مری الن چیس

«مری الن چیس» (Mary Ellen Chase) در سال ۱۸۸۷ میلادی به دنیا آمد و در ۱۹۷۳ درگذشت. او فیلم‌نامه‌نویس، روزنامه‌نگار، نمایشنامه‌نویس و رمان‌نویسی اهل ایالات متحدهٔ آمریکا بود. پدرش قاضی دادگستری و مادرش زنی تحصیل‌کرده و خودش یکی از هشت فرزند خانواده بود. تحصیلاتش را در مدرسهٔ «بلو هیل» و دانشگاه «مین» گذراند. بعدها با نوشتن داستان‌هایی دربارهٔ زندگی جوانان توانست به دانشگاه راه یابد و در آنجا به تدریس بپردازد. نخستین اثرش داستان کوتاهی بود دربارهٔ بازی فوتبال که در نشریهٔ «امریکن بوی» به چاپ رسید. تا سال ۱۹۱۸ در چندین مدرسهٔ شبانه‌روزی معلم تاریخ بود. آن گاه در دانشگاه مینه‌سوتا به‌عنوان معلم به تدریس انگلیسی پرداخت و در سال ۱۹۲۶ در همین دانشگاه مقام دانشیاری یافت. با وجود اینکه بیشتر وقتش صرف تدریس و نویسندگی می‌شد، هرگز از ادامهٔ تحصیل کوتاهی نکرد. در سال ۱۹۱۸ در دانشگاه مینه‌سوتا به اخذ درجهٔ دکترای ادبیات و در سال ۱۹۲۲ به اخذ درجهٔ دکترای فلسفه نائل شد. در سال ۱۹۲۶ میلادی او را برای تدریس به «اسمیت کالج» دعوت کردند. تا سال ۱۹۵۵ که بازنشسته شد، در آنجا سمت استادی ادبیات داشت. او هرگز ازدواج نکرد. بیشتر اوقاتش را صرف نویسندگی می‌کرد و گاه برای تفریح و سرگرمی به مطالعه در زندگی پرندگان و باغبانی می‌پرداخت. از چندین دانشگاه دکترای افتخاری گرفت و در سال ۱۹۳۱ موفق به دریافت جایزهٔ «پکتوریال ریویو» شد. این جایزه را برای داستان کوتاهی به نام «فروشندگی» به او دادند.

در مجله‌های گوناگون، داستان و مقاله و نقد می‌نوشت و چندین کتاب درسی، مجموعهٔ مقالات و کتاب‌هایی دربارهٔ جوانان منتشر کرد، اما شهرتش را مدیون رمان‌هایی است که برای بزرگسالان نوشت. موضوع اصلی آثار «مری الن چیس» زندگی مردم دهکده‌ای است که در آن به دنیا آمده و پرورش یافته‌اند. قهرمان‌های او همه از قایق‌سازان، ملوانان و ماهیگیران هستند. او در نشان‌دادن روحیات و احساسات این مردم تا پایهٔ یک روان‌شناس دقیق و حقیقت‌بین پیش می‌رود. از حیث شیوهٔ نویسندگی پیرو «سارا اورن جیوت» بود که در جوانی دوست و راهنمایش بود. علاقهٔ فراوان او به توصیف و تبیین زندگی کهن، به رئالیسم قاطع و دقیق او خدشه‌ای وارد نکرد. نوشته‌های اخیرش که عبارت از رمان، بیوگرافی و کتاب‌های درسی بوده، علاقه‌مندان بیشماری داشته است. او برای آثار خود موضوع‌های متنوع انتخاب می‌کرد. یکی از موفق‌ترین آثار او را تفسیر کتاب مقدس دانسته‌اند؛ به‌عنوان یک اثر هنری که به نام «کتاب مقدس» و «خوانندهٔ عادی» منتشر شده است. «مری پیترز»، «در کرانهٔ شب» و «درخت گوجه» را می‌توان بهترین رمان‌های او دانست.