فاضل نظری
زندگینامه فاضل نظری
فاضل نظری در ۱۰ شهریور ۱۳۵۸ در شهرستان خمین به دنیا آمد. تحصیلات اولیه‌اش را در شهرهای خمین و خوانسار گذراند و در سال ۷۶ برای ادامه تحصیل در رشته مدیریت به تهران آمد. تحصیلات دانشگاهی‌اش را تا دکترای رشته مدیریتِ تولید و عملیات در دانشگاه شهید بهشتی ادامه داد.
گزیده برخی آثار او در کشورهای فارسی‌زبان و شبه قاره منتشر شده‌است. همچنین گزیده اشعارش در سال ۱۳۹۲ در دو قطعِ رقعی و جیبی به همراه مقدمه‌ای درباره غزل به قلم خودش در انتشارات مروارید منتشر شد که به چاپ هفدهم رسیده است. پنجمین اثر او با نام «کتاب» با هجده هزار نسخه فروش در ده روز پرفروش‌ترین کتاب نمایشگاه در سال ۱۳۹۵ شد. فاضل نظری برگزیده اولین دوره جشنواره بین‌المللی شعر فجر در بخش جوان بود.
از فاضل به عنوان شاعر جریان‌ساز در دهه۱۳۸۰ و پرمخاطب‌ترین شاعر با معرفی بنیاد ادبیات داستانی وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تجلیل کرده‌اند. سال ۱۳۹۳ فاضل نظری به خاطر «جریان‌سازی شعر انقلاب اسلامی»، در کنار ابراهیم حاتمی‌کیا، نرگس آبیار، مرتضی سرهنگی و مسعود نجابتی، نامزد چهره شاخص هنر انقلاب اسلامی شد.
نظری در سمت‌های دیگری از جمله دبیری سه دوره جشنواره بین‌المللی فیلم صد، دبیری علمی جشنواره بین‌المللی شعر فجر و عضویت در شورای علمی گروه ادبیات انقلاب اسلامی فرهنگستان زبان و ادب فارسی هم سابقه دارد. او به مدت۱۰ سال رئیس حوزه هنری استان تهران و حوزه هنری کودک و نوجوان، رئیس مرکز موسیقی، رئیس جشنواره‌ها و معاون هنری حوزه هنری بود. علاوه بر سرودن شعر، از سال ۱۳۸۳ در دانشگاه‌های تهران و شهید بهشتی در حوزه مدیریت تدریس می‌کند و در حال حاضر مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است.
مشفق کاشانی (چهره ماندگار شعر ایران) در یکی از کتاب‌هایش، در مورد این شاعر معاصر چنین می‌گوید: « فاضل نظری در شعر از سرآمدان روزگار خود است و در جوانمردی و فتوت خلق نیکویی دارد.»
محمد علی بهمنی شاعر معاصر درباره آثار فاضل نظری در یکی از مصاحبه‌هایش گفته است: « کتاب‌های فاضل نظری به گونهای است که پیش از آنکه رونمایی شود هم می‌دانیم جایگاه آثار این مجموعه والاست و نگفته خودمان از جایگاه این شاعر اطلاع داریم. درباره فاضل نظری مصاحبه‌ای کرده‌ام و به او می‌گویم خیلی فراتر از این‌ها هستی که بخواهم درباره‌ات صحبت کنم.»
همچنین مسعود فراستی از منتقدان سینما درباره فاضل گفته است: « از فاضل نظری خوشم می‌آید بر عکس اینکه کلا از شاعران خوشم نمی‌آید. چون فاضل نظری جایش را می‌داند، پایش زمین و سرش بالاست. اهل طنز است و همه‌چیز را به طنز می‌گیرد. دیگر اینکه فاضل از اشعارش بزرگ‌تر است. برای در و دیوار شعر نگفته و مخاطب جدی دارد؛ به همین خاطر هیچ‌وقت به سطح عوام‌زدگی نزول نکرده است. آنچه که این روزها جامعه هنر همه به آن گرفتارند، مفهوم‌زدگی است یعنی همه اهل مفهومند اما بلد نیستند از فرم چطور باید برای رسیدن به مفهوم استفاده کنند. فاضل نانوایی است که نان خوب دست مردم می‌دهد.»
