‌کند، سیر می‌شود. نقاش هم به دلیل اینکه زیاد کار می‌کند، اشتهایش کور شده و میل به غذا ندارد. او گمان می‌کند بیمار است و درباره ویژگی کارهایش چیزی نمی‌داند. این راز زمانی برملا می‌شود کگه کارتن‌خواب گرسنه‌ای که سردرد و سرگیجه دارد در برابر یکی از نقاشی‌های او می‌ایستد و معجره رخ می‌دهد. یک فروشنده کارهای لافلو را به نقاشی دیگر که رقیب اوست نشان می‌دهد و داستان فاز جدیدی به خود می‌گیرد. حسادت بین هنرمندان فرانسه.

امه در این داستان سمبلیک سعی دارد جایگاه هنر را در زندگی بشری ارتقا دهد و تا حد نیازهای اساسی همچون خوردن و نوشیدن بالا بیاورد. 

مارسل امه در این اثر اثبات می‌کند که ادبیات عرصه رویدادهای شگفت‌انگیز و واقعی است و نویسندگانی که «امر شگفت» را موضوع کار خود می‌کنند می‌تواند حیرت مخاطب را واقعا برانگیزند.

 خواندن کتاب رستوران نقاشی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 علاقه‌مندان به ادبیات داستانی مخاطبان این کتاب‌اند.

درباره مارسل امه

مارسل امه فرزند آخر پدر و مادری دارای شش فرزند بود که در شهر کوچک ژوانی در استان یون در مارس ۱۹۰۲ زاده شد. پس از فوت مادر، پدربزرگ و مادربزرگش, که در منطقۀ ژورا زندگی می‌کردند، مسئولیت سرپرستی مارسل را, که در آن زمان پسرکوچولویی بیش نبود، بر عهده گرفتند. او تحصیلات متوسطه را در این شهر ادامه داد و, پس از اخذ دیپلم، تحصیل در رشتۀ مهندسی را آغاز کرد اما بیماری سختی او را از ادامۀ تحصیل بازداشت. پس از گذراندن خدمت نظام در آلمان، به پاریس کوچ کرد و تجربۀ چند شغل موقت را از سر گذراند: روزنامه‌نگاری، کارمند بانک، مسئول غرفه در فروشگاه... اما دوباره در بستر بیماری افتاد و به ژورا بازگشت و با تشویق یکی از خواهرانش نوشتن رمانی را آغاز کرد: برولبوا که در سال ۱۹۲۶ چاپ شد. از آن پس از نوشتن بازنایستاد. در سال ۱۹۲۹، رمان میزی برای مردگان هم جایزۀ تئوفراست رنودو را نصیبش کرد و هم شهرت و افتخار را. به پاریس بازگشت و در ناحیۀ هجدهم (مونمارتر) رحل اقامت افکند (در این ناحیه میدانی به نام اوست). در مجلات مختلف قلم زد (گرنگوار، پاری ـ سوآر، ماریان) و سپس با ماری آنتوانت ارنو وصلت کرد. او در سال ۱۹۳۳ رمان مادیان سبز را منتشر کرد و بعد دست به انتشار قصه‌های گرگم به هوا زد که موجب محبوبیت بیشتر او در بین مردم شد. او همچنین برای فیلم‌هایی مثل یاغیان اِلسنور (۱۹۳۶) و مسافر عید قدیسان نوشتۀ ژرژ سیمنون (۱۹۴۲) دیالوگ نوشت و مجموعه داستان‌های دیوار گذر را در سال ۱۹۴۳ و بعد شراب پاریس را در سال ۱۹۴۷ منتشر کرد. از آثار مارسل امه اقتباس سینمایی نیز شده است: دیوار گذر با بازی بورویل، میزی برای مردگان با بازی فرناندل، گذر از پاریس با بازی بورویل و ژان گابن. او در سال ۱۹۵۰ از قبول کرسی آکادمی فرانسه سرباز زد، در ۱۴ اکتبر ۱۹۶۷ با دنیا وداع کرد و در قبرستان مونمارتر دفن شد.

مارسل امه نویسنده‌ای پرکار بود که در رمان‌نویسی، قصه و داستان کوتاه، نمایشنامه و فیلمنامه‌نویسی و دیالوگ‌نویسی طبع‌آزمایی کرد. او در آثاری که به یادگار گذاشته درکی عمیق از روح و روان انسان را در قالب دنیایی کمابیش فانتزی و سرشار از طنز به تصویر می‌کشد.