کتاب اندیشه در بحران؛ دفتر چهارم

مجموعه پنج جلدی اندیشه در بحران به قلم دکتر شهریار زرشناس به مبانی فکری و اندیشه تعدادی از متفکران غربی پرداخته است که جلد چهارم آن با عنوان ریمون آرون و رولان بارت در نگاهی کوتاه را می‌خوانید.

درباره مجموعه اندیشه در بحران

در کتاب اول این مجموعه دکتر زرشناس نگاه کوتاهی به به فروید و فرویدیسم انداخته است و مطالبی همچون زمانه و زندگی فروید ، روان‌شناسی و روانکاوی او، تفسیر فروید از انسان، دین و اخلاق از نظر فروید و... را بررسی کرده است.

جلد دوم این مجموعه به زندگی و ابعاد فکری آیزایا برلین، میلتون فریدمن و جان راولز اختصاص دارد.

اندیشه‌های فردریش فون هایک و ریچارد رورتی در دفتر سوم این مجموعه بررسی شده‌اند، سرمایه‌داری مدرن و ایدئولوژی‌های نئولیبرالیسم هم در این جلد معرفی و بررسی شده‌اند.

در دفتر چهارم به آرا و زندگی ریمون آرون و نظم و نظام لیبرال سرمایه‌داری و افکار و زندگی رولان بارت پرداخته شده است.

و دفتر پنجم به ژان پل سارتر و ارنست کاسیرر و اندیشه‌های آنها اختصاص دارد.

خواندن مجموعه اندیشه در بحران را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به جامعه‌شناسی و فلسفه و نقد اندیشه‌های متفکران معاصر می‌توانند از آرا و نظریات دکتر شهریار زرشناس در این مجموعه بهره‌مند شوند.

بخشی از کتاب اندیشه در بحران؛ دفتر چهارم

ریمون کلود فردیناند آرون در چهاردهم مارس ۱۹۰۵ در پاریس به دنیا آمد. پدر و مادرش یهودی بودند. پدرش، گوستاو آرون، و مادرش، سوزان لوی، (هر دو) از تبار خانواده‌های سرمایه‌دار یهودی فرانسه بودند که برای دهه‌ها به فعالیت در صنعت نساجی و تجارت پارچه اشتغال داشتند.

گوستاو آرون (پدر ریمون آرون) روشن‌فکری از پیروان جهان‌نگری ظلمانی به‌اصطلاح روشنگری و عقلانیت سکولارـ اومانیستی آن بود. گوستاو آرون افکار لیبرالی داشت و نیز از شیفتگان فرانسوا ماری ولتر (روشن‌فکر لیبرال ماسون قرن هجدهم فرانسه) بود. گوستاو آرون سرسختانه به جمهوری سوم فرانسه و نظام لائیسیته آن تعلق خاطر داشت. آن‌گونه که ریمون آرون عنوان می‌کند، گوستاو آرون در جوانی به عضویت فراماسونی درآمد.  گوستاو آرون در جنگ جهانی اول در صفوف ارتش فرانسه جنگیده بود و نسبت به نظام لیبرال‌ـ سرمایه‌داری فرانسه تعلق خاطر زیادی داشت. در پی حدوث بحران اقتصادی سال‌های ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۲، پدرِ آرون ورشکسته و حیات اقتصادی خانواده دچار مشکل جدی شد. آن‌گونه که ریمون آرون وصف می‌کند، خانواده او از تبار سرمایه‌داران متوسط یهودی بودند که سده‌ها در شرق فرانسه زندگی کرده بودند، اما بحران اقتصادی سرمایه‌داری جهانی در سال‌های اوایل دهه ۱۹۳۰ گوستاو آرون را به خاک سیاه نشاند. ریمون آرون خانواده پدری‌اش را متعلق به بورژوازی متوسط یهودی فرانسه می‌داند. او می‌نویسد:

اجداد من از یهودی‌های شرق فرانسه بودند... امروزه خانواده پدری‌ام در نظرم معمولی و کلاسیک جلوه می‌کند؛ خانواده‌ای که به بورژوازی متوسط یهودی فرانسه تعلق داشت. پدربزرگ پدری‌ام، که حضورش را درک نکرده‌ام، یک بنگاه عمده‌فروشی پارچه در رامبرویلر (قصبه‌ای در لورن) تأسیس کرده بود که به من گفته‌اند اجدادش از قرن هجدهم در آنجا متوطن شده بودند... اجداد پدری و مادری من، به طوری که می‌گویند، «پول داشتند»، اما ثروت کلان نه. ... تا سال ۱۹۲۹ و بحران بزرگ، من پدرم را مردی خوشبخت، بشاش و آسوده به یاد می‌آورم... یک بار دیگر خاطرات سال‌های سیاه از ۱۹۲۹ تا سال مرگش را به یادم می‌آورم که همه ثروتش را و نیز جهیزیه مادرم را به باد داده بود. در این زمان، او در سن شصت‌سالگی مجبور بود برای اولین بار پس از ازدواجش زندگی‌اش را منحصراً با حقوقی که دریافت می‌کرد تأمین کند: بورژوای قرن برگشته، او بیش از درآمدش خرج می‌کرد... در ۱۹۲۹ ورشکستگی مالی بازار سهامِ ساختمان او و بسیاری دیگر را به خاک سیاه نشاند.