🎡 تولد ۱۱ سالگی طاقچه: گردونه را بچرخان، جایزه ببر، کتاب بخوان!🎡

کتاب در دنیای تو ساعت چند است؟

نویسنده:صفی یزدانیان

انتشارات:نشر گیلگمش

دسته‌بندی:

امتیاز

۴.۵از ۲۰ رأیخواندن نظرات

۴٫۵

(۲۰)

خواندن نظرات

معرفی کتاب در دنیای تو ساعت چند است؟

کتاب در دنیای تو ساعت چند است؟ نوشته صفی یزدانیان است که انتشارات چشمه منتشر کرده است.

در دنیای تو ساعت چند است؟ فیلم بلند صفی یزدانیان با بازی لیلا حاتمی و علی مصفا است. این کتاب گفت و گوی مجید اسلامی با کارگردان درباره ی فیلم، نوشته‌ها و فیلمنامه‌ی کامل این اثر عاشقانه‌ی کلاسیک است.

این کتاب روایتی لطیف عاشقانه است از احساسات و عواطف انسان‌ها. این کتاب روایت پسری به نام فرهاد است که در رویای یک عشق زندگی می‌کند عشق به کیله‌گل که سال‌ها قبل او را ترک کرده است و زمانی که با حقیقت آن روبه‌رو می‌شود هم‌چنان در ذهنش به دنبال حقیقت آن می‌گردد.

خواندن کتاب در دنیای تو ساعت چند است؟ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به سینما پیشنهاد می‌کنیم

نظرات کاربران

مهدیه

۱۳۹۹/۰۳/۲۶

کتاب رو نخوندم، چون فیلمش رو بارها دیدم. یک عاشقانه ی آرام و زیبا و البته باشکوه با بازی های بسیار تماشایی مخصوصا آقای مصفا

saminé

۱۳۹۹/۰۵/۱۹

خیلی لطیف و آرام و ناز!

anahita

۱۴۰۳/۰۵/۲۹

آقای صفی یزدانیان فیلمتون عمیقا در قلب من جا خوش کرده و رابطه گلی و فرهاد بسیار من رو به یاد رابطه خودم و پدرم میندازه... پدرم دیگه در قید حیات نیست و این فیلم رو هربار که میبینم داستان

- بیشتر

محمدرضا

۱۳۹۹/۰۶/۲۴

خوب بود

Elle

۱۳۹۹/۰۴/۲۷

عالی

کاربر 6443158

۱۴۰۲/۰۵/۲۵

خیلی فیلم خوبی هست ‌. کتاب هم خوبه . کلا یک متفاوتی خاصی این فیلم و این کتاب داره که من خودم دوستش دارم . 💥

کاربر 6099847

۱۴۰۲/۰۱/۲۸

از خوندن این کتاب لذت بردم✨

بریده‌هایی از کتاب

«راستش من همیشه هر چی از خودم یادم می‌آد شما هم توش بودین.

Elle

«بلا روزگاریه عاشقیت»، زندگی برای عاشق یعنی انتظار. انتظار آمدن «او»، او که می‌آید، که «آینده» است، که قطعی است،‌ که آمدنش معنای زندگی است، دلیل بودن است. آن که می‌آید، باید بیاید، که اگر نیاید، که اگر آینده نباشد، زندگی به مقصود نرسیده است.

محمدرضا

«آدم‌های تنها حافظه‌شون قوی‌تره.»

da☾

خانم می‌پرسید هر کی از چی تو زمستون خوشش می‌آد. همایون‌خله گفت: از شیر سرد. آندره گفت: از برف. من گفتم: از تعطیلی مدرسه، به خاطر برف. تو گفتی: از بوی پوست پرتقال سوخته روی بخاری، وسط روز برفی. می‌دونستم تو یه چیزی می‌گی که شبیه بقیه نیست... تو فرق داشتی گلی.

Elle

فیلمی است که اگر وقایعش در تهران می‌گذشت می‌شد؛ اگر دانشکده وجودش محتمل بود و هیچ‌کدام از این تعارض‌ها هم وجود نداشت؛ در آن صورت فیلم می‌شد حکایت واقعی یک‌جور حس نوستالژیک نسبت به گذشته. گذشته‌ای ملموس و واقعی، و نوستالژی نسبت به آن. و این تم که گذشته چه‌قدر خوب بود و چه‌قدر داریم آن گذشتهٔ خوب را فراموش می‌کنیم. تمی که در فیلم‌های علی حاتمی خیلی قابل‌احترام است، ولی برای من در داستان‌های پرویز دوایی رقت‌انگیز است. توی گلی ترقی هیجان‌انگیز است، ولی در نود درصد ادبیات نوستالژیک سانتی‌مانتال است.

من عاشق خاله دیبام هستم

کسانی که فیلم را به دلیل نوستالژیک بودن نمی‌پسندند حواس‌شان به ناهمواری‌های فیلم است. یعنی فکر می‌کنند فیلم قرار بوده هموار باشد و نیست. و کسانی که فیلم را به شکل نوستالژیک دوست دارند، ناهمواری‌ها را توجیه می‌کنند یا چشم‌شان را به آن‌ها می‌بندند. می‌گویند همین هم که هست خیلی خوب است. من جزء هیچ‌کدام از این دو دسته نیستم چون فکر می‌کنم فیلم چیزی که آن‌ها فکر می‌کنند نیست، شاید فیلم‌نامه به تصور آن‌ها نزدیک‌تر بود.

من عاشق خاله دیبام هستم

«تو فرق داشتی گلی.» گلی می‌بایست با همه فرق داشته باشد. باید طعم‌ها و بوهای خاص، رنگ‌ها و موسیقی‌های ویژه را دوست داشته باشد. باید خودش تکه‌های رنگِ روی شیشه را بتراشد. باید هر وقت دلش خواست بی‌آن‌که خبر دهد به زادگاه بازگردد و آن زمان که همه انتظار دارند نباشد. او می‌داند هیچ‌چیزی تنها یک دلیل ندارد. معشوق باید متفاوت باشد. باید از نگاه عاشقْ بی‌پروا، بی‌پرده و حتا گاهی اغراق‌آمیز جلوه کند.

کاربر ۵۲۳۶۱۱۹

چی شاعرانه است؟ چیزی که با منطق کارکردی زبان فاصله دارد. شاعرانگی یعنی فاصله گرفتن از زبانی که ادای واقعیت را درمی‌آورد.

kudli

«رشته‌ای بر گردنم افکنده دوست / می‌کشد هر جا که خاطرخواه اوست

kudli

«بالاخره در دنیای شما ساعت چند است؟»

Moti

پاشویه؛ کاریکلماتور

نائله یوسفی

نقطه و نوزده داستان دیگر

علیرضا روشن

هدایت در هندوستان