کتاب وقتی نیچه گریست

کتاب وقتی نیچه گریست نوشته‌ی اروین د. یالوم یکی از مشهورترین کتاب‌های روان‌شناسی است که در آن برهه‌ای از زندگی فیلسوف نامی آلمانی، فردریش نیچه، به‌عنوان یکی از شخصیت‌های کتاب به‌طور خاص مورد بررسی قرار گرفته است. این کتاب برنده جایزه انجمن روان‌پزشکی آمریکا شده و به‌عنوان یکی از مطرح‌ترین آثار اروین یالوم شناخته می‌شود. این کتاب در سال ۱۹۹۲ به زبان انگلیسی نگاشته و منتشر شده است.

رمان وقتی نیچه گریست با ترجمه ساناز علمی به کوشش نشر علم منتشر و برای خرید و دانلود در طاقچه ارائه شده است. می‌توانید نسخه الکترونیکی این کتاب را از طاقچه خرید و دانلود کنید. نسخه الکترونیکی این رمان با فرمت epub در طاقچه منتشر شده که در مقایسه با فرمت pdf قابلیت‌های بیشتری برای مطالعه ارائه می‌دهد.

درباره و خلاصه کتاب وقتی نیچه گریست اثر اروین یالوم

اروین یالوم در کتاب وقتی نیچه گریست داستان خیالی ملاقات دو شخصیت مهم حوزه فلسفه و روانشناسی، یعنی فردریش نیچه، فیلسوف آلمانی، و یوزف برویر، روان‌شناس اتریشی، در وین را روایت می‌کند. داستان از آنجایی شروع می‌شود که لو سالومه برای ملاقات دکتر یوزف برویز به وین سفر می‌کند و برای دکتر برویر در یادداشتی درباره‌ی یکی از دوستان خود، فردریش نیچه، می‌نویسد و با ابراز نگرانی درباره‌ی وضعیت این دوست بیان می‌کند که «آینده‌ی فلسفه‌ی آلمان در خطر است». پس از آن، دکتر برویر تلاش می‌کند تا بدون اینکه نیچه از صحبت میان او و لو سالومه آگاه شود و از نیت آن‌ها باخبر باشد، او را به شروع درمان ترغیب کند ولی در این مسیر با سختی‌هایی روبه‌رو می‌شود؛ نیچه فردی نیست که به‌راحتی روان خود را به دست دکتر برویر بسپارد.

ملاقات‌های متعددی بین نیچه و دکتر برویر رخ می‌دهد که در آن مکالمات عمیقی حول مباحثی چون رنج انسان، نقش ضمیر ناخودآگاه و معنای زندگی در بینشان شکل می‌گیرد. دکتر برویر با ایده‌ای تلاش به درمان نیچه می‌کند و آن ایده این است که خود در مقام یک مددجو در مقابل نیچه قرار بگیرد و از او کمک بگیرد و در خلال مکالماتی که با او خواهد داشت تلاش به درمان او به روش بیان‌درمانی کند. ایده‌ای مناسب که البته روند کار در آن کم‌کم تغییر می‌کند و دکتر برویر ناگهان خود را در جایگاهی می‌بیند که با بیان‌درمانی توسط نیچه در حال درمان شدن است. در پی این مکالمات و ملاقات‌ها هریک از این دو به کشف نقاط تاریک ناخودآگاه خود می‌پردازند.

رمان وقتی نیچه گریست به دلیل روایت داستانی جذاب، جزئیات تاریخی روشن و کاوش روشنگرانه در ایده‌های پیچیده فلسفی به‌طور گسترده مورد تحسین قرار گرفته است. این کتاب به بیش از ۲۰ زبان ترجمه و به یکی از آثار مشهور ادبیات معاصر تبدیل شده است. این کتاب کمک زیادی به شناخت بیشتر از آراء و اندیشه‌های نیچه خواهد کرد و سبک نوینی از داستان‌نویسی را معرفی می‌کند که به‌حق مخصوص اروین یالوم است.

