کتاب اندیشه در بحران؛ دفتر پنجم

مجموعه پنج جلدی اندیشه در بحران به قلم دکتر شهریار زرشناس به مبانی فکری و اندیشه تعدادی از متفکران غربی پرداخته است که جلد پنجم آن را با عنوان ژان پل سارتر و ارنست کاسیرر در نگاهی کوتاه می‌خوانید.

درباره مجموعه اندیشه در بحران

در کتاب اول این مجموعه دکتر زرشناس نگاه کوتاهی به به فروید و فرویدیسم انداخته است و مطالبی همچون زمانه و زندگی فروید ، روان‌شناسی و روانکاوی او، تفسیر فروید از انسان، دین و اخلاق از نظر فروید و... را بررسی کرده است.

جلد دوم این مجموعه به زندگی و ابعاد فکری آیزایا برلین، میلتون فریدمن و جان راولز اختصاص دارد.

اندیشه‌های فردریش فون هایک و ریچارد رورتی در دفتر سوم این مجموعه بررسی شده‌اند، سرمایه‌داری مدرن و ایدئولوژی‌های نئولیبرالیسم هم در این جلد معرفی و بررسی شده‌اند.

در دفتر چهارم به آرا و زندگی ریمون آرون و نظم و نظام لیبرال سرمایه‌داری و افکار و زندگی رولان بارت پرداخته شده است.

و دفتر پنجم به ژان پل سارتر و ارنست کاسیرر و اندیشه‌های آنها اختصاص دارد.

خواندن مجموعه اندیشه در بحران را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به جامعه‌شناسی و فلسفه و نقد اندیشه‌های متفکران معاصر می‌توانند از آرا و نظریات دکتر شهریار زرشناس در این مجموعه بهره‌مند شوند.

بخشی از کتاب اندیشه در بحران؛ دفتر پنجم (ژان پل سارتر و ارنست کاسیرر در نگاهی کوتاه)

ژان پل دوازده‌ساله بود که مادرش برای بار دوم ازدواج کرد. منزل ناپدری او در بندر لاروشل بود. ژان و مادرش به آنجا نقل مکان کردند. ناپدری سارتر مهندسی به نام ژوزف مانسی بود. سارتر میانهٔ خوبی با ناپدری‌اش نداشت و در سال ۱۹۲۰ لاروشل را رها کرد و برای زندگی به پاریس بازگشت و در دبیرستان هانری مشغول به تحصیل شد. سارتر در ۱۹۲۴ به مدرسهٔ عالی اکونرمال سوپریور رفت و به تحصیل در فلسفه و روان‌شناسی پرداخت. در این مدرسه با ریمون آرون، ژان هیپولیت و موریس مرلوپونتی آشنا شد. پل نیزان (دوست دوران کودکی سارتر) نیز در مدرسهٔ اکونرمال سوپریور همراه سارتر بود. ایام تحصیل در این مدرسه تأثیر زیادی بر شکل‌گیری اندیشه و شخصیت ژان پل سارتر داشت.

سارتر از کودکی به ادبیات و مباحث فلسفی علاقه داشت. از هشت‌سالگی، به تقلید از داستان‌هایی که خوانده بود، چیزهایی شبیه رمان می‌نوشت. در هفده‌سالگی، با همکاری پل نیزان، نشریه‌ای به نام مجلهٔ کوچک بی‌عنوان منتشر کرد. پل نیزان روشن‌فکری بود که بعدها به حزب کمونیست فرانسه پیوست و در جنگ جهانی دوم کشته شد.

ژان پل سارتر در ۱۹۲۸ در امتحان آگراگاسیون فلسفه شرکت کرد، اما مردود شد. در ۱۹۲۹، دوباره در این امتحان شرکت کرد. این بار سارتر در امتحان نفر اول شد و سیمون دوبووار رتبهٔ دوم را کسب کرد. سارتر و دوبووار در سال ۱۹۲۹ با یکدیگر آشنا شدند و این آشنایی به‌سرعت به یک دوستی بدل شد؛ دوستی‌ای که تا پایان عمر سارتر ادامه داشت. سارتر و دوبووار هیچ‌گاه ازدواج نکردند، اما برای مدت زمان طولانی (و البته با وقفه‌های زمانی گاه و بیگاه) با یکدیگر زندگی کردند. روابط سارتر و دوبووار شبیه رابطهٔ زن و شوهر بود، اما در عین حال هریک در مواردی روابط جداگانه‌ای نیز داشتند و در رقابت‌های به‌اصطلاح عشقی و روابط حسادت‌آمیز وارد می‌شدند. البته سارتر بیش از بووار به دنبال هوس‌بازی و تنوع‌طلبی بود، در عین اینکه بووار نیز زن متعهد و پایبندی نبود.