دانلود و خرید کتاب صوتی شهریار

کتاب صوتی شهریار نوشتهٔ نیکولو ماکیاولی با ترجمهٔ نسرین مجیدی و با گویندگی معصومه عزیزمحمدی و بهرام ابراهیمی در انتشارات ماه آوا منتشر شده است. نیکولو برناردو ماکیاولی فیلسوف سیاسی ایتالیایی و بنیانگذار فلسفه سیاسی مدرن است. «شهریار» مهمترین کتاب اوست. اهمیت کتاب شهریار در این است که نشان دادن وجوهی از قدرت و قدرتمندان بود که هنوز هم همه‌ حکومت‌ها آن را پنهان می‌دارند. ماکیاولی اگرچه واضع یا نظریه‌پرداز ملت‌باوری (ناسیونالیسم) نیست، ولی او شبحی از این اندیشه را دید و از آن اگرچه مبهم سخن گفت، اما آن‌چه را به روشنی باز گشود، کاربرد واقع‌گرایانه قدرت از یک مرکز بود، یعنی شیوه‌ای که یکپارچگی ملی با آن قابل دستیابی است. کتاب او را می‌توان دستورنامه قدرت دانست. ماکیاولی معتقد است، زمامدار اگر بخواهد باقی بماند و موفق باشد نباید از شرارت و اعمال خشونت‌آمیز بترسد. زیرا بدون شرارت، حفظ دولت ممکن نیست.

درباره کتاب صوتی شهریار

از زمان ماکیاولی، نویسنده کتاب صوتی شهریار به بعد است که مسئله «قدرت سیاسی» به خودی خود مطرح می‌شود، بی آنکه ضرورت مداخله قدرت دیگری مانند قدرت دستگاه پاپ برای تأیید قدرت سیاسی و پشتیبانی از آن لازم آید. به واقع ماکیاولی دستورنامه‌ای سیاسی نه تنها برای روزگار خود، که برای همه روزگاران بعد از خود نگاشت. با مرگ ماکیاولی یکی از چهره‌های بزرگ تفکر سیاسی جدید از میان رفت. اما از عشق وی به سیاست متخصصان جدید فن سیاست زاده می‌شوند. منظور او از «جامعه سیاسی» فضایی است که افراد در مقام شهروند و به اتفاق یکدیگر در سازماندهی آن شرکت می‌کنند. به عقیده او، فعالیت سیاسی، عبارت است از سازمان دادن به مجموعه پیکر جامعه از راه اداره دولت. فکر جدا کردن جامعه مدنی از دولت، از همین‌جا پدید می‌آید. ماکیاولی با تفکر دوباره درباره سیاست، هر چهار چوب نظری‌ای را که معتقد به تداوم حیات نهادهای برهم زننده نظم سیاسی هستند، مورد سؤال قرار می‌دهد.

تفکر ماکیاولی نه سازش گراست و نه انقلابی؛ و مخاطبان وی، بخصوص، نه دیکتاتورها و و نه شورشیان هستند . نیکولا ماکیاولی که بنیاد نظریه‌ی خود را پیرامون روش و هدف در سیاست قرار داده، در مهمترین کتاب خود، شهریار، هدف عمل سیاسی را دست‌یابی به قدرت می‌داند و بنابراین، آن را محدود به هیچ حکم اخلاقی نمی‌داند و در نتیجه به کار بردن هر وسیله‌ای را در سیاست برای پیشبرد اهداف مجاز می‌شمارد و بدین‌گونه سیاست را به کلی از اخلاق جدا می‌داند.حکومت برای نیل به قدرت، ازدیاد و حفظ و بقای آن مجاز است به هر عملی از قبیل کشتار، خیانت، ترور، تقلب و... دست بزند و هرگونه شیوه‌ای حتی منافی اخلاق و شرف و عدالت را برای رسیدن به هدفش روا می‌دارد.

