کتاب گفت‌وگو با امروز

کتاب گفت وگو با امروز، نوشته شهریار زرشناس است. این کتاب تأملی در نسبت اقتصاد با فرهنگ و سیاست است. اثر حاضر محصول تلاش گروه مطالعات فرهنگی و اجتماعی مرکز پژوهش‌های جوان است. این مجموعه، شاخه‌ای از شاخسار پربروبار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی است.

درباره کتاب گفت وگو با امروز

اساساً یکی از کارکردهای مهم علوم انسانی این است که چرخ‌های نظام اجتماع مدرن را می‌چرخاند. عالم مدرن برای اینکه چرخ‌هایش بچرخد، به چند رکن نیاز دارد؛ یکی از ارکان آن، تکنیک و صنعت مدرن است که آن را علوم طبیعی و دستاوردهای تکنیک مدرن بر عهده دارد. بخشی بر عهده برنامه‌ریزان اقتصادی و سیاست‌گذاران است و بخش دیگر، یعنی گردش چرخ‌های اجتماع مدرن را در حوزه بوروکراسی مدرن می‌توان دید. اجتماع مدرن بدون بوروکراسی و تکنوکراسی اصلاً معنا ندارد و چرخ تکنوکراسی و بوروکراسی مدرن، نمی‌تواند بدون علوم انسانی بچرخد. این کتاب تحلیل دقیق است در ارتباط اقتصاد و فرهنگ.

خواندن کتاب گفت وگو با امروز را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان و پژوهشگران علوم انسانی پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب گفت وگو با امروز

اما عقل مدرن از حقیقت عقل و عقل حقیقی دور است و با آن نسبت تباین دارد. عقل مدرن با نفس و جهل پیوندی ذاتی دارد؛ حال آنکه عقل در معنای دینی، همان‌گونه که در معارف دینی ما آمده است، در نقطه مقابل نفس و جهل قرار می‌گیرد. عقل مدرن- در حقیقت خود- عقل نیست، بلکه عین بی‌عقلی و بی‌خردی است. البته این سخن به معنای آن نیست که عقل مدرن، شأن حسابگری و توان مدیریت و تدبیرگری ندارد. این عقل شئون و وجوه حسابگری و مدیریت و تدبیر و معاش‌اندیشی صرف و استیلاجویی و قدرت‌طلبی شیطانی دارد و از همین‌روست که با مکر و استکبار و شیطنت و ازخودبیگانگی بشر و نگرش ابزاری به عالم و آدم، پیوند ذاتی دارد. شخصی از امام ششم(پرسید عقل چیست؟ حضرت فرمود: عقل چیزی است که به وسیله آن خدا پرستش شود و بهشت به دست آید. آن شخص گوید: گفتم: پس آنچه معاویه داشت، چه بود؟ حضرت فرمود: آن نیرنگ است. آن شیطنت است. آن شبیه عقل [نمایش عقل] را دارد، ولی عقل نیست.

در میان برخی نویسندگان و متفکران معاصر غربی نیز افراد زیادی هستند که عقل مدرن را عین بی‌خردی یا مصداق عقل ابزاری و با ماهیتی سلطه‌جویانه و استثماری می‌دانند؛ دراین‌باره به کسانی مثل مارتین هیدگر، تئودور آدورنو، هربرت مارکوزه، میشل فوکو و... که هر یک از خاستگاه و منظر فکری خاصی به نقد وجوه و شئون و گاه کلیت عقل مدرن در سطوح و مراتب مختلف پرداخته‌اند، می‌توان اشاره کرد. البته همه این نویسندگان و اندیشمندان، به دلیل بی‌بهره‌بودن از گوهر نورانی معارف وحیانی و تعلق‌داشتن به عالَم تاریخی غرب، در نهایت گرفتار پرده پندار و حجاب ناشی از سیطره عقل منقطع از وحی هستند، هرچند گاه در سیر فکری خود کوشیده‌اند تا جای ممکن و در حد امکان از سیطره غربت غربی فاصله بگیرند.