دانلود و خرید کتاب صوتی در یتیم

کتاب صوتی در یتیم (خشکیدن آب دهان عنکبوت) نوشتۀ محمود دولت‌آبادی است. این اثر با صدای محمود دولت‌آبادی توسط رادیو گوشه منتشر شده است. این کتاب روایتی خیال‌انگیز و عمیق از واپسین روزهای زندگی صادق هدایت، نویسندهٔ نامدار ایرانی، در پاریس است. عنوان کتاب، در یتیم، اشاره‌ای ظریف به مروارید بی‌همتا و کمیاب است که در ادبیات فارسی نماد چیزی ارزشمند و منحصر‌به‌فرد است.

درباره کتاب صوتی در یتیم

داستان کتاب در یتیم (خشکیدن آب دهان عنکبوت) حول محور یک هفته و نه روز از زندگی صادق هدایت در پاریس می‌چرخد. در این مدت، هدایت خانه‌ای مطبخ‌دار اجاره می‌کند و سعی دارد خود را از دنیای بیرون و حتی از خویشتن جدا سازد. او حتی آدرس محل اقامتش را به کسی نمی‌دهد و تلاش می‌کند ارتباط خود را با همه، از جمله دوستان نزدیکش مانند مصطفی فرزانه و شهید نورایی، قطع کند.

در این دورهٔ انزوا، هدایت ۳ داستان ناتمام خود را پاره می‌کند و دور می‌اندازد. یکی از این داستان‌ها، روایت عنکبوتی است که به دلیل نفرینی، آب دهانش خشک شده و دیگر قادر به تنیدن تار نیست. این تصویر نمادین، استعاره‌ای از وضعیت روحی و خلاقیت هدایت در آن زمان است.

دولت‌آبادی در این اثر، گفت‌وگویی خیالی بین هدایت و سایه‌اش که نماد بخش پنهان شخصیت اوست، خلق می‌کند. این گفت‌وگو که گویی پس از ۷۰ سال آغاز شده است، به پرسش‌های بی‌پاسخ هدایت و کشمکش‌های درونی او می‌پردازد.

در یتیم صرفاً داستانی دربارهٔ مرگ خودخواستهٔ صادق هدایت نیست، بلکه تأملی عمیق بر زندگی، خلاقیت، تنهایی و چالش‌های انسان معاصر است. دولت‌آبادی با زبانی شاعرانه و نثری قوی، لایه‌های پنهان شخصیت هدایت را می‌کاود و در عین حال، تصویری از محیط فکری و اجتماعی آن دوران ارائه می‌دهد.

این اثر دولت‌آبادی، علاوه بر پرداختن به زندگی هدایت، مسائل عمیق‌تری چون انزوای انسان مدرن، رابطه هنرمند با جامعه و چالش‌های خلاقیت را نیز مورد بررسی قرار می‌دهد. در یتیم با ترکیب واقعیت و خیال، خواننده را به تأمل دربارهٔ مرزهای میان زندگی و مرگ، خلاقیت و سکون و فردیت و اجتماع فرا می‌خواند.

می‌دانیم که داستان کوتاه به داستان‌هایی گفته می‌شود که کوتاه‌تر از داستان‌های بلند باشند. داستان کوتاه دریچه‌ای است که به روی زندگی شخصیت یا شخصیت‌هایی و برای مدت کوتاهی باز می‌شود و به خواننده امکان می‌دهد که از این دریچه‌ها به اتفاقاتی که در حال وقوع هستند، نگاه کند. شخصیت در داستان کوتاه فقط خود را نشان می‌دهد و کمتر گسترش و تحول می‌یابد. گفته می‌شود که داستان کوتاه باید کوتاه باشد، اما این کوتاهی حد مشخص ندارد. نخستین داستان‌های کوتاه اوایل قرن نوزدهم میلادی خلق شدند، اما پیش از آن نیز ردّپایی از این گونهٔ داستانی در برخی نوشته‌ها وجود داشته است. در اوایل قرن نوزدهم «ادگار آلن پو» در آمریکا و «نیکلای گوگول» در روسیه گونه‌ای از روایت و داستان را بنیاد نهادند که اکنون داستان کوتاه نامیده می‌شود. از عناصر داستان کوتاه می‌توان به موضوع، درون‌مایه، زمینه، طرح، شخصیت، زمان، مکان و زاویه‌دید اشاره کرد. تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در جهان «آنتوان چخوف»، «نیکلای گوگول»، «ارنست همینگوی»، «خورخه لوئیس بورخس» و «جروم دیوید سالینجر» و تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در ایران نیز «غلامحسین ساعدی»، «هوشنگ گلشیری»، «صادق چوبک»، «بهرام صادقی»، «صادق هدایت» و «سیمین دانشور» هستند.