خواندن و دانلود وقتی نیچه گریست را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

اگر به خواندن کتاب‌های حوزه‌ی روانشناسی علاقمندید و یا به دنبال خواندن تاریخچه‌ی ظهور روان‌درمانی هستید مطالعه‌ی این کتاب را به شما پیشنهاد می‌کنیم. علاوه بر این، این کتاب می‌تواند گزینه‌ی مناسبی برای افرادی باشد که به خواندن رمان‌هایی با تم روان‌شناسی و تاریخی تمایل دارند.

چرا باید رمان وقتی نیچه گریست با ترجمه ساناز علمی را بخوانیم؟

این رمان علاوه بر اینکه یک شاهکار ادبی از اروین د. یالوم است و به‌عنوان یک اثر ادبی بسیار خواندنی است، یک رمان آموزشی تمام‌عیار در حوزه‌ی روان‌درمانی نیز به حساب می‌آید و یالوم از این ابزار به‌خوبی بهره گرفته است و مفاهیم مهمی در این حوزه را در قالب داستانش به مخاطب ارائه می‌دهد که این خود باعث خواندنی‌تر شدن کتاب شده است.

درباره اروین یالوم؛ نویسنده کتاب

اروین د. یالوم روان‌پزشک اگزیستانسیال و نویسنده‌ی موفق آمریکایی است که در ۱۳ ژوئن سال ۱۹۳۱ در یک خانواده‌ی یهودی در واشنگتن متولد شد. یالوم مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه جورج واشنگتن دریافت کرد و سپس تحصیلات خود در رشته‌ی پزشکی را در سال ۱۹۵۶ در دانشگاه بوستون به پایان رساند و پس از آن در سال ‍۱۹۶۰ در رشته‌ی روان‌پزشکی از دانشگاه نیویورک فارغ‌التحصیل شد. سه سال بعد و پس از گذراندن دوره‌ی سربازی، اروین یالوم در دانشگاه استنفورد به تدریس مشغول شد.

یالوم در طول زندگی حرفه‌ای خود در حوزه‌ی گروه‌درمانی پیشگام بوده و رویکردهای نوآورانه‌ای را برای کمک به افراد برای برقراری ارتباط و یافتن معنا در زندگی خود ایجاد کرده است. او همچنین درمورد روان‌درمانی اگزیستانسیال، که بر کمک به افراد برای رویارویی با اضطراب‌های وجودی زندگی، مانند مرگ و تنهایی تمرکز دارد، مطالب زیادی نوشته است. این مطالب در قالب کتاب‌های داستانی و غیرداستانی متعددی منتشر شده‌اند.

از جمله آثار داستانی پرآوازه‌ی یالوم می‌توان به «وقتی نیچه گریست»، «درمان شوپنهاور»، «دروغگویی روی مبل» و «مساله‌ی اسپینوزا» اشاره کرد. از جمله مهم‌ترین آثار غیرداستانی او نیز می‌توان کتاب‌های «روان‌درمانی اگزیستانسیال»، «یالوم‌خوانان»، «خیره به خورشید نگریستن» و «مساله‌ی مرگ و زندگی» را نام برد. اروین یالوم جوایز و افتخارات متعددی را برای کمک‌های خود در زمینه روان‌درمانی دریافت کرده است. وی در سال ۱۹۹۲ جایزه‌ی یک عمر دستاورد انجمن روان‌شناسی کالیفرنیا را از آن خود کرد و در سال ۲۰۰۲ جایزه «اسکار فیستر» انجمن روانپزشکی آمریکا را دریافت نمود. علاوه بر این در سال ۲۰۰۹ جایزه بین‌المللی زیگموند فروید در شهر وین اتریش توسط شورای جهانی روان‌درمانی به وی اعطا شد.

