کتاب قمار باز

کتاب قمار باز نوشتهٔ فئودور داستایوفسکی است که با ترجمهٔ مریم صالحی در انتشارات پایتخت منتشر شده است. این کتاب یکی از مشهورترین آثار داستایوفسکی است.

درباره کتاب قمار باز

راوی داستان آلکسی ایوانوویچ مرد دانشگاه‌رفته و به قول خودش نجیب‌زاده‌‌ای‌ است که شغل آموزگاری دارد. داستان از جایی شروع می‌شود که او به‌عنوان معلم‌سرخانهٔ نوه‌های ژنرال در استخدام او درآمده است. ژنرال افسر بازنشستهٔ ارتش روسیه است که با درجهٔ سرهنگی بازنشسته شده‌ است اما خود را همه‌جا ژنرال معرفی می‌کند و دیگران نیز او را به این نام می‌خوانند. ژنرال به‌خاطر بدهی سنگین مالی، تمام املاکش را در روسیه گرو گذاشته و حالا همراه خانوادهٔ خود در هتلی در رولتنبورگ اقامت دارد. راوی تعریف می‌کند که جز خانوادهٔ ژنرال و او که به‌عنوان معلم بچه‌ها ملازم آن‌ها است، چه کسانی در کنار ژنرال هستند: مارکیز دوگریو یک بورژوای فرانوسوی که ژنرال مبلغ زیادی به او بدهکار است، مادمازل بلانش دوکومنژ که ژنرال دل به او بسته همراه با مادرش کنتس دوکومونژ، مستر آسلی یک نجیب‌زادهٔ انگلیسی که سهام‌دار کارخانهٔ قند است و پرنس نیلسکی که ارتباط خاصی با خانواده ندارد ولی در گردش‌ها آن‌ها را همراهی می‌کند. الکسی وقتی به پول نیاز دارد وارد بازی قمار می‌شود و این آغاز فروپاشی زندگی‌اش است.

خواندن کتاب قمار باز را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

دانلود رمان قمارباز را به تمام علاقه‌مندان به ادبیات روسیه پیشنهاد می‌کنیم.

چه نسخه‌های دیگری از کتاب منتشر شده است؟

کتاب قمارباز اثر داستایفسکی برای نخستین بار در سال ۱۳۲۷ توسط جلال آل احمد از فرانسه به فارسی برگردان و توسط انتشارات فردوسی منتشر شده است. پس از آل احمد، مهرداد مهرین نیز کتاب را ترجمه کرد که کیفیت این برگردان نیز شبیه به ترجمه‌ی آل احمد بود. پس از آن در اوایل دهه هفتاد صالح حسینی کتاب را مجددا از انگلیسی به فارسی ترجمه کرد. از جمله افراد دیگری که کتاب را به فارسی برگردان کرده‌اند، می‌توان به سروش حبیبی و حمیدرضا آتش‌برآب اشاره کرد. برای بررسی دقیق‌تر می‌توانید در مجله‌ی طاقچه یادداشت بررسی بهترین ترجمه کتاب قمارباز را مطالعه کنید.

درباره فئودور داستایوفسکی

فئودور میخایلوویچ داستایوفسکی در ۱۱ نوامبر ۱۸۲۱ به دنیا آمد. وی نویسندهٔ مشهور و تأثیرگذار اهل روسیه بود. ویژگی منحصربه‌فرد آثار او، روانکاوی و بررسی زوایای روانی شخصیت‌های داستان است. بسیاری، او را بزرگ‌ترین نویسندۀ روان‌شناختی جهان به شمار می‌آورند.

داستایوفسکی ابتدا برای امرارمعاش به ترجمه پرداخت و آثاری چون «اوژنی گرانده» اثر بالزاک و «دون کارلوس» اثر فریدریش شیلر را ترجمه کرد؛ سپس به نگارش داستان و رمان پرداخت.

اکثر داستان‌های داستایوفسکی، همچون شخصیت خودش، سرگذشت مردمی عصیان زده، بیمار و روان‌پریش هستند. در بیشترِ داستان‌های او، مثلث عشقی دیده می‌شود؛ به این معنی که زنی در میان عشق دو مرد یا مردی در میان عشق دو زن قرار می‌گیرد. در این گره‌افکنی‌هاست که بسیاری از مسائل روان‌شناسانه (که امروز تحت عنوان روانکاوی معرفی می‌شوند) بیان می‌شوند.

منتقدان، این شخصیت‌های زنده، طبیعی و برخوردهای کاملاً انسانی آنها را ستایش کرده‌اند.

برخی از رمان‌ها و رمان‌های کوتاه این نویسنده عبارت‌اند از:

(۱۸۴۶) بیچارگان (رمان کوتاه)

(۱۸۶۲) خاطرات خانه اموات

(۱۸۶۴) یادداشت‌های زیرزمینی (رمان کوتاه)

(۱۸۶۶) جنایت و مکافات

(۱۸۶۷) قمارباز (رمان کوتاه)

(۱۸۶۹) ابله

(۱۸۸۰) برادران کارامازوف

برخی داستان‌های کوتاه او نیز عبارت هستند از:

(۱۸۴۸) شب‌های روشن (داستان کوتاه)

(۱۸۷۶) نازنین

(۱۸۷۷) رؤیای آدم مضحک

داستایوفسکی، نامه‌های شخصی و نوشته‌هایی نیز که پس از مرگ وی منتشر شده‌اند را در کارنامۀ نوشتاری خویش دارد.

فئودور داستایوفسکی در ۹ فوریهٔ ۱۸۸۱ درگذشت. شما می‌توانید با جست‌وجوی نام او در طاقچه به صفحه‌ی زندگینامه فئودور داستایفسکی مراجعه کنید تا اطلاعات بیشتر و کامل‌تری از زندگی و کتاب‌های او به دست آورید.