کتاب منم ملاله

«بیایید کتاب‌ها و قلم‌هایمان را برداریم. این‌ها قدرتمندترین سلاح‌های ما هستند. یک کودک، یک معلم، یک کتاب و یک قلم می‌تواند دنیا را تغییر دهد.»

«منم ملاله» نوشته ملاله یوسفزی(-۱۹۹۷) است. این کتاب داستان واقعی دختری است که از حق تحصیل زنان دفاع کرد و طالبان او را به گلوله بست. ملاله یوسف‌زی، که به هنگام چاپ کتابش ۱۵ سال داشت، کم‌سن‌ترین فرد در طول تاریخ است که موفق به کسب نوبل ادبیات شده است.

ملاله یوسف‌زی، دختر نوجوان پاکستانی‌ای است که در شهر سوات زندگی می‌کند. او در سال ۲۰۰۹ آغاز به وبلاگ‌نویسی می‌کند و شرایط زندگی در شهری که تحت تسلط طالبان است را در قالب نوشته‌های وبلاگی‌اش مطرح می‌کند. دو سال بعد هویتش افشا می‌شود و از آن به بعد، به صورت علنی برای حق تحصیل زنان در شهرش مبارزه می‌کرد. این مبارزه علنی دشواری‌هایی را برای این نوجوان به همراه می‌آورد اما ملاله و دوستانش دست از مطالبه خود برنمی‌دارند...

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:

بعد از سخنرانی، پیام‌های پشتیبانی زیادی را از سرتاسر جهان دریافت کردم، ولی کشور خودم غالباً در سکوت بود، بجز اینکه در تویتر و فیس‌بوک برادران و خواهران پاکستانی خود را می‌دیدم که علیه من سخن می‌گویند. آن‌ها مرا متهم می‌کردند به "نوجوانی که تشنه‌ی شهرت است. " یک نفر گفت: "تصویر کشورت را فراموش کن، مدرسه را فراموش کن، او نهایتاً چیزی را که به دنبالش بود به‌دست آورد، یک زندگی مرفه در خارج. "

اهمیتی نمی‌دهم. من می‌دانم مردم این حرف‌ها را می‌زنند زیرا درکشور ما رهبران و سیاستمدارانی را دیده‌اند که قول‌هایی را می‌دهند و هرگز سر قولشان نمی‌مانند، در عوض همه چیز در پاکستان هر روز بدتر می‌شود. حملات تروریستی بی پایان تمام ملت را شوکه کرده است. مردم اعتماد خود را به همدیگر از دست داده‌اند ولی دوست دارم همه بدانند برای خودم نیاز به حمایت ندارم، من حمایتی می‌خواهم که برای آرمانم، صلح و آموزش باشد.