بهترین ترجمه کتاب وقتی نیچه گریست کدام است؟

کتاب وقتی نیچه گریست تا به امروز توسط مترجمین مختلفی به فارسی برگردان شده است. از جمله‌ی این افراد می‌توان به مهشید میرمعزی اشاره کرد که اولین ترجمه‌ی این اثر را با نام «و نیچه گریه کرد» در سال ۱۳۸۲ روانه‌ی بازار کرده است. علاوه بر مهشید میرمعزی، مترجمینی چون سپیده حبیب، کیومرث پارسای و ساناز علمی این اثر را به فارسی برگردان کرده‌اند. در این بین ترجمه‌ی سپیده حبیب که ترجمه‌ی مستقیم اثر از انگلیسی به فارسی است علاوه بر کیفیت خوبی که دارد، دارای پانویس‌هایی است که مترجم خود به‌عنوان یک تحصیل‌کرده‌ی حوزه‌ی روانشناسی برای تفهیم بیشتر مفاهیم تخصصی کتاب به کتاب اضافه کرده است. به همین خاطر می‌توان ترجمه‌ی سپیده حبیب را بهترین ترجمه‌ی فارسی این اثر دانست. ترجمه‌ی ساناز علمی از نشر علم هم یکی دیگر از ترجمه‌های خوب این اثر است که مورداستقبال مخاطبان قرار گرفته است.

معرفی شخصیت‌های اصلی رمان وقتی نیچه گریست

شخصیت‌های اصلی کتاب وقتی نیچه گریست همگی شخصیت‌های واقعی هستند که یالوم با کمک به‌تصویرکشیدن زندگی این افراد و ایجاد ارتباط بین هر یک، کتابی به این قوت را نگاشته است. از جمله این افراد می‌توان به فردریش نیچه، یوزف برویر، زیگموند فروید، لو آندرئاس سالومه و برتا پاپنهام اشاره کرد. در ادامه توضیح مختصری درباره‌ی هر کدام از این شخصیت‌ها خواهیم داشت.

فردریش نیچه: فیلسوف بزرگ و نامی آلمانی (۱۸۴۴-۱۹۰۰) که در اواسط عمر خود دچار ناامیدی شدیدی شده بود.

یوزف برویر: روان‌شناس نامی اتریشی که به همراه زیگموند فروید روان‌درمانی را توسعه دادند.

زیگموند فروید: عصب‌شناس اتریشی که دانش روان‌کاوی به‌عنوان یک روش روان‌درمانی را پایه‌گذاری کرد.

لو سالومه: دختر یک ژنرال روس که با برخی افراد سرشناس زمان مانند نیچه، ریلکه و فروید در ارتباط بوده و بیشتر به دلیل عشق و خیانت به نیچه شناخته می‌شود.

برتا پاپنهام: با نام مستعار «آنا او»، یکی از بیماران یوزف برویر که از پیشگامان مددکاری اجتماعی به حساب می‌آید.

آیا این کتاب بر اساس واقعیت نوشته شده است؟

همانطور که نویسنده نیز در پایان کتاب به آن اشاره می‌کند، فردریش نیچه و یوزف برویر هرگز با یکدیگر ملاقات نکرده‌اند و روایت ملاقات این دو که پایه‌ی داستان کتاب وقتی نیچه گریست است حقیقت ندارد. اما به جز این، زندگی شخصیت‌‌های اصلی کتاب، فردریش نیچه و یوزف برویر، و وقایع مختلف داستان از جمله ناامیدی نیچه، ارتباط او با لو سالومه و رابطه‌ی فروید و برویر و شکل‌گیری روان‌درمانی بر پایه‌ی واقعیت بوده است و همه در سال ۱۸۸۲ رخ داده‌اند. اروین یالوم در پایان این رمان در فصلی با عنوان «یادداشت نویسنده» این وقایع را به‌طور دقیق شرح داده است.

