کتاب فقط عشق، فقط مادر

کتاب فقط عشق، فقط مادر نوشتهٔ علی رضا هاشمی نیا (دلنشین شالی) است. انتشارات نظری این کتاب را منتشر کرده است.

درباره کتاب فقط عشق، فقط مادر

می‌دانیم که شعر فارسی عرصه‌های گوناگونی را درنوردیده است. در طول قرن‌ها هر کسی از ظن خود یار شعر شده است و بر گمان خود تعریفی از شعر به‌دست داده است. حضور شعر در همهٔ عرصه‌ها از رزم و بزم گرفته تا مدرسه و مسجد و خانقاه و دیر و مجلس وعظ، همه و همه گویای این مطلب است که شعر، بی‌محابا، زمان، مکان و جغرافیا را درنوردیده و در هفت‌اقلیم جان و جهان به دلبری پرداخته است. آمیختگی شعر با فرهنگ مردم و اندیشه‌های اجتماعی، این هنر را زبان گویای جوامع بشری ساخته است؛ بدان‌گونه که هیچ جامعه‌ای از این زبان بارز، برای انتقال اندیشه‌هایش بی‌نیاز نبوده است. گاهی شعری انقلابی به پا کرده است و گاه انقلابی، شعری پویا را سامان داده است.

شعر نو فارسی با وانهادن قالب‌های شعر کلاسیک در قرن ۱۴ هجری به‌وجود آمده است. این گونه از شعر فارسی آزادی بسیاری را در فرم و محتوا به شاعر می‌دهد. شعر نو به لحاظ محتوا و جریان‌های اصلی ادبی حاکم بر آن کاملاً با شعر کلاسیک فارسی متفاوت است و به‌لحاظ فرم و تکنیک ممکن است همانند شعر کلاسیک موزون باشد یا نباشد یا وزن آن عروضی کامل باشد یا ناقص. استفاده از قافیه نیز در شعر نو آزاد است. معمولاً شعر نو فارسی را به ۳ دستهٔ اصلی شعر نیمایی، شعر سپید و موج نو تقسیم می‌کنند و پدر شعر نوی ایران را نیما یوشیج (علی اسفندیاری) می‌دانند. احمد شاملو، فروغ فرخزاد، سهراب سپهری، هوشنگ ابتهاج (سایه)، نادر نادرپور، فریدون مشیری و محمدرضا شفیعی کدکنی بعضی از شاعران مشهور ایرانی هستند که در قالب شعر نو می‌سروده‌اند.

خواندن کتاب فقط عشق، فقط مادر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران شعر معاصر پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب فقط عشق، فقط مادر

«بهار خرم باغ جنان تویی مادر

نسیم دلکش گلزار جان تویی مادر

فروغ بزم دل ما ز نور تو روشن

به گلشن خوش ما باغبان تویی مادر

محیط دایره‌ی جان به زیر پرگارت

که راز نقطه ی عشق عیان تویی مادر

به فصل کودکی غنچه و عزیز دلت

همیشه پشت سر او دوان تویی مادر

اگر عزیز دلت یک دمی شود ناخوش

زدیده صاحب اشک روان تویی مادر

اگر که طفل تو یکدم ز تو جدا گردد

ز سینه مونس آه و فغان تویی مادر

تو برده ای زتنم رنج و هست قدر تو گنج

سزا و لایق افزون از آن تویی مادر

ز وصف دلکش تو (دلنشین شالی) گفت

نشان عشق خوش و دلنشان تویی مادر

****

خوشا شیری که از پستان تو نوشیدم ای مادر

خوش آن جامه که با دستان تو پوشیدم ای مادر

تویی دریای احساس و محبت نازنین من

که چونان چشمه ای جوشان زتو جوشیدم ای مادر

هر آنچه دارم ای مادر ز تو دارم عزیز من

دعایت پرثمر کرد آنچه را کوشیدم ای مادر

مثال قطره ای بودم تو کردی قطره را دریا

که با عشق دل انگیز تو بخروشیدم ای مادر

اگر اکنون تنومندم عزیز (دلنشین) من!

همه باشد ز شیر تو چه خوش نوشیدم ای مادر

****

مادر پر مهر و تابانم چو ماه کامل است

لحظه ای دوری ازاین مه سوزناک و مشکل است

این همه شادی همه آرامش و شور و شعف

جملگی از زحمت و از لطف مادر حاصل است

مادرم باشد فرشته با همه اعمال نیک

ای خوشا مارا از او محصولی ازآب وگل است

در خروش بحر لبریز از خطر ای نازنین

مهر و ایثارش برای کشتی غم ساحل است

او بود سرچشمه ی احساس و عشق و عاطفه

مادرم را کوهی ازعشق طلایی در دل است

ای خوشا باشد بهشتم زیر پای مادرم

از وجود و لطف مادر رحمت حق نازل است

خانه ما روشن است و می درخشد ای خوشا

چونکه مادر همچو شمعی درمیان منزل است

کاروان زندگی در شوره زار پر خطر

غم ندارد چونکه مادر ساربان محمل است

هر که مادر را به شادی ها همی مهمان کند

جایگاهش بر بهشت پرزشادی واصل است

خواستم گویم که جان من شود قربانی‌اش

لیک دیدم جان من درمحضرش ناقابل است

هرچه می پرسم از او با جان و دل پاسخ دهد

لیک این دل بازهم چون کوه پرسش سایل است

هم به لطف (دلنشینش) هم به روی همچو ماه

مادر پر مهر و تابانم چو ماه کامل است

****

سلام ای مادرم ای همدم من

سلام ای زخم دل را مرهم من

درود بی‌کران بر مهر و لطفت

دلم باشد چو گل تو شبنم من

به فکر همدمی باتو چه سوزان

بسوزد این دل پر ماتم من

شب و روزم ‌چو طفلی تشنه کامم

تویی چون چشمه‌سار زمزم من

بیا یک لحظه شال مهر خود را

فکن دور دل پیر و خم من

بتابان شعله ای بر (دلنشینت)

الا ای شمع ناز عالم من»