کتاب هم نشینی
معرفی کتاب هم نشینی
کتاب هم نشینی نوشته سوزان پولاک و توماس پدولا و رولاد سیگل است که با ترجمه محسن کچویی منتشر شده است. این کتاب به مهارتهای ضروری برای رواندرمانی مبتنی بر توجهآگاهی میپردازد.
درباره کتاب هم نشینی
این کتاب یک راهنمای عملی برای استفاده از تمرینهای مختلف توجهآگاهی است. درمانگران، فارغ از تخصص و گرایش نظری خود، میتوانند از توجهآگاهی برای ارتقای اثربخشی درمان خود بهره گیرند. اما توجهآگاهی، یک درمان واحد برای همه مشکلات و موقعیتها نیست. این کتاب به درمانگران یاد میدهد که چگونه تمرینهای مختلف این رویکرد را متناسب با نیازهای بیمار خود انتخاب و تعدیل کنند و درعینحال تمرینهای خاصی که مناسب حال بیمار بهخصوصی نیستند را بهکار نگیرند.
نویسندگان کتاب، طیف گستردهای از مراقبهها را پیش روی خواننده میگذارند که میتوانند باعث پرورش مهارتهای بنیادین توجهآگاهی، یعنی تمرکز، توجهآگاهی (نظارت گشوده) و پذیرش شوند. آنها با ذکر مثالهای بالینی واضح و ملموس نشان میدهند که چگونه باید تمرینها را با درمان پیوند داد، آنها را متناسب با نیازهای هر بیمار درآورد و بر موانع غلبه کرد. درمانگران همچنین با مطالعه این کتاب یاد میگیرند که چگونه توجهآگاهی را در خودشان پرورش دهند. پرورش این ویژگی میتواند بر غنای رابطه درمانی و تعالی شخصی بیفزاید.
خواندن کتاب هم نشینی را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم
این کتاب را به دانشجویان روانشناسی پیشنهاد میکنیم.
شناسنامه کتاب هم نشینی
نویسنده: سوزان پولاک و توماس پدولا و رولاد سیگل
مترجم: دکتر محسن کچویی- دکترای تخصصی روانشناسی سلامت دانشگاه خوارزمی
نوبت چاپ: ۲
سال چاپ: ۱۴۰۱
Copyright 2014 Thd Guilford Press A Division of Guilford Publications, Inc. مجوز رسمی ترجمه این کتاب از سوی انتشارات گیلفورد به انتشارات کتاب ارجمند واگذار شده است.
Sitting Together: Essential Skills for Mindfulness-Based Psychotherapy 1st Edition
by Susan M. Pollak EdD (Author), Thomas Pedulla LICSW (Author), Ronald D. Siegel PsyD (Author)
• Hardcover: 240 pages
• Publisher: The Guilford Press; 1 edition (February 26, 2014)
بخشی از کتاب هم نشینی
اصطلاح توجهآگاهی که توسط رواندرمانگران غربی استفاده میشود، اغلب بهعنوان ترجمۀ اصطلاح ساتی در زبان پالی برداشت میشود (پالی زبانی است که تعالیم بودا نخستین بار به آن زبان ثبت شده است). ساتی بهطور ضمنی بر آگاهی، توجه و یادآوری اشاره دارد. در اینجا آگاهی و توجه با نحوهای که آنها را در زبان انگلیسی به کار میبریم همانند هستند؛ آگاه بودن و توجه کردن. اما در مورد یادآوری وضع فرق میکند. بهجای اینکه به یاد بیاوریم که صبحانه چه چیزی خوردهایم یا آسیب دوران کودکی را به یادآوریم، این اصطلاح اشاره دارد بر اینکه مستمراً یادمان باشد که آگاه باشیم و توجه داشته باشیم.
توجهآگاهی، آنگونه که ما در رواندرمانی آن را به کار میگیریم، بُعد اساسی دیگری نیز دارد. دانشمند بودائی جان دان (۲۰۰۷) اشاره میکند که یک تکتیرانداز که با اطمینان و آرامش در بالای ساختمانی مستقر شده و تفنگ پرقدرتی را بهسوی دشمن نشانه رفته، آگاه و متوجه خواهد بود و هر زمان که ذهنش منحرف شود، به یاد خواهد آورد که توجهش را به کار خود بازگرداند. اما این نوع تمرکز احتمالاً برای ایجاد حضور درمانی یا کار کردن مؤثر با وجود پریشانی هیجانی، مطلوب نیست. چیزی که تکتیرانداز ندارد، پذیرش یا عدم قضاوت است؛ افزودن نگرشی برخوردار از گرما، یاری و شفقت. (میتوانیم این را بهعنوان جمع زدن راجرزها در نظر بگیریم؛ کارل و مستر). بنابراین با کنار هم قرار دادن این عناصر، میتوانیم توجهآگاهی را بهصورت «آگاهی از تجربۀ کنونی همراه با پذیرش» (گرمر، ۲۰۱۳، ص ۷) یا «آن نوع از آگاهی که از طریق توجه کردن به هدف و توجه به آشکار شدن لحظهبهلحظۀ تجربه (بهطور غیرقضاوتگرایانه) پدیدار میشود» (کاباتزین، ۲۰۰۳، ص ۱۴۵) در نظر بگیریم. بُعدی که بهخصوص برای رواندرمانی اهمیت ویژهای دارد نگرش حاکی از پذیرش است: «در آغوش گرفتن غیرقضاوتگرایانه و فعال تجربۀ اینجا و اکنون» (هایز، ۲۰۰۴، ص ۲۱).
حجم
۱٫۳ مگابایت
سال انتشار
۱۴۰۱
تعداد صفحهها
۳۲۸ صفحه
حجم
۱٫۳ مگابایت
سال انتشار
۱۴۰۱
تعداد صفحهها
۳۲۸ صفحه