دیدیه ون کولارت

دیدیه ون کولارت در سال ۱۹۶۰ در شهر نیس در فرانسه به دنیا آمد. پدرش وکیل بود و همیشه آرزوی نویسندگی داشت، اما در یک تصادف رانندگی آسیب سختی دید و قدرت راه‌رفتن را از دست داد. در آن روزها دیدیهٔ هفت‌ساله به پدر قول داد جوان‌ترین نویسنده‌ای شود که نامش روی جلد کتاب‌ها بدرخشد. در ۱۷سالگی نمایشنامهٔ «درِ بسته» نوشتهٔ ژان‌پل سارتر را پس از آنکه از خودِ نویسنده اجازه گرفت، به روی صحنه برد. سارتر بازتاب پر سروصدای اجرای او را از دوستانی شنید که نمایشنامه‌اش را با خنده تماشا کرده بودند و در نامه‌ای به او تبریک گفت و از اینکه تا این اندازه به مقصود اصلی او نزدیک شده، تشکر کرد. او چند سال دیگر را هم عاشقانه وقف تئاتر و نوشتن نقد ادبی برای کودکان کرد و در ۲۱سالگی با عزمی جزم تصمیم به نوشتن رمان گرفت. پس از آنکه از چند ناشر جواب رد گرفت، سرانجام با انتشارات «سوی» قرارداد بست و مدتی بعد همکاری خود را با انتشارات «آلبن میشل» ادامه داد. رمان‌های او یکی پس از دیگری منتشر شد، مخاطبانش بیشتر و بیشتر شدند و خیلی زود موفق شد جایزه‌های گوناگون ادبی را دریافت کند؛ از جمله جایزهٔ «دل‌دوکا» در سال ۱۹۸۲، جایزهٔ «روژه نیمیه» در سال ۱۹۸۴، جایزهٔ «گوتنبرگ» در سال ۱۹۸۷ و جایزهٔ «بزرگ گنکور» در سال ۱۹۹۴. او عضو فرهنگستان فرانسه شد و از آن پس، موفقیت با تک‌تک آثار او همراه شد و بسیاری از رمان‌هایش به بیش از ۲۰ زبان در سرتاسر جهان ترجمه شد و چند فیلم‌نامه‌نویس هم با اقتباس از آن‌ها، داستان‌هایش را به روی پردهٔ سینما بردند. در کارنامهٔ ادبی و هنری این نویسندهٔ خلاق و پرکار نگارش بیش از ۴۰ رمان و داستان‌کوتاه، نقد و مقاله‌های ادبی، نمایشنامه، فیلم‌نامه، کارگردانی فیلم و تئاتر و کسب بیش از ۲۰ جایزهٔ گوناگون ادبی به چشم می‌خورد.