با کد تخفیف OFF30 اولین کتاب الکترونیکی یا صوتی‌ات را با ۳۰٪ تخفیف از طاقچه دریافت کن.

کتاب ناخدا برای ناهار رفته و ملوانان کشتی را تسخیر کرده‌اند

نویسنده:چارلز بوکوفسکی

مترجم:علی همتیان

انتشارات:انتشارات شمشاد

دسته‌بندی:

امتیاز

۳.۸از ۳۴ رأیخواندن نظرات

۳٫۸

(۳۴)

خواندن نظرات

معرفی کتاب ناخدا برای ناهار رفته و ملوانان کشتی را تسخیر کرده‌اند

این اثر بوکوفسکی با نام عجیبش «ناخدا برای ناهار رفته و ملوانان کشتی را تسخیر کرده‌اند» شاید به نظر یک رمان بیاید ولی این‌طور نیست. این اثر یادداشت‌های سه سال آخر زندگی بوکوفسکی است. او در ۳۳ یادداشت این کتاب درباره خودش، کارهایش، گذران روزهایش، اعتیادش به الکل و همه زشتی‌ها و زیبایی‌های زندگی‌اش نوشته‌است. بوکوفسکی شبیه هیچ نویسنده دیگری نیست. او ادعای روشن‌فکری ندارد و ادای آن را هم درنمی‌آورد. او با داستان‌هایش می‌تواند انسان را بخنداند، بگریاند یا به فکر وادارد. این اثر علاوه بر ۳۳ یادداشت، عکس‌هایی هم از بوکوفسکی دارد: هرکسی فکر می‌کند که فقط خودش راه و چاه را بلد است. انسان‌های احمق گمشده. من هم یکی از آن‌ها هستم. این کار برای من یک سرگرمی است. فکر کنم. امیدوارم. اما یک چیزی اینجا هست، اگر در یک قاب کوتاه و یا یک نگاه سرسری به آن بنگری، وقتی که اسب من می‌دود و رد می‌شود، یک جور نشئگی خاص مرا دربرمی‌گیرد، به سمت بالا می‌روم انگار که در آسانسورم.

معرفی نویسنده

چارلز بوکوفسکی

آمریکایی | تولد ۱۹۲۰ - درگذشت ۱۹۹۴

هاینریش چارلز بوکوفسکی، شاعر و داستان‌نویس آمریکایی متولد آلمان بود. از او اغلب به عنوان نویسنده تأثیرگذارِ معاصر نام برده می‌شود و سبک او بارها مورد تقلید قرار گرفته است. هنری چارلز بوکوفسکی دو سال بعد از پایان جنگ جهانی اول در آلمان متولد شد؛ در سال ۱۹۲۰، از مادری آلمانی و پدری آمریکایی و سرباز. پدر و مادر او، هنری صدایش می‌کردند.

نظرات کاربران

farnaz Pursmaily

۱۳۹۸/۱۱/۰۲

خوندنش برای من لذت بخش بود ، یادداشت های روزانه ی بوکوفسکی بود از اتفاقات روزمره، صداقت و دیوانگیشو دوست داشتم، یه جورایی این کتاب شناخت خوبی از خود بوکوفسکی بهتون میده، مثل این که یه مدت باهاش زندگی کنید

- بیشتر

Mohammad

۱۴۰۱/۰۵/۳۱

(۵-۳۴-[۱۱۰]) اگر آثار دیگه ش رو خونده باشید خیلی از یادداشت هاش تکرار مکرراته ولی خوندن این کتاب یک جور همراهی و قدم گذاشتن در زندگی روزمره ی نویسنده ست، دیدگاهش در مورد شعر و نویسندگی خیلی خوب بود.

moony

۱۳۹۸/۱۰/۱۹

«مردم مرا خالی می‌کنند. باید از آن‌ها دور شوم تا دوباره خودم را پر کنم.»

Farhan Farhan

۱۳۹۸/۱۰/۲۷

در طول خوندن این کتاب حس میکنی بو کوفسکی داره باهت دردودل میکنه .بیشتر از خاطره هاش میگه قشنگ و قابل تأمل پیشنهاد میشه . . .

