کتاب نامه ای از پکن

کتاب نامه ای از پکن نوشتهٔ پرل باک و ترجمهٔ بهمن فرزانه است. انتشارات علمی و فرهنگی این رمان خارجی را منتشر کرده است.

درباره کتاب نامه ای از پکن

کتاب نامه ای از پکن (Letter from Peking) رمانی نوشتهٔ پرل باک است. راوی اول شخص این رمان، روایت داستان را از روز ۲۵ سپتامبر ۱۹۵۰ آغاز کرده است. او در دره‌ای زیبا که در کوهستان‌های ورمونت واقع است به دنیا آمده‌ است و دوران کودکی‌ خود را همان جا گذرانده‌ است. او از دریاها گذشته‌ و سرزمین معشوق را را وطن خود دانسته است، اما با تمام عشقی که بین راوی و معشوقش وجود داشت، هنگام جنگ به چشم یک خارجی به او نگریسته شد و او ناچار به درهٔ زادگاه خود بازگشت. چه بر سر ارتباط او و معشوقش آمده است؟ این رمان را بخوانید تا بدانید.

خواندن کتاب نامه ای از پکن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران داستان‌های خارجی و علاقه‌مندان به قالب رمان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب نامه ای از پکن

«من باید یک زن چینی به خانه‌ام بیاورم، نه تنها به خاطر این‌که کسی مواظب خانه باشد، لباس‌های مرا بشوید و به سایر کارها برسد، چون تو خودت خوب می‌دانی که بدون وجود تو من در این گونه مسائل تا چه حد بی‌دست‌وپا و بیچاره هستم، بلکه حالا باید وفاداری خود را به وطنم ثابت کنم. ظاهراً برای قدرت فعلی تنها سوگندخوردن من کافی نیست، باید به گذشتهٔ خود نیز سوگند خورده و به خون امریکایی خود لعنت بفرستم، باید بر ضد آنچه در من چینی نیست قیام کنم. به من دستور داده شده که زن دیگری بگیرم، این را از این لحاظ به تو می‌گویم، چون من و تو همیشه به یکدیگر راست گفته‌ایم، اگر حالا به نوعی به تو دروغ بگویم، معنی این را خواهد داد که زندگی مشترک سعادتمندمان را فراموش کرده‌ام. در حالی که من هرگز زندگی با تو را فراموش نکرده‌ام و ازین‌رو است که حقیقت مطلب را به تو می‌گویم. من دیگر نمی‌توانم نامه‌ای بنویسم، این کار برای من و حتی پسرمان خطرناک است. تو تصور می‌کنی او در امریکا در آسایش و امنیت است در حالی که تا من تو و او را طرد نکرده‌ام او هرگز در محلی امنیت نخواهد داشت. حتی اگر شنیدی که من در ملا عام چنین کاری کرده‌ام باور نکن. دلم می‌خواست اگر می‌شد زنده می‌ماندم تا این روزها بگذرند ولی اگر با تمام کوششی که می‌کنم مرگ به سراغم آمد، به خاطر داشته باش که فقط به تو، ایو عزیزم فکر کرده‌ام. ژرار.

باید اجازه بدهم. نمی‌دانم از چه رو در مدت این چند ماه در جواب آنچه می‌دانستم باید انجام شود، تأخیر کرده‌ام. حالا که این نامه از طرف آن زن رسیده و من می‌دانم که او هنوز پیش ژرار نرفته حس می‌کنم باید بلافاصله موافقت خودم را برای او بنویسم. شاید تلگراف کنم، اما نه، تلگراف برای او تولید نگرانی غیرمنتظره‌ای خواهد کرد. دریافت یک تلگراف از امریکا برای یک چینی گرچه در یک مستعمرهٔ انگلیسی زندگی کند، ممکن است اشکالی پیش بیاورد. نامه را با پست هوایی خواهم فرستاد. نامه را عیناً در این‌جا می‌نویسم تا همیشه به خاطر داشته باشم چه نوشته‌ام. اگر یک بار دیگر من و ژرار یکدیگر را ببینیم این پروندهٔ ما خواهد بود. چون در اصل من این را برای ژرار می‌نویسم، آری، عزیز من این را برای تو می‌نویسم، اگر دیگر نتوانیم با هم باشیم لااقل امکان این وجود داشته باشد که یک روز بتوانم این پرونده را برای تو بفرستم. کاش در آن روز آخر به تو گفته بودم که تو هم باید آن را نزد خود داشته باشی. ولی نه، در جایی که تو هستی این کار مناسبی نیست، ممکن است خدمتکاران تو از اشخاص دیگری پول گرفته باشند تا خبرچینی کنند. این‌جا، در این درهٔ آرام ورمونت جاسوسی وجود ندارد. نامه‌ام را به مای لان می‌نویسم. حالا یک مرتبه می‌فهمم که او نام فامیلش را برایم ننوشته است. مای لان یک اسم عادی است، اسمی که جلب توجه نمی‌کند. ولی اسم او مهم نیست.»