دانلود و خرید کتاب صوتی مادر

کتاب صوتی «مادر» نوشتهٔ ماکسیم گورکی و ترجمهٔ علی‌اصغر سروش است که آوانامه آن را با گویندگی آرمان سلطان زاده منتشر کرده است. در سال ۱۹۲۶ بر‌اساس رمان مادر فیلمی صامت به کارگردانی «وسوولود پودوفکین» کارگردان روسی ساخته شد که در تاریخ سینمای جهان اثری ماندگار است. همچنین فیلمی درام به کارگردانی گلب پانفیلوف در سال ۱۹۹۰ برگرفته از رمان مادر منتشر شد. 

درباره کتاب صوتی مادر

مادر یکی از بهترین نمونه‌های ادبیات کارگری و راه‌و‌رسم مبارزه است که به اثری کلاسیک بدل شده و اقتباس «برتولت برشت» نویسنده، شاعر و نمایشنامه‌نویس آلمانی از آن، خود یک اثر معتبر ادبی است. مادر، یکی از مشهورترین آثار ماکسیم گورکی، داستان رادیکال‌شدن یک زن بی‌سواد است که بعداً به‌عنوان الگویی برای رمان رئالیست سوسیالیستی برگزیده شد و روح مبارزات وحشتناک علیه استبداد تزار را به‌خوبی شرح می‌دهد. این کتاب با الهام از وقایع واقعی و با محوریت چهرهٔ پلاژیا ولاسوا ،مادر، و پسرش پاول، زندگی وحشتناک کارگران عادی کارخانه‌های روسی را در سال‌های منتهی به انقلاب ۱۹۰۵ توصیف می‌کند و به بررسی ظهور طبقهٔ پرولتاریا و نقش زنان در جامعه و مبارزات طبقات پایین می‌پردازد. کتابی که از نظر لنین بسیار مهم است و نقطهٔ عطفی در ادبیات روسی به‌حساب می آید. 

کتاب صوتی مادر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به ادبیات روسیه پیشنهاد می‌شود.

درباره ماکسیم گورکی

ماکسیم گورکی با نام کامل «آلکسی ماکسیموویچ پِشکوف» ۲۸ مارس ۱۸۶۸ به دنیا آمد. او نویسنده و فعال سیاسی اهل روسیه بود که ۵ بار نامزد دریافت جایزهٔ نوبل ادبیات شد. او که از بنیان‌گذاران سبک ادبی واقع‌گرایی سوسیالیستی است، پیش از موفقیت در حرفهٔ نویسندگی به‌مدت ۱۵ سال به اقصی‌نقاط امپراتوری روسیه مسافرت و چندین‌بار شغل عوض کرد. اثرات این تجربیات بعدها در نوشته‌های او مشهود بودند. او با ۲ نویسندهٔ معروف روسی لئو تولستوی و آنتون چخوف در ارتباط بود و در خاطراتش به آن‌ها اشاره کرده است.

گورکی عضو فعال جنبش سوسیال‌دموکرات مارکسیستی بود و علناً با حکومت تزار مخالفت می‌کرد. برای مدتی نیز با ولادیمیر لنین و الکساندر بوگدانف از شاخهٔ بلشویکی حزب همراه بود ولی بعدها به منتقد تند لنین تبدیل شد و او را شخصی بیش‌ازحد جاه‌طلب، بی‌رحم و تشنهٔ قدرت توصیف کرد که هیچ مخالفتی را هم بر نمی‌تابد. گورکی بخش عمده‌ای از عمرش را هم در دوران تزاری و هم بعدها در دوران شوروی، در تبعید خارج از روسیه گذراند. در ۱۹۳۲ او با دعوت شخص استالین به اتحاد جماهیر بازگشت.

معروف‌ترین آثار ماکسیم گورکی عبارتند از: «در اعماق»، «مادر»، «بیست‌وشش مرد و یک دختر»، «آوای مرغ طوفان» و «دوران کودکی».

ماکسیم کورگی ۱۸ ژوئن ۱۹۳۶ درگذشت. 

بخشی از کتاب مادر

«روزهای تعطیل برای کارگران روزهای خوبی بود زیرا مجبور نبودند در هوای سرد و گرگ و میش صبح از خانه بیرون بزنند؛ می‌توانستند تا نزدیکی‌های ظهر در رختخواب باشند. سپس کارگران متأهل بهترین لباس‌های خود را پوشیده و به کلیسا می‌رفتند و جوانان را که نسبت به مسائل دینی و مذهبی خود بی‌اعتنا بودند، به باد سرزنش و ملامت می‌گرفتند.

بعد از نمازِ و عبادت ناهار می‌خوردند و برای اینکه بتوانند بر خستگی‌های انباشته در بدن خود که اشتهای آن‌ها را کور کرده بود غالب آیند سر می‌کشیدند و بدین‌گونه معده خود را تحریک می‌کردند و باز دوباره تا عصر می‌خوابیدند و بعدازظهر با بی‌حوصلگی و بی‌حالی در کوچه‌ها به قدم زدن می‌پرداختند. آن‌هایی که گالش داشتند، اگر زمین خشک هم بود، به پا نمی‌کردند و آن‌هایی که چتر داشتند حتی در روز آفتابی هم آن را با خود بیرون می‌آوردند و بدین وسیله هر کسی سعی می‌کرد تا از همنوع خود جلو بیفتد.

وقتی به هم می‌رسیدند از اوضاع و احوال کارخانه صحبت می‌کردند. گفته‌ها و اندیشه‌ها تنها در اطراف مسائل مربوط به کار بود و به ندرت فکری، هر چند کوتاه و نارسا، حتی به صورت بارقه‌ای بر یکنواختیِ حزن‌انگیزِ روزهایشان می‌تابید. در راه بازگشت به خانه، مردان با زن‌هایی خود دعوا می‌کردند و اغلب بی‌آنکه حتی ملاحظه دست‌های خود را بکنند تا می‌خوردند کتک‌شان می‌زدند.

جوانان هم شب‌ها یا در کافه‌ها می‌ماندند یا شب‌نشینی‌های کوچکی را در خانه یکدیگر ترتیب می‌دادند؛ آکاردئون می‌زدند، آوازهای جلف می‌خواندند، می‌رقصیدند، قصه‌هایی نقل می‌کردند و به حد افراط نوشیدنی خورده و چون در اثر کار و تلاش زیاد بدنشان فرسوده شده بود، از این رو زود از خود بی‌خود شده و در نتیجه با کوچک‌ترین بهانه‌ای از کوره در رفته و به جان یکدگیر می‌افتادند.»