کتاب صوتی در یتیم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب به دوستداران ادبیات داستانی ایرانی و علاقه‌مندان به قالب داستان کوتاه پیشنهاد می‌شود.

درباره محمود دولت‌آبادی

محمود دولت‌آبادی نویسنده، نمایشنامه‌نویس و بازیگر تئاتر در سال ۱۳۱۹ در روستای دولت‌آباد واقع در سبزوار به دنیا آمد. او دوران کودکی و نوجوانی خود را در روستای دولت‌آباد گذراند و درآنجا دوران تحصیل خود را سپری کرد. در سبزوار، مشهد و بعدها در تهران کار کرد. مدتی کشاورزی و صنعت‌گری می‌کرد و چند صباحی کنترل‌چی سینما بود. عشق تئاتر او را به تهران آورد و در کلاس‌های تئاتر نام‌نویسی کرد.

زمانی که هنوز ۲۰ ساله نشده بود هم‌زمان با بازیگری تئاتر، نوشتن را آغاز کرد و نخستین داستانش را با نام «ته شب» در بولتن تئاتر چاپ کرد. از جمله آثار ارزشمند محمود دولت‌آبادی رمان ده جلدی «کلیدر» است که نوشتنش ۱۵ سال به طول انجامید. او نوشتن کلیدر را در ۲۷ سالگی خود آغاز کرد و پیش از آن به نوشتن داستان‌های کوتاه و داستان‌های بلند مشغول بود. خود دولت‌آبادی در خصوص روند رسیدنش به نوشتن «کلیدر» چنین می‌گوید: «من ۱۵ سال زمینه آماده کردم تا برسم به آن کار عظیمی که می‌خواستم انجام بدهم. این را از کشاورزی دارم.» کلیدر روایت زندگی یک خانواده کرد است که به سبزوار کوچ کرده‌اند. دولت‌آبادی در این کتاب به وضعیت رعیت‌ها و قبایل چادرنشین در فضای ملتهب سیاسی سال‌های ۱۳۲۵ تا ۱۳۲۷ می‌پردازد.

دولت‌آبادی از سال ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۵ به زندان افتاد؛ در حالی که تنها دو جلد از «کلیدر» را به پایان برده بود. دولت‌آبادی در زندان داستان «جای خالی سلوچ» را در ذهنش پروراند و پس از زندان، آن را به نگارش درآورد. دولت‌آبادی روایت نوشتن «جای خالی سلوچ» را این‌گونه عنوان می‌کند: « جای خالی سلوچ در زندان به صورت یکپارچه سراغ من آمد. اما در زندان نمی‌شد از قلم و کاغذ استفاده کرد. بعد از اینکه جلد اول و دوم «کلیدر» را دادم برای چاپ، نشستم و گفتم این امتحان رو می‌کنم و اینبار من شروع می‌کنم و ببینم میاد. آمد و من در طی ۷۰ شب این رو نوشتم. یکسره نوشتم. در دوره‌ای که انقلاب بود و مردم در خیابان بودند و صدای مسلسل هم می‌آمد.»

درون‌مایه اصلی اکثر رمان‌های دولت‌آبادی روایت زندگی روستایی ایران و گسست‌هایی است که در روابط روستایی رخ داده است. رمان‌های دولت‌آبادی درواقع مانند پازل، سیر تاریخی جامعه ایران (که اکثراْ روستایی بوده) از زمان استقرار نظام ارباب-رعیتی تا زمان مهاجرت به شهرها و دوران شهرنشینی را روایت می‌کند. دولت‌آبادی در جایی عنوان می‌کند که ریشه بسیاری از مسائل سیاسی و اجتماعی ایران را در این روند تخلیه روستاها و پرشدن شهرها می‌بیند. «تاثیرات این جابه جایی خودش تعیین‌کننده سیاست در جامعه ما بوده. یعنی یورش تفکر روستایی و فیزیکی روستایی به شهرها و تحمیل این صورت ذهنی روستایی کلاسیک به تاریخ. ما در چنین موقعیتی هستیم. و آنچه از تناقض در جامعه ما دیده می‌شود محصول این تفکر باستانی و سنتی است در مواجهه با مقوله مدرنیته و شهرنشینی.»

