کتاب نم نم بارانم

کتاب نم نم بارانم نوشتهٔ علی باباچاهی است. نشر چشمه این مجموعه شعر سال‌های ۱۳۷۵ - ۱۳۷۳ را روانهٔ بازار کرده است. این اثر یکی از کتاب‌های مجموعهٔ «جهان تازه شعر» است.

درباره کتاب نم نم بارانم

کتاب نم نم بارانم مجموعه‌ای از شعرهای نو به قلم علی باباچاهی را در بر گرفته است. عنوان برخی از این شعرها عبارت است از «چه فرق می‌کند»، «فکر می‌کند که»، «صحبت چیزی شبیه برف»، «نکند راست بگویند»، «با قرار قبلی» و «سری به صدف‌ها بزن». در پایان، جستاری از این نویسنده، شاعر و پژوهشگر معاصر ایرانی تحت‌عنوان «قرائت چهارم و شعر امروز ایران» آمده است.

می‌دانیم که شعر فارسی عرصه‌های گوناگونی را درنوردیده است. در طول قرن‌ها هر کسی از ظن خود یار شعر شده است و بر گمان خود تعریفی از شعر به‌دست داده است. حضور شعر در همهٔ عرصه‌ها از رزم و بزم گرفته تا مدرسه و مسجد و خانقاه و دیر و مجلس وعظ، همه و همه گویای این مطلب است که شعر، بی‌محابا، زمان، مکان و جغرافیا را درنوردیده و در هفت‌اقلیم جان و جهان به دلبری پرداخته است. آمیختگی شعر با فرهنگ مردم و اندیشه‌های اجتماعی، این هنر را زبان گویای جوامع بشری ساخته است؛ بدان‌گونه که هیچ جامعه‌ای از این زبان بارز، برای انتقال اندیشه‌هایش بی‌نیاز نبوده است. گاهی شعری انقلابی به پا کرده است و گاه انقلابی، شعری پویا را سامان داده است.

شعر نو فارسی با وانهادن قالب‌های شعر کلاسیک در قرن ۱۴ هجری به‌وجود آمده است. این گونه از شعر فارسی آزادی بسیاری را در فرم و محتوا به شاعر می‌دهد. شعر نو به لحاظ محتوا و جریان‌های اصلی ادبی حاکم بر آن کاملاً با شعر کلاسیک فارسی متفاوت است و به‌لحاظ فرم و تکنیک ممکن است همانند شعر کلاسیک موزون باشد یا نباشد یا وزن آن عروضی کامل باشد یا ناقص. استفاده از قافیه نیز در شعر نو آزاد است. معمولاً شعر نو فارسی را به ۳ دستهٔ اصلی شعر نیمایی، شعر سپید و موج نو تقسیم می‌کنند و پدر شعر نوی ایران را نیما یوشیج (علی اسفندیاری) می‌دانند. احمد شاملو، فروغ فرخزاد، سهراب سپهری، هوشنگ ابتهاج (سایه)، نادر نادرپور، فریدون مشیری و محمدرضا شفیعی کدکنی بعضی از شاعران مشهور ایرانی هستند که در قالب شعر نو می‌سروده‌اند.

خواندن کتاب نم نم بارانم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران شعر معاصر ایران پیشنهاد می‌کنیم.

درباره علی باباچاهی

علی باباچاهی در ۲۰ آبان ۱۳۲۱ و در بندر کنگان در استان بوشهر به دنیا آمد. او شاعر، نویسنده، پژوهشگر و منتقدی ایرانی است. در دورهٔ اول متوسطه بود که به شعر و ادبیات علاقه‌مند شد و در مسابقهٔ ادبی دانش‌آموزی دبیرستان‌های بوشهر و سپس شیراز رتبهٔ اول را به دست آورد. در این دوره شعرهایش در مجلات تهران، با نام مستعار «ع. فریاد» چاپ می‌شد، اما وقتی یکی از شعرهای این شاعر در مجلهٔ «امید ایران» و با عنوان «بهترین شعر هفته» به چاپ رسید، شعرهایش را به امضای خودش در مجلات چاپ کرد. از علی باباچاهی کتاب‌های متعددی به چاپ رسیده است که از میان آن‌ها می‌توان به مجموعه شعرهای «نم‌نم بارانم»، «هوش و حواس گُل شب‌بو برای من کافی‌ست»، «بیا گوش‌ماهی جمع کنیم»، «باغ انار از این‌طرف است»، «این کشتی پراسرار»، کتاب‌های «بیرون‌پریدن از صف (گفت‌وگو، نقد و نظر، مقاله)» و «این بانگ دلاویز (شعر و زندگی فریدون توللی)» اشاره کرد.

بخشی از کتاب نم نم بارانم

«بیدار می‌شوی

نیمی از وجود تو در خواب مانده باشد اگر

به جست‌وجوی نیم‌رخی اگر که در بیداری گم کرده‌ای

و مطمئنی که گم کرده‌ای

و دست به کاری نمی‌توانی بزنی

فقط دلت برای روزهای پر از هر چه رنگ

تنگ شده

پس آدم کاملی هستی.

در خواب‌ها که نیمی از وجود خودت را سراغ

خودت را بگیر

و به هوای نیم‌رخی که در بیداری گم کرده‌ای

سراغ خودت را

از بس شاید که آسمان قرار تو را سر به خیابان

زده باشی

و ابری شیطان چنان سربه‌سرت گذاشته باشد

که افتاده باشی کنار جو وَ کمی بعد

به همین سادگی

یا تمام روز اتفاقاً در خانه چای وَ سیگار

و منتظر مهمان عزیزی که او را هرگز ندیده‌ای

و دست‌های یخ‌زده‌ات هم که

گم کرده‌اند خط‌ونشان خودشان را

حالا

از هر طرف که راه بیفتی به خودت می‌رسی

و راه همین‌طور

و تو همین‌طور تا ابد به خودت می‌رسی

به نیمی از وجود خودت را که ـ

و می‌دانی چیزی را

و مطمئنی که چیزی را

بیا وَ روزهای طی‌شده را از سر بگیر

این نخ نامرئی را از سر بگیر و

هر چه را که خواستی از سر

و فراموش نکن که دلت برای روزهای پر از هر

چه رنگ

و برای چند جملهٔ حتماً معمولی تنگ شده

عصر بود خودت هم کمی عجله داشتی.»