عمیق و تاثیر گذار بود. عنوان کتاب رو خیلی دوست دارم. خیلی هوشمندانه انتخاب شده؛ «صدای افتادن اشیا» روایت تلخ اما رئالیه از افتادن و سقوط و نابودی خیلی چیزها؛ هواپیمایی که سقوط میکنه، آدم هایی که به قتل میرسن و زندگی هایی که سقوط میکنن، سقوط و نابودی امپراطوری اسکوبار و نابود شدن و پوسیدن قلمروی لوکسش. کتاب بر اساس افکار نمایندگان نسلی هست در دامان هرج و مرج و بی قانونی و ترور و قاچاق مواد مخدر بزرگ شدند و شخصیت ها و خاطرات کودکیشون شکل گرفته. خوندنش رو پیشنهاد می کنم.

توالی رخداد‌ها طبیعی و باورپذیر بود و همین باعث شد‌ با یه رمانِ منجسم طرف باشم، هر رخداد از پسِ رخدادِ دیگه‌ای میومد و به رخدادِ دیگه‌ای ختم میشد. تک‌تکِ صحنه‌های داستان رو به خوبی تجسم کردم، جوری که میتونستم فکر کنم دارم تو هوای بوگوتا( پایتخت کلمبیا) نفس می‌کشم. شخصیت‌پردازی‌ها خوب بود و هر شخصیت(هر چند جزئی) در روندِ کلی داستان موثر بود. اتمسفر داستان‌ هم خیلی خوب از کار دراومده بود و باز میگم که همه‌چیز قابل تصور و تجسم بود(و این نکته‌ی خیلی مهمیه برای یه رمان). یه‌ جاهایی ریتم داستان کُند میشد، البته فکر میکنم نویسنده عامدانه از جریان کلی داستان فاصله می‌گرفت تا بتونه افکار و عقایدش‌ رو بیان کنه و خب از اونجا که این ابرازِ عقاید در بسترِ خودِ داستان صورت می‌گرفت، حرفاش اصلا شعاری نمی‌شد و حتی به جذابیت‌های کتاب اضافه میکرد‌. ترجمه هم واقعا خوب بود(به غیر از یه‌ جاهایی که از واژه‌های عجیبی استفاده کرده‌بود مترجم، مثل بالاکش!) در کل پیشنهاد میدم این کتاب رو بخونید. وقتتون بخیر دوستان.

فوق العاده

رمانیست با ریتمی بسیار آهسته اما این موضوع باعث کسل کننده شدن داستان نشده و کشش داستان رو از بین نبرده، در متن کتاب پارگرافها و جملات قابل تأمل هم زیاده، در ارتباط با ترجمه هم باید بگم که خوب و روان بود و سانسور نداشت و اگر هم که داشت طوری بود که قابل فهم بود اما نمیدنم چرا مترجم به جای کلماتی مثل "جست و جو کردن" از "جوریدن" یا " آسانسور" از "بالاکش" استفاده کرده بود! البته چنین کلماتی در متن کم پیدا می شدند. در مجموع اگر دنبال کتابی آرام، قابل تأمل و نیز لذت بخش می‌گردید خوندن این کتاب رو توصیه می کنم.

فکر میکنم وقتم رو تلف کردم با خوندن این کتاب

عالی

خوب بود

عالی