بریده‌هایی از کتاب منم ملاله

من در سرزمینی به دنیا آمدم که در آن برای جشن تولد پسران شلیک می‌کنند در حالی که دختران را در پشت پرده‌ای قایم می‌کنند و نقش آنان در زندگی صرفاً پخت‌وپز و بچه به دنیا آوردن است. برای اکثر پشتون‌ها وقتی دختری به دنیا می‌آید یک روز تیره و تار به‌حساب می‌آید.

جناح گفت: "هیچ مبارزه‌ای بدون شرکت زنان و پا به پای مردان موفق نخواهد شد. دو قدرت در جهان وجود دارد؛ یکی شمشیر است و دیگری قلم. قدرت سومی وجود دارد که قوی‌تر از دوتای دیگر است و آن قدرت زنان است. "

در پاکستان ما فرهنگ افتخار کردن به کسانی که زنده هستند نداریم و فقط به مردگان افتخار می‌کنیم

من در سرزمینی به دنیا آمدم که در آن برای جشن تولد پسران شلیک می‌کنند در حالی که دختران را در پشت پرده‌ای قایم می‌کنند و نقش آنان در زندگی صرفاً پخت‌وپز و بچه به دنیا آوردن است.

یک زمانی عادت داشتیم دشمن قدیمی خود یعنی هند را مقصر همه چیز بدانیم. ولی حالا ایالات متحده مقصر بود.

افتخارم آن است که بدن سوراخ سوراخ شده‌ات با گلوله را بغل کنم تا اینکه خبر بزدلیت در جبهه‌های جنگ را دریافت کنم (ادبیات سنتی پشتو)

وقتی دختران ناپدید می‌شدند، همیشه علتش این نبود که ازدواج کرده باشند. دختری زیبا به نام سیما بود که پانزده سال داشت. همه می‌دانستند او عاشق پسری است. گاهی آن پسر از آنجا عبور می‌کرد و او از زیر مژه‌های بلند و سیاهش که همه‌ی دختران به آن حسادت می‌کردند او را نگاه می‌کرد. در جامعه‌ی ما برای دختری که با مردی گرم بگیرد باعث شرمندگی خانواده می‌شود، گرچه برای مرد اشکالی ندارد. شنیدیم که خودکشی کرده است، اما بعداً متوجه شدیم خانواده‌اش به او سم خورانده است.

همانا با هم بودن راز شنیده شدن صداهایمان است.

همچنین کسانی مثل طالبان هستند که باور دارند دختران نباید به مدرسه بروند.

هر سال شیعیان خاطره‌ی کشتن حسین بن علی (ع) ، نو‌ه‌ی پیامبر اکرم در جنگ کربلا در سال ۶۸۰ میلادی را با مراسمی به نام محرم گرامی می‌دارند. آن‌ها با زدن زنجیر یا قمه از خود بی‌خود و خون‌آلوده شده و تا زمانی که خیابان‌ها از خون قرمز می‌شود، به خود می‌زنند.

به فیزیک عشق می‌ورزم زیرا درباره‌ی حقیقت است - جهانی که توسط اصول و قوانین مشخص می‌گردد ـ و بر خلاف دنیای سیاست، خصوصاً سیاست کشور ما، جایی برای بازی دادن و تحریف کردن در آن نیست.

دیدن هر انسانی با لبخندی از شادی، آرزوی من است.

زنان نمی‌توانستند بدون اجازه‌ی مردانشان حتی حساب بانکی باز کنند. به عنوان یک ملت ما همیشه در بازی هاکی خوب عمل کرده‌ایم اما ضیاء بازیکنان زن را مجبور کرد شلوارهای گشادی به جای شورت ورزشی بپوشند و در بعضی از ورزش‌ها از بازی آنان ممانعت به عمل آورد. خیلی از مدارس مذهبی ما در آن موقع بنا نهاده شدند و در تمامی مدارس مطالعات مذهبی که ما دینیه می‌نامیم جای خود را به مطالعات اسلامی دادند که هنوز دانش‌آموزان در مدارس آن‌ها را فرا می‌گیرند. متون کتاب‌های تاریخی ما دوباره نوشته شدند و پاکستان را به عنوان دژ اسلام توصیف کردند گویی پاکستان خیلی وقت پیش‌تر از سال ۱۹۴۷ وجود داشته است و در آن هندوها و یهودی‌ها را محکوم می‌کردند. هرکسی که این کتاب‌ها را بخواند ممکن است فکر کند که ما برنده سه جنگی بوده‌ایم که با هند، دشمن اصلی پاکستان داشته‌ایم در صورتی که از آن‌ها شکست خورده‌ایم.

" دخترانی مثل من که به مدرسه می‌رفتیم با نام گاومیش و گوسفند خطاب می‌شدیم. از پدرم پرسیدم: "چرا نمی‌خواهند دختران به مدرسه بروند؟ " من و دوستانم نمی‌فهمیدیم چرا این‌قدر در اشتباه هستند. او جواب داد: "آن‌ها از قلم می‌ترسند. "

"آقا، مدرسه‌ای که شما اداره می‌کنید، غربی است و کفر‌آمیز، شما دختران را آموزش می‌دهید، دارای لباس یونیفورم هستید که این غیر اسلامی است. یا آن ‌را متوقف کنید یا با مشکل مواجه می‌شوید و بچه‌ها برایتان گریه خواهند کرد. " و در پایان، نامه با عبارت "فدائیان اسلام" امضا شده بود.

