کتاب توطئه علیه تزار

کتاب توطئه علیه تزار نوشته ن آیدلمان است که با ترجمه سید علی محمد افتخارزاده منتشر شده است. این کتاب تصویری از دسامبریست‌ها را برای مخاطب علاقه‌مند به تاریخ به تصویر می‌کشد.

درباره کتاب توطئه علیه تزار

جنبش دسامبریست‌ها صدها نفر از اشراف‌زادگان، زمین‌داران، مالکان ده‌ها هزار سرف، ژنرال‌ها و افسران جوان را درگیر کرده بود. در ماه دسامبر ۱۸۲۵، آنان به مخالفت با امپراتور و طبقه‌ی خود، علیه بردگی کسانی که پایه‌های ثروت آنان بودند، سر به شورش برداشتند. در حقیقت، تاریخ بشر نمونه‌های بسیار اندکی از این ناخلفی‌ها را به خود دیده، که افرادی از طبقه‌ی بالای جامعه به عزم دفاع از طبقات پایین قیام کنند. به‌هرحال، ششصد نفر از اشراف‌زادگان با هزاران هوادار، که آنان نیز عمدتاً از طبقه‌ی برگزیده‌ی هیأت حاکمه بودند، دست به خودکشی اجتماعی‌ای زدند که در تاریخ جوامع بی‌همتاست. این کتاب یک روایت جذاب از این اتفاقات است.

خواندن کتاب توطئه علیه تزار را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به تاریخ جهان پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب توطئه علیه تزار

دربارهٔ زندگی آن بیوه و شرح جزییات زندگی لونین هنگام اقامت در پاریس، داستان‌های دقیقی به دست ما رسیده، که خود لونین زمان تبعید در زندان‌های سیبری نوشته است. او در یک اتاق کرایه‌ای در خانه مادام میشله۷۱نامی که تقریباً با هم خو گرفته بودند، زندگی می‌کرد. هنگام صرف غذا، مادام او را دعوت می‌کرد سر میز کنارش بنشیند. آن هم چه میزی! بشقاب‌ها و کارد و چنگال‌ها همه با زنجیر به میز بسته شده بود. این اولین بار بود که میشل (میخاییل) آن وضع را می‌دید. گاهی او روزانه به اندازه ده فرانک از نامه‌نگاری به‌دست می‌آورد. میرزابنویس معروفی شده بود. روزها با جعبهٔ چرخدارش در خیابان‌های پاریس دربه‌در در پی نامه نوشتن برای مردم می‌گشت. لونین به ما می‌گفت گه‌گاهی نامه‌های عاشقانه برای دخترهای زحمتکش می‌نوشته است، و زمانی نامه‌های تجارتی را از زبان فرانسه به انگلیسی برگردان می‌کرده است. نامه‌ها را اغلب در حالتی می‌نوشته که از سرما خود را در پتو پیچیده بود زیرا در اتاقش هیزم برای گرم کردن نبوده است.

لونین اشعار تهنیت نیز می‌سروده است و (از بابت خوش‌نویسی) وجوهاتی دریافت می‌داشته است. افزون بر این، ریاضیات، موسیقی و زبان انگلیسی و فرانسه هم تدریس می‌کرده است.

به نظر می‌آید که روزی لونین فقر را با شمشیربازی و دوئل و هم‌چنین نبرد در لباس سواره نظام در ترازوی مقایسه گذارده، بعد گفته است با فقر هم می‌توان زیست و به اندازه همان‌ها لذت برد. سال‌ها بعد فئودور داستایفسکی چنین اظهار داشت: این مرد (لونین) جرأت خارق‌العاده‌ای دارد. عدهٔ بی‌شماری از هم‌درسانش از او آموختند چگونه از خطرهای جنگ و دوئل بیم به خود راه ندهند. اما نیاموختند که از فقر و مشقت نهراسند؛ این یک موضوع استثنایی است! لونین بر این باور بود که هرکس سرنوشتی دارد که او را با اشخاص گوناگون و هزاران مشکل روبه‌رو می‌کند و هنر زندگی کردن چیزی نیست مگر شناخت زمان مناسب، انتخاب دوستان واقعی و استفاده از فرصت‌ها.