دانلود و خرید کتاب صوتی دختری از پرو

کتاب صوتی دختری از پرو نوشتهٔ ماریو بارگاس یوسا و ترجمهٔ خجسته کیهان با صدای تایماز رضوانی در انتشارات ماه آوا منتشر کرده است.

درباره کتاب صوتی دختری از پرو

کتاب صوتی دختری از پرو نوشتهٔ ماریو بارگاس یوسا، نویسندهٔ پرویی و رمانی عاشقانه و جذاب از قلب آمریکای لاتین است. داستان دربارهٔ ۴ دهه از زندگی مردی به اسم ریکاردو است. او در شیلی با دختری آشنا می‌شود که او را «شیلیایی کوچک» می‌نامد. این دختر بعدها زندگی ماجراجویانه و پرفراز و نشیبی را در پیش می‌گیرد و ریکاردو همهٔ زندگی تلاش می‌کند او را دنبال کند. دخترک جوان در عصر فیدل کاسترو به کوبا می‌رود و به‌عنوان چریک فعالیت می‌کند و بعد از آن هم به فرانسه می‌رود و زندگی عجیبی را انتخاب می‌کند. این رمان آخرین رمان یوسا، پیش از آن است که جایزهٔ نوبل ادبیات را از آن خود کند.

شنیدن کتاب صوتی دختری از پرو را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران شاهکارهای ادبیات آمریکای لاتین پیشنهاد می‌کنیم.

درباره ماریو بارگاس یوسا

 ماریو بارگاس یوسا، ۲۸ مارس ۱۹۳۶ در آرکیپای پرو به دنیا آمد. وی تنها فرزند پدر و مادرش بود، پدر و مادرش پنج ماه بعد از ازدواج جدا شدند. ماریو ده سال اول زندگی‌اش را در بولیوی و با مادرش گذراند. پس از این‌که پدربزرگش مقام دولتی مهمی در پرو به دست آورد، همراه مادرش در ۱۹۴۶ به سرزمین‌اش بازگشت. دوران کودکی او با تلخی سپری شد. در چهارده‌سالگی پدرش وی را به دبیرستان نظام فرستاند که تأثیری ژرف بر او نهاد. بارگاس یوسا در رشتهٔ هنرهای آزاد دانشگاه لیما فارغ‌التحصیل شد و سپس از دانشگاه مادرید در رشتهٔ ادبیات مدرک دکترا گرفت. سبک خاص نوشتنش تقریباً در انحصار خودش است و همین سبب شده او را «آقای رمان» لقب دهند. در ایران اما به لطف ترجمه‌های روان استاد عبدالله کوثری، نام یوسا طنین‌انداز شد. قاطبهٔ آثار این نویسنده به همت او در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است. آثاری چون گفت‌وگو در کاتدرال، جنگ آخرالزمان، مرگ در آند، سورِ ُبز، چرا ادبیات، عیش مدام، عصر قهرمان، سرگذشت واقعی آلخاندرو مایتا و غیره برخی آثار بی‌بدیل این نویسندهٔ بلندآوازه هستند که به همت استاد کوثری و دیگر مترجمان در اختیار مخاطب ایرانی قرار گرفته‌اند. 

بخشی از کتاب صوتی دختری از پرو

«پل بیست و چهار پنج ساله و مثل یک بشکه چاق و چله بود، و در عین حال خوش‌برخورد، خوش‌صحبت و بسیار خون‌گرم. همیشه لبخند بزرگی بر لب داشت که گونه‌هایش را متورم می‌کرد. در پرو چند سال دانشجوی پزشکی بود و در سال ۱۹۵۲ در دوران دیکتاتوری ژنرال اودریا به این دلیل که از سازمان دهندگان اعتصاب مشهور دانشجویان دانشگاه سن مارکو بود، به زندان افتاده بود. پیش از آمدن به پاریس دو سال در مادرید به‌سر برده در آن‌جا با یک دختر اهل بورگاس ازدواج کرده بود. پسرش تازه به دنیا آمده بود.

او در محله‌ی ماره زندگی می‌کرد که در آن دوران، پیش از این‌که آندره مالرو، وزیر فرهنگ ژنرال دوگل بازسازی بزرگ ساختمان‌های فرسوده و چرک‌تاب قرن‌های هفدهم و هجدهم را آغاز کند، محله‌ی صنعتگران، مبل‌سازان، کفاشان، خیاطان، یهودیان فقیر و بسیاری از دانشجویان و هنرمندان بی‌چیز بود. علاوه بر دیدار‌های شتابزده در پشت رستوران، غالباً ظهر‌ها نیز یکدیگر را در کافه‌ی «پتیت سورس» در چهار راه اودئون، یا در تراس کافه «کلونی» در تقاطع بلوار‌های سن میشل و سن ژرمن می‌دیدیم و قهوه‌ای می‌نوشیدیم و گپ می‌زدیم. من بیشتر از کوشش‌های فراوانم برای کار پیدا کردن می‌گفتم که چندان آسان نبود، زیرا مدرک حقوقم که از دانشگاهی در پرو گرفته بودم، در پاریس نظر کسی را جلب نمی‌کرد، و این در حالی بود که به زبان‌های انگلیسی و فرانسه نیز مسلط بودم. و اما پل در حال آماده کردن انقلابی بود که قرار بود پرو را به دومین جمهوری سوسیالیستی امریکای لاتین تبدیل کند. یک روز وقتی ناگهان از من پرسید حاضرم با گرفتن بورس به کوبا بروم و آموزش نظامی ببینم، پاسخ دادم با وجود این‌که به او علاقه دارم، کم‌ترین گرایشی نسبت به سیاست احساس نمی‌کنم و راستش از سیاست بدم می‌آید و تنها چیزی که در زندگی می‌خواهم ـ مرا ببخش که مثل بورژوا‌های متوسط‌الحال خواسته‌ی کوچکی دارم ـ این است که کار ثابتی پیدا کنم تا بتوانم بقیه ایام زندگی‌ام را بدون تجمل یا زحمت در پاریس بگذرانم. همچنین به او گفتم مایل نیستم درباره‌ی توطئه‌ها و نقشه‌هایش چیزی بدانم، نمی‌خواهم مدام نگران این باشم که نکند خبر یا مطلبی که ممکن است به ضرر او یا رفقایش باشد از د‌هانم بیرون بپرد.

ـ نگران نباش ریکاردو، من به تو اعتماد دارم.»