این مکتب بر این باور است که رجال سیاسی باید کاملاً واقع‌بین و مادی و جدی باشند. آنگونه سختگیر باشند که اگر تکالیف دینی، اخلاقی و احساسات سد راه آنان شود؛ از آن‌ها صرف نظر کرده و هدفی جز رسیدن به مقصود نداشته باشند. وی اساس اخلاقیات را واژگون کرد. یگانه شعار سیاسی او این بود که شاه فوق تمام قیود و الزامات مردم عادی است. هرچند ماکیاولیسم در اصطلاح سیاسی به معنای قربانی نمودن ارزش‌های اخلاقی و انسانی برای رسیدن به مقاصد سیاسی است، اما ماکیاولی نظریه‌ٔ خود را در دوران آشوب‌های اجتماعی و سیاسی ایتالیا عنوان کرده است و آن را راهی برای ایجاد ثبات، آرامش و امنیت در کشور می‌داند.

درباره نیکولو ماکیاولی

نیکولو دی برناردو دِ ماکیاولی (Niccolò di Bernardo dei Machiavelli) فیلسوف سیاسی، شاعر، مورخ و نمایشنامه‌نویس مشهور ایتالیایی در ۳ مه ۱۴۶۹ در فلورانس ایتالیا به دنیا آمد و در ۲۱ ژوئن ۱۵۲۷ درگذشت. نام او در فارسی به صورت ماکیاول نیز به کار می‌رود. ماکیاولی زندگی خود را صرف سیاست و میهن‌پرستی کرد. با این حال برخی او را به اتهام حمایت از حکومت اقتدارگرا و ستمگر همواره مورد حمله قرار داده‌اند. علت آن نوشتن کتابی به نام شهریار (Il Principe) است که وی برای خانواده مدیچی Medici، حاکمان فلورانس نوشته‌است.

کتاب صوتی شهریار را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

کتاب صوتی شهریار را به علاقه‌مندان به علوم سیاسی و فلسفه پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب صوتی شهریار

جای بسی شگفتی است که علیرغم مشکلاتی که در حکومت یک کشور تازه تأسیس وجود دارد چگونه است که پس از مرگ اسکندر که چندین سال بر تمام آسیا حکومت می‌کرد چنانچه انتظار می‌رفت شورشی بر پا نشد؟ و جانشینان وی در آرامش کامل فرمانروایی کردند. تنها دلیل آن جاه‌طلبی‌ها و رقابت‌های بین خودشان بود. پاسخ من این است که تمام حکومت‌های پادشاهی تاریخ به دو روش اداره می‌شود: یا پادشاهی بر کشور حکومت می‌کند که همه زیر دست او می‌باشند و وزیران طبق دستور او به دولت کمک و یاری می‌کنند. و یا پادشاه و بزرگ زادگان و اشراف حکومت را در دست دارند و بزرگ زادگان مقام خود را از اجدادشان به ارث برده‌اند و برای خود مال و منالی دارند و زیر دستانشان نسبت به آنان عشق می‌ورزند. در نوع او پادشاه از قدرت بیشتری برخوردار می‌باشد، چون در سراسر کشور همه از او اطاعت می‌کنند و به او عشق می‌ورزند اما نسبت به وزرا و کارگزاران دیگر محبتی احساس نمی‌کنند.

نمونه این نوع حکومت‌ها در دوران معاصر حکومت ترک و پادشاهی فرانسه می‌باشد. امپراطوری ترک تحت حاکمیت یک نفر می‌باشد و دیگران خدمتگذاران وی محسوب می‌شوند. پادشاه مملکت خود را به ولایات مختلف تقسیم می‌کند و هریک را به فرمانروائی می‌سپارد و آنان را به میل و خواست خود جابه‌جا می‌کند یا تغییر می‌دهد. اما بزرگ زادگانی پیرامون پادشاه فرانسه را فرا گرفته‌اند که از خاندان باستانی‌اند، زیر‌دستانی دارند که به آنان عشق می‌ورزند. هر یک از این بزرگ زادگان املاک و رعایایی دارند که پادشاه برای تصاحب آن‌ها باید جانش را به خطر بیندازد.

