کتاب یادداشت‌های عراق

ماریا بارگاس یوسا( -۱۹۳۶)، نویسنده پرویی برنده جایزه نوبل ادبیات است. «یادداشت‌های عراق» شرح سفر دوازده روزه یوسا به همراه دخترش به عراق در سال ۲۰۰۳ است. شرح گفت‌و‌گوی او با چهره‌های سیاسی – مذهبی عراق و انسان‌هایی که با سقوط صدام آزاد شده‌اند: آزادترین مردم دنیا؛ آزادی‌ای که بدون قانون است و به هرج و مرج انجامیده. این کتاب در واقع شرح کشوری است که زیر سلطه حاکمی دیوانه به نازل‌ترین سطح سقوط کرده‌ است. کتاب از چندین مقاله تشکیل شده که یوسا آن‌ها را در روزنامه‌های معتبر منتشر کرده است. این یادداشت‌ها تنها شرح سفر نویسنده‌ای جهانی به کشوری مصیبت‌زده نیست، بلکه شرح سیاست‌مداری نویسنده است که می‌خواهد تاثیر حمله نیروهای ائتلاف را روی عراق و مردم عراق بسنجد. در مجموع یوسا با حمله نیروهای اعتلاف برای سقوط صدام حسین موافق است، هر چند گویا تا قبل از این سفر چندان موافق آن نبوده است. دلایل آن را دیوانگی صدام و شکل نگرفتن جامعه مدنی در کشوری با حاکمی خون‌ریز می‌داند. مردمی هم که با یوسا گفت‌و‌گو کرده‌اند و گه‌گداری جزو مردم عادی هستند، با وجود مشکلات فراوان‌شان پس از سقوط صدام (قطع آب، نبودن امنیت، قطع برق، انفجارها و ترورها و...) زندگی پس از دیکتاتور را بیشتر می‌پسندند تا زندگی در امنیتی پوشالی زیر سلطه حاکمی دیوانه و حزبی قرون وسطایی. کتاب از این منظر خواندنی است که دیدگاه سیاستمدار- نویسنده‌ای مشهور را نسبت به پدیده‌ای که عواقبش هنوز که هنوز است گریبان منطقه را گرفته، بیان می‌کند. همچنین این کتاب حاوی مدارک و اسنادی ارزنده از عملکرد نیروهای ائتلاف در حمله به این کشور است که خواننده می‌تواند از تجربه عراقی‌هایی که به نوعی موفق شده بودند از دیکتاتوری رژیم صدام جان سالم به در ببرند، آگاه شود و قضاوت درست‌تری نسبت به آنچه در عراق اتفاق افتاده داشته باشد. در بخشی از کتاب آمده است: «عراق، آزادترین کشور جهان است ولی از آنجا که آزادی بدون نظم و قانون هرج و مرج است، در ضمن خطرناک‌ترین کشور جهان هم هست. نه گمرکی هست و نه مأمور گمرکی...».