نقد کوتاهی بر کتاب

اروین دی. یالوم در کتاب وقتی نیچه گریست در حین نمایش تخصص خود در حوزه‌ی روان‌شناختی، تبحر خود در نویسندگی را نیز به زیبایی نشان داده است. شخصیت‌های داستان که هر یک شخصیتی حقیقی هستند به‌خوبی به خدمت داستان گرفته شده‌اند و پرداختن به هر یک، حتی شخصیت‌های فرعی مثل زیگموند فروید با تناسب کامل انجام شده است. ارتباط بین دکتر یوزف برویر و فردریش نیچه به‌عنوان دو شخصیت اصلی کتاب که ارتباطی پیچیده است با مهارت هرچه تمام نگاشته شده است و روند تغییر این ارتباط پرچالش به‌خوبی برای خواننده‌ی کتاب نمایان است. علاوه بر داستان‌پردازی دقیق و متبحرانه‌، اروین د. یالوم در این کتاب با ظرافت وصف‌نشدنی به بیان مباحث عمیق فلسفی و روان‌شناختی پرداخته است. تلفیق حقایق تاریخی و بخش‌های خیالی داستان نیز بسیار موفقیت‌آمیز بوده است و حقیقت و خیال در این داستان چنان درهم‌تنیده شده‌اند که مخاطب در تفکیک آن دچار سردرگمی خواهد شد.

نظرات افراد و مجله‌های مشهور درباره وقتی نیچه گریست

رمان وقتی نیچه گریست از زمان انتشار تا به امروز مورد تحسین منتقدین زیادی قرار گرفته است. مجله‌ی نیویورک تایمز درباره‌ی این کتاب می‌گوید: «وقتی نیچه گریست رمانی از ایده‌هاست که با هیجان خوانده می‌شوند». سام هریس فیلسوف نامی درباره‌ی این کتاب می‌نویسد که «این کتاب یکی از بهترین‌ کتاب‌هایی است که تا به امروز خوانده‌ام». آلن دو باتن فیلسوف و نویسنده‌ی موفق نیز درباره‌ی این کتاب می‌گوید که «این کتاب رمانی عمیقا تکان‌دهنده و مهیج است» علاوه بر این، روزنامه‌ی گاردین این کتاب را در لیست هزار رمانی که باید خوانده شود قرار داده است و لس‌آنجلس تایمز عنوان «شاهکار داستان روان‌شناختی» را به آن اعطا کرده است.

رمان وقتی نیچه گریست چند صفحه است؟

نشر علم این کتاب را در ۴۸۱ صفحه منتشر کرده است.

از این رمان چه اقتباسی صورت گرفته است؟

از کتاب وقتی نیچه گریست در هفتم جولای سال ۲۰۰۷ فیلمی با همین نام به کارگردانی و تهیه‌کنندگی پینجس پری منتشر شده است. این فیلم درام آمریکایی انگلیسی‌زبان در بلغارستان ساخته شده است و داستان آن، همان روایت دیدار فردریش نیچه و یوزف برویر است که یالوم در کتاب خود بیان کرده است.

این کتاب را بخوانیم یا فیلمش را ببینیم؟

هرچند که فیلم وقتی نیچه گریست با هنرنمایی بازیگرانی همچون آرماند آسانته در نقش فردریش نیچه، بن کراس در نقش یوزف برویر و کاترین وینیک در نقش لو سالومه ساخته شده است ولی از جمله فیلم‌های پرطرفدار به حساب نمی‌آید و امتیاز آن در سایت IMDb ۶.۴ از ۱۰ است. در مقابل، کتاب وقتی نیچه گریست یکی از شاهکارهای اروین د. یالوم به حساب می‌آید و امتیاز آن در سایت Goodreads ۴.۴. از ۵ است.

با توجه به نظرات مخاطبان کتاب و فیلم وقتی نیچه گریست و با توجه به این نکته که برخی جزئیات کتاب در فیلم به اجبار حذف می‌شوند، خواندن این کتاب گزینه‌ی مناسب‌تری نسبت به تماشای فیلم آن است. البته برای آن دسته از مخاطبان که فرصت کمی برای بهره‌‌بردن از روایت کلی اثر دارند و به دنبال دریافت نسخه‌ی خلاصه‌ی کتاب هستند مشاهده‌ی فیلم «وقتی نیچه گریست» که ۱۰۵ دقیقه است می‌تواند مناسب باشد.

جملات برگزیده از کتاب وقتی نیچه گریست

- تا زمانی که زنده هستی، زندگی کن! اگر زندگی را در حد کمال درک کنی، وحشت مرگ از بین می‌رود. اگر انسان در زمان مناسب زندگی نکند، در زمان مناسب هم نمی‌میرد.

