کاتب یاسین

کاتب یاسین (Kateb Yacine) نویسندهٔ قرن بیستم میلادی اهل الجزایر بود. نویسنده‌ای که با رمان‌ها و نمایشنامه‌هایش که به زبان‌های عربی الجزایری و فرانسوی نوشته شده بود، به شهرت رسید. او در ششم آگوست ۱۹۲۹ در کنستانتین، متولد شد و در سال ۱۹۳۷ به مدرسه قرآن صدرات رفت، سپس در سال ۱۹۳۸ به مدرسهٔ فرانسوی «در لافایت» (بوگا) در کابیلی کوچک، جایی که خانواده نقل مکان کرده بودند، رفت. در سال ۱۹۴۱ در کالج استعماری (مدرسهٔ متوسطه) «ستیف» به‌عنوان دانشجوی مقیم ، ثبت‌نام کرد. او در سال سوم کالج بود که تظاهرات ۸ مه ۱۹۴۵ رخ داد، در این تظاهرات شرکت کرد که با قتل عام بین شش تا هشت (به گفته ملی گرایان چهل و پنج) هزار الجزایری توسط ارتش و پلیس فرانسه در کشتار ستیف و گوئلما به پایان رسید. سه روز بعد او را بازداشت و به مدت دو ماه زندانی کردند.

کاتب یاسین اولین مجموعه شعر خود را در سال ۱۹۴۶ منتشر کرد. در ماه می ۱۹۴۷ به حزب کمونیست الجزایر پیوست. او بین سال‌های ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۱ روزنامه‌نگار روزنامهٔ «الجر جمهوری» بود. بین سال‌های ۱۹۷۲ و ۱۹۷۵ کاتب با اجرای نمایشهای «محمد پرندس تا والیس» و «لا گِر دو میل انس» به فرانسه و جمهوری دموکراتیک آلمان سفر کرد. یاسین که از حضور در تلویزیون منع شده بود، نمایشنامه‌های خود را در مدارس یا مشاغل به روی صحنه برد. او اغلب به دلیل تأکیدش بر سنت بربر و زبان «تامازیت» و همچنین به دلیل مواضع لیبرال خود در مورد مسائل برابری جنسیتی مانند موضعش در برابر حجاب اجباری زنان مورد انتقاد قرار گرفت.