کتاب دنیای نورا ۲۰۸۴

کتاب الکترونیکی دنیای نورا ۲۰۸۴ نوشتۀ یوستین گاردر با ترجمۀ مهوش خرمی پور در انتشارات کتابسرای تندیس چاپ شده است. این کتاب درباره آینده کره زمین و تغییرات اقلیمی است و از دریچه‌ای داستانی به این موضوع می‌پردازد. کتاب نخستین بار در سال ۲۰۱۳ با نام «Nora’s Welt 2084» به زبان نروژی منتشر شد و بعدها با عنوان «The World According to Anna» به انگلیسی ترجمه شد.

درباره کتاب دنیای نورا ۲۰۸۴

این رمان داستانی علمی-تخیلی با درون‌مایه محیط‌زیستی است که از طریق روایت‌های زمانی متفاوت، به بحران‌های زیست‌محیطی در آینده می‌پردازد. ماجرا از زمانی آغاز می‌شود که نورا، دختری ۱۶ ساله در سال ۲۰۸۲، ایمیلی از مادربزرگ خود دریافت می‌کند که ۷۰ سال پیش در سال ۲۰۱۲ ارسال شده است. مادربزرگ او که در زمان ارسال پیام، هم‌سن نورا بوده، درباره آینده‌ای هشدار داده که در آن یخ‌های قطبی در حال ذوب شدن هستند، گونه‌های زیادی منقرض شده‌اند و زمین دستخوش تغییرات شدید شده است.

نورا در تلاش برای درک این پیام عجیب، متوجه می‌شود که برخی از پیش‌بینی‌های مادربزرگش دقیقاً به حقیقت پیوسته‌اند. این اتفاق باعث نگرانی خانواده‌اش می‌شود و او را نزد روان‌پزشک می‌برند، اما پزشک نمی‌تواند نشانه‌ای از اختلال ذهنی در او بیابد. در ادامه داستان، نورا در پی یافتن ارتباط بین یک انگشتر یاقوت خانوادگی و تغییرات اقلیمی است و سفری را برای کشف حقیقت آغاز می‌کند.

رمان دنیای نورا ۲۰۸۴ با رویکردی فلسفی و داستانی به بحران‌های زیست‌محیطی جهان پرداخته و سعی دارد نسل جدید را نسبت به آینده کره زمین آگاه کند. این کتاب به دلیل مضمون جهانی و پیام محیط‌زیستی‌اش، مورد توجه خوانندگان مختلف قرار گرفته و به چندین زبان ترجمه شده است.

کتاب دنیای نورا ۲۰۸۴ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای علاقه‌مندان به رمان‌های علمی-تخیلی، داستان‌های مرتبط با محیط‌زیست و همچنین مخاطبانی که به مباحث فلسفی درباره آینده زمین علاقه دارند، مناسب است.

درباره یوستین گاردر

یوستین گاردر، نویسنده نروژی، متولد ۱۹۵۲ در اسلو، به خاطر آثار فلسفی و داستانی خود شهرت دارد. او پیش از ورود به دنیای نویسندگی، معلم فلسفه بود و با کتاب‌هایی مانند «دنیای سوفی» و «راز فال ورق» به شهرت جهانی رسید. گاردر در آثار خود اغلب از زاویه دید شخصیت‌های نوجوان، مسائل بنیادین فلسفی و اجتماعی را بررسی می‌کند. او همچنین فعالیت‌های محیط‌زیستی انجام داده و در سال ۱۹۹۷، جایزه‌ای به نام «جایزه سوفی» را برای حمایت از پروژه‌های محیط‌زیستی تأسیس کرد.

بخشی از کتاب نورا ۲۰۸۴

«از وقتی نُورا به یاد داشت شب‌های کریسمس را همراه خانواده‌اش در کلبهٔ کوهستانی گذرانده بودند. آن‌ها همیشه از روستا با سورتمه به بالای کوه می‌رفتند. مردم روستا برای جشن سال نو اسب‌ها را قشو کرده و تزئین‌شان می‌کردند، به سورتمه‌ها نیز مشعل‌های روشن می‌بستند تا در تاریکی شب نورافشانی کنند. در بعضی از سال‌های پربرف پشت تراکتورها غلتک می‌بستند تا اسب‌ها در برف‌های سبک و پانخورده قدم نگذارند. از دیرباز در میان مردم رسم بود که شب‌های کریسمس به جای اسکی یا تراکتور با سورتمه بالای کوه بروند. کریسمس به خودی خود روز سحرانگیزی بود که سورتمه‌سواری نیز آن را به یک افسانهٔ واقعی تبدیل می‌کرد.

در روزهای کریسمس نظم و آداب معمول میان بچه‌ها و بزرگسالان به هم می‌ریخت و تنها همین یک روز در همهٔ سال بود که عادت‌های متداول خانوادگی نادیده گرفته می‌شد. شب سال کهنه با همهٔ خوبی‌ها و بدی‌هایش عصازنان بیرون می‌رفت و انسان‌ها قدم در یک مرز نامرئی می‌گذاشتند و با سپاس از سال کهنه وارد سال نو پر از خوشبختی می‌شدند.

نُورا شب‌های کریسمس را خیلی دوست داشت اما همیشه برایش این تصمیم‌گیری دشوار بود که ساعت‌های باقیمانده از سال کهنه را در جشن بالای کوه شرکت کند یا آن را پایین کوه زیر پتوی پشمی و در دستان گرم پدر و مادر بگذارند. اما اینک در کریسمس ده سالگی نُورا برف نباریده بود و در گوشه کنار روستا فقط تکه‌های یخ به چشم می‌خورد. درهٔ عظیم که انگار پوشش سپید زمستانی‌اش را ربوده باشند برهنه و عریان و شرمسار زیر آسمان دراز کشیده بود.»