کتاب همه‌ی اسب‌های زیبا

کورمک مک‌کارتی (۱۹۳۳-)، نویسنده امریکایی «همه‌ی اسب‌های زیبا» اولین رمانش «پالیزبان» را در ۱۹۶۵ منتشر کرد. دومین اثرش «تاریکی بیرونی» در سال ۱۹۶۸ به چاپ رسید. پس از آن رمان‌های «بچه خدا» و فیلم‌نامه «پسر باغبان» را نوشت که در ۱۹۷۷ اکران شد. «نصف النهار خون» پنجمین اثر مک‌کارتی او را به شهرت رساند و «همه اسب‌های زیبا» که جلد اول «تریلوژی مرزی» مک‌کارتی است، جایزه‌ی ملی ادبیات و جایزه‌ی انجمن ملی منتقدان کتاب را برد و بسیار مورد توجه مخاطبان قرار گرفت. «گذرگاه» و «شهرهای دشت»،‌ جلد دوم و سوم این تریلوژی‌اند. او برای آخرین رمانش «جاده» نیز برنده پولیتزر ۲۰۰۶ شد و تا کنون جوایز متعدد دیگری نیز برای آثارش بدست آورده است. جان و لیسی که نمی‌توانند رویاهای ماجراجویانه‌شان را در آمریکای پس از جنگ جهانی دوم واقعیت ببخشند، تگزاس را ترک می‌کنند و به سمت مکزیک می‌روند. این دو نوجوان در آرزوی یک خوشی پایدار، به دل طبیعتی دست‌نخورده می‌روند اما این سفر پر از امید که باید به آنان درس زندگی بیاموزد به کابوسی جهنمی تبدیل می‌شود. «تریلوژی مرزی» یک وسترن مدرن است که وقایعش در دهه‌ی ۱۹۴۰ و اوایل دهه‌ی ۱۹۵۰ در جنوب غربی ایالات متحده و مکزیک می‌گذرد. اما برخلاف قهرمانان رایج رمان‌های وسترن که، بنا بر سنت این ژانر،‌ مردانی بالغ هستند که گذشته‌ای مملو از تجربه و ماجرا دارند، قهرمانان مک‌کارتی نوجوانانی لبریز از نیرو و معصومیت‌اند که در جست‌وجوی آرمان‌هایی که زمانشان سر آمده، از مزرهای آمریکا می‌گذرند. مرزهایی که می‌توانند نماد معصومیت و تجربه، خیر و شر یا امید و درماندگی باشند. نثر مک‌کارتی کوبنده است و صلابتی خاص دارد که گاهی جنبه‌ تغزلی پیدا می‌کند. تشبیه‌های نامأنوس، غیرمتعارف و گاه دور از ذهن از دیگر ویژگی‌های شیوه‌ی نگارش مک کارتی است. برای ایجاد نوعی شیوایی خاص در کلام اغلب از تکرارهای غیرضروری و قابل اجتناب هم بهره می‌گیرد. سبک مک کارتی از تلفیق تضادها شکل گرفته و آمیزه‌ای است از فقر و غنای واژگان و سادگی توأم با پیچیدگی. هارولد بلوم، منتقد برجسته، او را ـ در کنار دان دلیلو، توماس پینچون و فیلیپ راث ـ یکی از چهار رمان‌نویس شاخص ادبیات معاصر امریکا می‌داند. از رمان «همه اسب‌های زیبا» اقتباسی سینمایی نیز به کارگردانی بیلی باب تورنتون ساخته شده است.