با مقایسۀ این دو نوع حکومت در می‌یابیم که پیروزی بر امپراطوری ترک دشوار و نگاهداری آن کشور آسان است در صورتی که حکومت فرانسه را به راحتی می‌توان گرفت اما حفظ آن دشواریهای بسیار دارد.

تسخیر حکومت ترک‌ها به این علت دشوار است که امکان ندارد فرمانروایان ایالتی راه را برای ورود دشمن باز کنند و همانگونه که قبلاً گفتیم، این فرمانروایان با شورشیان همدست نخواهند شد چون بردگان وفادار به امپراطور خویش می‌باشند.

همچنین ممکن نیست فریب خورده و مردم را با خود هم‌نوا سازند، کسی که قصد حمله به امپراطوری ترک‌ها را دارد باید در نظر داشته باشد که با مردمی متحد روبرو خواهد شد.

وی فقط باید به نیرو و توان خود تکیه کند نه به پراکندگی و خیانت مردم و فرمانروایان آن کشور. اما اگر ارتش آن کشور منهدم شود دیگر جمع‌آوری ارتش امکان‌پذیر نیست، و فقط خطر از جانب خاندان پادشاه می‌باشد که با معدوم کردن آنان دیگر ترسی وجود نخواهد داشت چون کسانی که باقی مانده‌اند اعتباری نزد مردم کشور ندارند امید مردم از آنان قطع می‌شود و دیگر موردی برای ترس وجود ندارد. اما به کشورهایی که به روش فرانسه اداره می‌شوند شرایط کاملاً متفاوت است. یعنی اگر بر یکی از بارون‌ها پیروز شوید در کشور بزرگان بسیاری پیدا می‌شوند که خواهان تغییر و تحول می‌باشند.

این افراد به دلایل فوق‌ می‌توانند راه را برای پیروزی دشمن باز کنند. اما وقتی پادشاه جدید بخواهد در چنین کشوری حکومت کند با دشواریهای فراوانی مواجه خواهد شد. مشکلاتی که هم از سوی یاری دهندگان و هم از جانب بزرگ زادگانی که سرکوب شده‌اند بروز خواهد کرد. از میان بردن خاندان شهریار نیز دردی را درمان نمی‌کند زیرا اشراف‌زادگان باقی مانده‌اند و می‌توانند شورش کنند، فرمانده‌ی غالب نه قادر است آن‌ها را راضی کند و نه می‌تواند همه‌ی ‌آن‌ها را از میان بردارد، به همین دلیل به زودی قدرت و حکومت را از دست خواهد داد.

اکنون اگر بخواهیم کشور داریوش را مورد بررسی قرار دهیم درمی‌یابیم که حکومت وی بی‌شباهت به حکومت امپراطوری ترک‌ها نبوده است. بنابراین الکساندر مجبور بوده ابتدا او را سرکوب کرده و از آن سرزمین بیرون براند. پس از پیروزی اسکندر و مرگ داریوش به دلایلی که در بالا برشمردیم حکومت مطلق و بدون دردسر به دست اسکندر افتاد. اگر طرفداران اسکندر با یکدیگر متحد بودند قطعاً مشکلی ایجاد نمی‌شد، خودشان مسئول مشکلاتی بودند که در این کشور پدید آمد. اما در کشورهایی چون فرانسه حکومت به این سادگی نیست. این حقایق در مورد شورش‌هائی که علیه رومانی در اسپانیا، و فرانسه و یونان رخ داد نیز صدق می‌کند. زیرا رومانی نیز دارای فرمانروایان بسیار بود. رومانیان همیشه دارای حکومت سست و بی‌ثبات بودند که فقط خاطره‌ای از دوران فرمانروایی‌ خویش داشتند.