دولت‌آبادی تاکنون بیش از ۳۰ عنوان رمان یا داستان نوشته است که بسیاری از آن‌ها به زبان‌های مختلف دنیا ترجمه شده‌اند. از جمله آخرین آثار دولت‌آبادی می‌توان به زوال کلنل، روز و شب یوسف، سلوک، وزیری امیرحسنک و آن مادیان سرخ یال اشاره کرد. زوال کلنل در سال ۱۳۵۸ به زبان فارسی نگاشته شد اما نخستین بار در سال ۲۰۰۹ میلادی بود که یک ناشر سوئیسی این کتاب را به زبان آلمانی منتشر کرد. تاکنون امکان انتشار این کتاب در ایران فراهم نشده است.

درباره صادق هدایت

صادق هدایت در ۲۸ بهمن ۱۲۸۱ در تهران متولد شد. این نویسنده، مترجم و روشنفکر ایرانی را از بنیان‌گذران داستان‌نویسی نوین ایرانی می‌دانند. صادق هدایت تحصیل در دورهٔ متوسطه را در دبیرستان دارالفنون آغاز کرد، اما به‌علت درد چشم مجبور شد که یک سال مدرسهٔ متوسطه را ترک کند و پس از آن به مدرسهٔ سن‌لویی که مدرسهٔ فرانسوی‌ها بود رفت. تحصیل در این مدرسه زمینهٔ آشنایی هدایت با ادبیات جهانی را فراهم کرد. او از نوجوانی نوشتن در روزنامه‌ها را آغاز کرد. نخستین کتاب صادق هدایت «انسان و حیوان» نام دارد که درمورد مهربانی با حیوانات است. هدایت در سال ۱۳۰۵ با اولین گروه دانش‌آموزان اعزامی به خارج، راهی بلژیک شد و در رشتهٔ ریاضیات محض به تحصیل پرداخت. در همین سال داستان کوتاه «مرگ» را در مجلهٔ ایرانشهر که در آلمان منتشر می‌شد به چاپ رساند و مقاله‌ای به فرانسوی به نام «جادوگری در ایران» در مجلهٔ له‌ویل دلیس نوشت. هدایت از وضع تحصیل و رشته‌اش در بلژیک راضی نبود و می‌خواست خود را به فرانسه و در آنجا به پاریس که آن زمانْ مرکز تمدن غرب بود، برساند. سرانجام در اسفند ۱۳۰۵ پس از تغییر رشته و دوندگی فراوان به پاریس منتقل شد.

هدایت در سال ۱۳۰۹، بی‌آنکه تحصیلاتش را به پایان رسانده باشد، به تهران بازگشت و در بانک ملی مشغول به کار شد، اما از وضع کارش راضی نبود. با این وجود سال‌های ۱۳۱۰ تا ۱۳۱۴ برای هدایت دورانی پربار محسوب می‌شود. او در این مدت، آثار تحقیقی و داستانی بسیاری انتشار داد؛ از جملهٔ این آثار می‌توان به مجموعهٔ «انیران»، مجموعه داستان‌های کوتاه «سایه‌روشن»، نمایشنامهٔ «مازیار» با مقدمهٔ مجتبی مینوی، «کتاب مستطاب وغ‌وغ ساهاب» با همکاری مسعود فرزاد، مجموعه داستان‌های کوتاه «سه قطره خون» و چندین داستان کوتاه دیگر نظیر «گرداب»، «دون ژوان کرج»، «مردی که نفسش را کشت»، «صورتک‌ها»، «چنگال»، «لاله»، «آفرینگان»، «طلب آمرزش»، «محلل»، «مرده‌خورها»، «عروسک پشت پرده»، چاپ نخست «علویه‌خانم» و همچنین سفرنامهٔ «اصفهان نصف جهان» اشاره کرد. صادق هدایت در دوران اقامت خود در بمبئی در هند، اثر معروف خود «بوف کور» را که در پاریس نوشته بود، پس از اندکی دگرگونی، با دست بر روی کاغذ استنسیل نوشته و به‌صورت پلی‌کپی در ۵۰ نسخه منتشر کرد. این نویسندهٔ سرشناس ایرانی سرانجام در ۱۹ فروردین ۱۳۳۰ در آپارتمان اجاره‌ای‌اش در خیابان شامپیونه، واقع در پاریس، با گاز خودکشی کرد.