اشعار فاضل نظری
تا کنون از فاضل نظری، شش مجموعه شعر به نام‌های، گریه‌های امپراتور، اقلیت، آن‌ها، ضد ، کتاب و اکنون به چاپ رسیده است. آثار او در بسته بندی‌های مجزا تحت عنوان سه‌گانه‌ی شعریِ فاضل نظری و پنج دفتر نیز ارائه شده است. یکی از ویژگی‌های زبان شعری فاضل این است که او از کاربرد کلمات و تعبیرات معمول در محاوره و زبان مردم کوچه و بازار، چه در متن شعر و چه در قافیه و ردیف، ابایی ندارد. برای همین شعرهایش بین جوان‌ها مشهور شده و حتی در صفحات مجازی بازنشر زیادی داشته است.
در یکی از مصاحبه‌هایش با روزنامه ایران از او درباره موفقیت بالای کتاب «گریه‌های امپراطور» در میان مخاطبانش در قیاس با «اقلیت» و «آن‌ها» پرسیدند که در پاسخ چنین می‌گوید:
« مجموعه گريه هاي امپراطور شعرهاي دوره دبيرستان و سال اول دانشگاه من است. زماني كه حدود ۱۸ ساله بودم تا ۲۲ سالگي. طبيعتاً روزگاري در آن زمان با آدم همراه است و فرد در آن نفس مي‌كشد، حال و هواي جواني و موضوعات عاطفي است به همين دليل جوانان ارتباط نزديك‌تر و بيشتري با آن كتاب برقرار كردند و خلق دوباره «گريه هاي امپراطور» و نوشتن در آن فضا كاري تكراري است. شايد براي ديگران جذاب باشد اما براي من به عنوان شاعر لطفي ندارد. من معتقدم هر چيزي ظرفيت خاص خود را دارد و هر قدر سن آدمي بيشتر مي‌شود تجربه‌هاي تازه‌تري كسب مي‌كند و آن تجربه‌ها دريچه‌هاي جديدي به روي انسان باز مي‌كند كه در نگاهش نمود پيدا مي‌كند و نكته ديگر اينكه هر كتاب مخاطب خاص خود را دارد. مخاطب كتاب‌ها يك نفر نيستند؛ گرچه ممكن است مخاطب «گريه هاي امپراطور» امروز «آن‌ها» را هم دوست داشته باشد.»
در زیر دو نمونه از مجموعه شعرهای عاشقانه او آمده است.
این شعر از مجموعه «گریه‌های امپراطور» انتخاب شده است.
پیشانی‌ام را بوسه زد در خواب هندویی/ شاید از آن ساعت طلسمم کرده جادویی/ شاید از آن پس بود که احساس می‌کردم/ در سینه‌ام پر می‌زند شب‌ها پرستویی/ شاید از آن پس بود که با حسرت از دستم/ هر روز سیبی سرخ می‌افتاد در جویی/ از کودکی دیوانه بودم، مادرم می‌گفت:/ از شانه‌ام هر روز می‌چیده است شب بویی/ نام تو را می‌کَند روی میزها هر وقت/ در دست آن دیوانه می‌افتاد چاقویی/ بیچاره آهویی که صید پنجه‌ی شیری است/ بیچاره تر شیری که صید چشم آهویی/ اکنون ز تو با ناامیدی چشم می‌پوشم/ اکنون ز من با بی‌وفایی دست می‌شویی/ آیینه خیلی هم نباید راستگو باشد/ من مایه‌ی رنج تو هستم، راست می‌گویی
شعر زیر از پرمخاطب‌ترین و مشهورترین اشعار فاضل است. خواننده محبوب و معاصر کشور، محسن چاوشی نیز در یکی از آلبومهایش آهنگی با استفاده از این شعر فاضل منتشر کرده است.
به خداحافظی تلخ تو سوگند نشد/ که تو رفتی و دلم ثانیه‌ای بند نشد/ لب تو میوه ممنوع ولی لب‌هایم/ هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد/ با چراغی همه جا گشتم و گشتم در شهر/ هیچ کس، هیچ کس اینجا به تو مانند نشد/ هر کسی در دل من جای خودش را دارد/ جانشین تو در این سینه خداوند نشد/ خواستند از تو بگویند شبی شاعرها/ عاقبت با قلم شرم نوشتند: نشد!