- شاید بتوانید افرادی را که دوست دارید، در نظر بیاورید، ولی با تفکر بیشتر می‌بینید که آنها را دوست ندارید، بلکه احساس مطبوعی را دوست دارید که از دوست داشتن آنها حاصل می‌شود. شما اشتیاق را دوست دارید، نه کسی که اشتیاق را ایجاد می‌کند.

بخشی از متن رمان وقتی نیچه گریست

ینیا سالومه! بروئر کوشید این نام را به ذهن بیاورد. تعداد دانشجویان او زیاد بودند. لو افزود: «...از طریق او، میزان علاقه شما به واگنر، گذراندن تعطیلات آخر هفته در مهمانخانه آمالفی ونیز، و درک روشی برای شناختن شما به محض دیدن را دریافتم. مهمتر اینکه از طریق او متوجه شدم که شما درمانگر بیماری ناامیدی و افسردگی هستید. برادرم در فصل تابستان، در کنفرانسی غیررسمی حاضر شد که در آن، شما روشی درمانی را در مورد زن جوانی به نام آنااو که دچار ناامیدی و افسردگی شده بود، توضیح می‌دادید. روش تازه شما یا همان گفتگودرمانی، بر اساس منطق و فاش ساختن موارد پیچیده ذهنی است. ینیا می‌گفت شما تنها پزشک اروپایی هستید که می‌توانید بیماران روانی را درمان کنید.»

آنااو! دکتر بروئر با شنیدن آن نام، چنان بر خود لرزید که مقداری قهوه از فنجانی که نزدیک لب برده بود، بیرون ریخت. به سرعت بر خود مسلط شد و با این امید که دوشیزه سالومه آن واقعه را ندیده باشد، با دستمال، قطرات قهوه را از روی لباس خود زدود. آنااو! آنااو! باور نمی‌کرد. هرجا می‌رفت، آنااو، همان نام رمزی که برای برتا پاپنهایم انتخاب کرده بود، به دنبال او می‌آمد. بروئر همواره با دقت فراوان تلاش می‌کرد هنگام مواجهه با دانشجویان، نام واقعی بیماران را بر زبان نیاورد و به جای آن، از نام مستعار استفاده کند. به همین دلیل هم نام مستعار آنااو را برای برتا پاپنهایم برگزیده بود. سالومه افزود: «ینیا به شدت تحت تأثیر شما قرار گرفته، دکتر بروئر. هرگاه در مورد کنفرانس آموزشی مربوط به درمان آنااو حرف می‌زند، می‌گوید از اینکه انوار دانش فردی نابغه، او را در بر گرفته‌اند، احساس خوشحالی می‌کند. پیشتر هرگز چنین اظهارنظرهایی از او نمی‌شنیدم. بنابراین مصمم شدم روزی به ملاقات شما بیایم. شاید هم فرصتی به دست بیاورم و نزد شما به تحصیل ادامه بدهم. البته این «روزی»، به دلیل وخیم شدن وضعیت نیچه در ماه گذشته، زود از راه رسید.»

بروئر نگاهی به اطراف انداخت. تعداد زیادی از مشتریان، کافه را ترک کرده بودند، ولی خود او، درست موقعی که تصور می‌کرد برتا را ترک کرده است، همچنان در آنجا و کنار زنی فوق‌العاده حضور داشت و با لو سالومه حرف می‌زد که توسط آنااو به زندگی او آورده شده بود. سراپایش با لرزشی اندک که شاید هم از سردی ناگهانی نشأت می‌گرفت، لرزید. آیا همین احساس حاکی از آن نبود که فرار کردن از برتا امکان ندارد؟ بروئر سرفه‌ای کوتاه کرد و ناگزیر گفت: «دوشیزه عزیز، بیماری که برادرتان از او نام برده، تنها موردی است که آن روش تجربی را به کار برده‌ام. هیچ دلیلی ندارد که چنین روشی در مورد دوست شما هم تأثیر بگذارد و در ضمن، دلایل زیادی می‌توان ارائه داد که خلاف این باشد.