BattyBat

۱۳۹۸/۰۲/۰۹

نشر چشمه و پیمان خاکسار تا کی میخوان به چاپ و نشر آثار سانسور شده بوکوفسکی ادامه بدن.تن بدبخت تو گور میلرزه خب

cuttlas

۱۳۹۷/۰۳/۱۳

چراغ اولو یکی روشن کنه

hana90

۱۳۹۹/۰۱/۰۸

خوندن یادداشت های نویسنده ها معمولا برای من جذابه و این کتاب رو دوست داشتم چون هم صداقت زیادی داشت و هم نوع نگاه بوکوفسکی به آدم ها موسیقی و نویسندگی برای من جالب بود.

Πυρια

۱۳۹۹/۰۵/۲۰

من از خوندنش لذت بردم. در خلال خاطراتش جمله‌های قشنگ زیادی میگه، خاطراتش از روزمرگی‌هاش هست ولی همین یکنواختی و نوع روایتی که داره برات شیرین و دلنشینه. مثلن از رابطه‌اش با کامپیوترش میگه و یا نه تا گربه‌ای که

- بیشتر

soroush

۱۳۹۷/۰۳/۱۴

دیدن زندگی‌ از دوربین بوکوفسکی هم جذابه.

آترین🍃

۱۴۰۰/۰۳/۲۹

یکی از بهترین کتاباییه که این چندوقت خوندم به شدت روان و ساده و صمیمی نوشته ترجمه خوبی داره پیشنهاد میکنم بخونید

بریده‌هایی از کتاب

بیشتر زندگی‌ام، پول آنچنانی نداشتم. نیمکت پارک و غرغر صاحب‌خانه را خوب می‌فهمم. دو چیزِ پول اشتباه است: خیلی زیاد بودنش و خیلی کم بودنش

Mohammad

دو چیزِ پول اشتباه است: خیلی زیاد بودنش و خیلی کم بودنش

-Dny.͜.

مردم مرا خالی می‌کنند. باید از آن‌ها دور شوم تا دوباره خودم را پر کنم.

farnaz Pursmaily

از بچگی در جهنم خودم به سر می‌بردم، هنوز هم در جهنم خودم هستم و احساس برتری نمی‌کنم.

Raya

چه سیرک جالبی، تنها بودن ما را مجبور می‌کند به هم عشق بورزیم

Mohammad

همهٔ ما در طول زندگی بارها در تله‌های مختلف گیر می‌کنیم و زخمی می‌شویم. هیچ‌کس از دست این تله‌ها فرار نمی‌کند، حتا کسانی هستند که در تله‌ها زندگی می‌کنند. مسئله این است که بدانی تله، یک تله است و اگر داخل تله باشی و نفهمی، کارت تمام است.

Raya

فکر کنید و بعد فراموشش کنید وگرنه دیوانه می‌شوید.

تا بحال نشده که از روی پل با ماشین رد شوم و به خودکشی فکر نکنم. نمی‌توانم به دریاچه یا اقیانوسی، بدون فکر به خودکشی، نگاه کنم. منظورم این است که دیگر وقتی ندارم. اما خودکشی همیشه به من چشمک می‌زند. مثل چراغی که همیشه در تاریکی روشن است. ولی همیشه از بیرون به تو کمک‌هایی می‌شود تا بتوانی بیشتر در بازی بمانی، می‌فهمی؟ و فقط می‌تواند دیوانگی باشد و اصلاً هم جالب نیست رفیق.

Raya

زندگی بدون نوشتن آسان‌تر از زندگی بدون لوله‌کشی آب است

Mithrandir

همهٔ ما به سمت مرگ می‌رویم، همهٔ ما، چه سیرک جالبی، تنها بودن ما را مجبور می‌کند به هم عشق بورزیم اما این هم جواب نمی‌دهد. ما وحشت‌زده و غرق در ابتذالیم، توسط چیزی که نیست، خورده می‌شویم.

soroush

روزگاری، «پورتوریکو»

هانتر تامپسن

نفر بعدی که در بهشت ملاقات می کنید