با کد تخفیف OFF30 اولین کتاب الکترونیکی یا صوتی‌ات را با ۳۰٪ تخفیف از طاقچه دریافت کن.

کتاب ازلیات

نویسنده:رضا جمالی‌حاجیانی

انتشارات:نشر چشمه

دسته‌بندی:

امتیاز:

۳.۶از ۱۳ رأیخواندن نظرات

۳٫۶

(۱۳)

خواندن نظرات

معرفی کتاب ازلیات

کتاب ازلیات نوشته رضا جمالی حاجیانی است. این مجموعه شعر که سال ۱۳۹۸ منتشر شده است آثار این شاعر موفق است. ازلیات کتابی است که با خواندنش به دنیای کلمات و تعبیرات می‌روید و فرصت این را دارید که از روزمرگی و زندگی غرق در رسانه فاصله بگیرید.

کتاب ازلیات را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به شعر معاصر پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب ازلیات

: باد از کجا تو را می‌شناسد

باران

چه‌طور تو را به‌جا می‌آورد

چه شامه‌ای دارد نور

که ساق پایت را پیدا می‌کند

اقبالی که انگشتانم آورده

درخت گیلاس نیاورده

غافل‌گیرم کردی

مثل پلنگی که در ماه دفن شود

نظرات کاربران

مشاهده همه (۱)

maryam

۱۴۰۴/۰۱/۲۷

عاشقانه زیبا قلم روان

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۲۲)

اندوهش همیشه آبی می‌سوخت و عصر جمعه روبه‌رویش دوزانو می‌نشست با یک دست می‌نوشت با صد و هفتاد و نُه استخوان دیگرش درد می‌کشید

عسل

غم از دیوار عبور می‌کند از سوراخ کلید از منافذ پوست و مُسری‌ست

AmirHossein

و هیچ‌کس نمی‌تواند ما را فراموش کند آن‌طور که ما همدیگر را به فراموشی سپردیم

AmirHossein

وقتی می‌خندی دریا آرام می‌شود و نهنگ‌ها از تصمیم‌شان به اعماق اقیانوس برمی‌گردند

عسل

۱۵: هر لحظه در اندامم می‌چرخی و مثل خون برمی‌گردی به قلب دلم را در دست داری و مثل اسب‌ها هم‌زمان زندگی و مرگ را در ساق راستت وقتی می‌خندی دریا آرام می‌شود و نهنگ‌ها از تصمیم‌شان به اعماق اقیانوس برمی‌گردند

غریو دیو توفان

به زیبایی تو ماه می‌تابد بی‌تو حتی رگ می‌تواند دور گردنم بپیچد و خفه‌ام کند

AmirHossein

غم مثل باد تو را به چپ‌وراست کج می‌کند اما تو به هیچ بیدی شبیه نیستی تو تعادل دنیا را در اندوهت حفظ کرده‌ای چنان که فکر می‌کنم اگر کمی از غم تو کم شود پُلی در مه فرومی‌رود اگر به گریه ادامه بدهی شعر بی‌مصرف می‌شود

متین

چشم‌هایش را ببینید بی‌شک گذشتنِ بهمن را از گلهٔ سفید اسب دیده است دیده مرگ از زیبایی تندتر می‌دود و دیده مرگ از زیبایی بیش‌تر ویران می‌کند اما گذشتنِ بهمن از گلهٔ اسب‌ها هم زیباست زیبا و بی‌رحم و مرگ بازی را به زیباییِ بی‌رحمانه می‌بازد

mitra

من جز حرف زدن کاری ندارم می‌نویسم تا اندکی از سکوت جبران شود می‌نویسم تا بلوط‌ها چند صباحی برف را تحمل کنند و اندوهی با نژاد اصیل در شعرم زادوولد کند

mitra

باید از سادگی دست برندارم طوری که از روشنایی روز گول بخورم از یک تکه‌سنگ خیس از ستاره‌ای که می‌پرد ترفندهایی یاد بگیرم برای طولانی‌تر کردنِ اردیبهشت و منصرف کردن شاتوت‌ها از خودکشی راهی برای روغن‌کاریِ تاریکی

mitra

به داشتن تو ادامه می دهم

حمیدرضا شکارسری

خاطره ای در درونم است