من به عنوان دختر او شناخته می‌شدم، حالا او به عنوان پدر من شناخته می‌شود. وقتی به فرانسه رفت تا جایزه‌ی مرا بگیرد، به حضار گفت: "در آن گوشه‌ی جهان اکثر مردم با پسرانشان شناخته می‌شوند، من یکی از معدود افراد خوش‌شانسی هستم که با دخترم شناخته شدم. "

طالبان می‌توانست قلم و کتاب‌هایمان را از ما بگیرد ولی نمی‌توانست ما را از فکر کردن باز دارد.

اگر شما می‌خواهید دعوایی را حل کنید و یا از یک کشمکش خارج شوید اولین چیزی که باید بگویید، حقیقت است. اگر شما سردرد داشته باشید و به دکتر بگویید شکمتان درد می‌کند، او چگونه می‌تواند به شما کمک کند؟ باید حقیقت را بگویید، حقیقت ترس را از بین می‌برد.

زندگی فقط گرفتن اکسیژن و پس دادن دی اکسید کربن نیست.

مادرم انتظار پسری داشته بود و نمی‌توانست شادی خود را زمانی که او به دنیا آمد مخفی نگه‌دارد. از نظر من او خیلی لاغر و کوچک بود مثل یک نی که می‌توانست با باد بشکند. اما او تخم چشم مادرم بود. به نظرم می‌آمد هر آرزویی که برادرم داشت برای مادرم یک دستور بود.

چه خانه‌های پر از عشق را ویرانه کردید

مادرم همیشه به من می‌گفت: "صورتت را بپوشان، مردم به تو نگاه می‌کنند. " من جواب می‌دادم: "مهم نیست، من هم به آن‌ها نگاه می‌کنم. "

ولی گروه کوچک‌تری اعتقاد داشتند که رهبری بایستی در درون خانواده‌ی پیامبر باقی می‌ماند و حضرت علی‌ (ع) ، داماد و پسر عموی پیامبر اکرم، بایستی زمام امور را به‌دست می‌گرفت. آن‌ها به عنوان شیعه که کوتاه شده‌ی "شیعه‌ی علی" است معروف شدند. هر سال شیعیان خاطره‌ی کشتن حسین بن علی (ع) ، نو‌ه‌ی پیامبر اکرم در جنگ کربلا در سال ۶۸۰ میلادی را با مراسمی به نام محرم گرامی می‌دارند. آن‌ها با زدن زنجیر یا قمه از خود بی‌خود و خون‌آلوده شده و تا زمانی که خیابان‌ها از خون قرمز می‌شود، به خود می‌زنند.

جهل به سیاستمداران این فرصت را می‌داد که مردم را گمراه کنند و مجریان بی‌کفایت را دوباره انتخاب کنند.

بریدن از کشوری که دوستش دارید چیزی نیست که هر کس آرزویش را داشته باشد.

در زمان حکومت ضیاء زندگی برای زنان خیلی محدودتر شد. جناح گفت: "هیچ مبارزه‌ای بدون شرکت زنان و پا به پای مردان موفق نخواهد شد. دو قدرت در جهان وجود دارد؛ یکی شمشیر است و دیگری قلم. قدرت سومی وجود دارد که قوی‌تر از دوتای دیگر است و آن قدرت زنان است. " اما ژنرال ضیاء قوانین اسلام را آورد و در آن ارزش شهادت زنان به نصف شهادت مردان تقلیل داده شد. بزودی زندان‌های ما پر از مواردی مثل آن دختر سیزده ساله شد که به او تجاوز و حامله شد و بعد به خاطر زنای محصنه به زندان افتاد زیرا نتوانست چهار شاهد برای این جرم پیدا کند

در کشور من بسیاری از سیاستمداران دزدی را کم‌اهمیت می‌شمارند. آن‌ها ثروتمند هستند و ما یک کشور فقیر، با این وجود آن‌ها همواره دزدی می‌کنند. اکثرشان مالیات نمی‌پردازند اما این کوچک‌ترین مسئله است. وام‌هایی از بانک‌ها می‌گیرند ولی آن را برنمی‌گردانند. از دوستان یا شرکت‌هایی که قراردادهای دولتی را به آن‌ها اعطا می‌کنند، پورسانت می‌گیرند. بسیاری از آن‌ها آپارتمان‌های گران‌قیمتی در لندن دارند. من نمی‌دانم چگونه می‌توانند با وجدان خود زندگی کنند، وقتی می‌بینند مردم گرسنه‌اند، یا در تاریکی‌های بی پایان قطعی برق می‌نشینند، و یا بچه‌هایی را ببینند که قادر نیستند به مدرسه بروند زیرا پدران‌شان به آن‌ها برای کار نیازمندند.

زندگی فقط گرفتن اکسیژن و پس دادن دی اکسید کربن نیست

اگر مسیحی‌ها، هندوها و یهودیان واقعاً دشمنان ما هستند، آن طور که خیلی‌ها می‌گویند، چرا ما مسلمانان با هم می‌جنگیم؟ مردم ما اشتباه راهنمایی شده‌اند. آن‌ها فکر می‌کنند بزرگ‌ترین دغدغه‌شان دفاع از اسلام است و توسط کسانی مثل طالبان که عمداً اسلام را به اشتباه تفسیر می‌کنند، گمراه می‌شوند.

پدرم می‌گوید که در منطقه‌ی ما ایده‌ی جهاد توسط سیا بسیار تشویق می‌شد. بچه‌ها در اردوگاه‌های آوارگان حتی کتاب‌هایی را می‌خواندند که توسط یک دانشگاه آمریکایی نوشته شده بود و از طریق جنگ به آموزش ریاضیات پایه می‌پرداخت. مثال‌هایی داشتند شبیه: "اگر از ده کافر روسی پنج نفرشان توسط یک مسلمان کشته شود پنج کافر باقی می‌ماند. " یا: ۱۰ گلوله = ۵ گلوله - ۱۵ گلوله