کتاب اولین سنگ (جلد دوم)

کتاب اولین سنگ (جلد دوم) نوشتهٔ «کارستن ینسن» و ترجمهٔ «وفا دبیری آبکناری» توسط نشر هنوز منتشر شده است. این رمان در باب حضور سربازان دانمارکی در افغانستان است. این اثر با تمرکز بر تجربه‌های زیستهٔ سربازان، روابط میان‌فردی و چالش‌های اخلاقی و روانی جنگ، به بررسی ابعاد انسانی و اجتماعی حضور نظامی در سرزمینی بیگانه می‌پردازد. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب اولین سنگ (جلد دوم)

رمان «اولین سنگ (جلد دوم)» در بستری واقع‌گرایانه و با نگاهی موشکافانه به جنگ افغانستان، روایتگر زندگی سربازان دانمارکی است که در پایگاه‌های نظامی مستقر شده‌اند. نویسنده با جزئیات فراوان، فضای پایگاه، مناسبات قدرت و روابط میان سربازان و مردم محلی را به تصویر می‌کشد. کتاب در دوره‌ای روایت می‌شود که نیروهای خارجی هنوز در افغانستان حضور دارند و جنگ، بخشی از زندگی روزمرهٔ شخصیت‌ها است. رمان حاضر علاوه‌بر نمایش نبردهای نظامی به دغدغه‌های شخصی، تردیدها و بحران‌های هویتی سربازان می‌پردازد. تعاملات میان فرماندهان، سربازان و جنگ‌سالاران محلی و نیز تلاش برای یافتن معنا در دل خشونت و بی‌ثباتی، از درون‌مایه‌های اصلی این رمان است. «کارستن ینسن» با استفاده از شخصیت‌پردازی و دیالوگ‌ها تصویری چندلایه از جنگ و تأثیرات آن بر انسان‌ها ارائه داده است.

خلاصه داستان اولین سنگ (جلد دوم)

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان با ورود جوخهٔ سوم سربازان دانمارکی به افغانستان آغاز می‌شود؛ گروهی که هر یک با انگیزه‌ها و پیشینه‌های متفاوت، داوطلبانه به جنگ آمده‌اند. داستان، زندگی روزمرهٔ آنان را در پایگاه‌های نظامی و در دل بیابان‌های هلمند دنبال می‌کند. سربازان با چالش‌هایی چون ترس، بی‌حوصلگی و انتظار برای وقوع حادثه‌ای بزرگ دست‌وپنجه نرم می‌کنند. روابط میان اعضای جوخه، شوخی‌ها، رقابت‌ها و دغدغه‌های شخصی، فضای انسانی و ملموسی به داستان می‌بخشد. در جریان یک عملیات، نخستین درگیری جدی رخ می‌دهد و یکی از سربازان برای اولین‌بار انسانی را می‌کشد. این واقعه تأثیر عمیقی بر روح و روان او و دیگر اعضای گروه می‌گذارد. کتاب حاضر علاوه‌بر روایت نبردها به تعاملات پیچیدهٔ سربازان با مردم محلی، جنگ‌سالاران افغان و فرماندهان نظامی می‌پردازد و نشان می‌دهد که مرز میان دوست و دشمن، قهرمان و قربانی تا چه اندازه مبهم و شکننده است. این رمان با تمرکز بر جزئیات روانی و اخلاقی، تصویری از جنگ ارائه می‌دهد که فراتر از کلیشه‌های رایج در نظر گرفته شده است.

چرا باید کتاب اولین سنگ (جلد دوم) را خواند؟

این کتاب تجربهٔ زیستهٔ سربازان در جنگ افغانستان را از زاویه‌ای انسانی و بی‌واسطه به تصویر می‌کشد. اثر حاضر نه‌تنها به نبردها و خشونت می‌پردازد، بلکه بحران‌های هویتی، تردیدهای اخلاقی و روابط میان‌فردی را برجسته می‌کند. خواننده با مطالعهٔ این کتاب با واقعیت‌های پیچیده و گاه متناقض جنگ و تأثیرات آن بر انسان‌ها آشنا می‌شود و فرصتی برای تأمل دربارهٔ معنای جنگ، مسئولیت فردی و جمعی و مرزهای اخلاقی پیدا می‌کند.

خواندن کتاب اولین سنگ (جلد دوم) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به رمان‌های جنگی، روایت‌های واقع‌گرایانه و آثار اجتماعی مناسب است؛ همچنین کسانی که دغدغهٔ شناخت ابعاد انسانی و روانی جنگ، روابط میان‌فرهنگی و چالش‌های اخلاقی را دارند، می‌توانند از مطالعهٔ این اثر بهره‌مند شوند.

بخشی از کتاب اولین سنگ (جلد دوم)

«در آسمان افغانستان از کابل به سوی قندهار سعی می‌کنم ماجرا را جمع‌بندی کنم. بهتر است بگویم ماجراها را. این موضوع بیشتر از آن درهم‌ریخته است که امکان جمع‌بندی داشته باشد.

راسموس شرایدر، افسر ارتش، شخص اول این ماجراست. اما این قضیه باید مخفی بماند. ما تصمیم گرفتیم او را در فهرست کشته‌شدگان قرار دهیم. او در نبردی کشته شده و همان نشان افتخاری را می‌گیرد که قربانیانش می‌گیرند. ما تابوتی خالی را دفن می‌کنیم و از این ماجرای زشت بسیار شرمنده‌ایم. وقتی دربارهٔ او تحقیق کردیم، با هویت‌های گوناگونی که از او یافتیم می‌توانستیم یک گورستان کامل را با شرایدر پر کنیم.

با او تعداد کشته‌شدگان به چهارده نفر می‌رسد. این رویدادی بزرگ است. یک عزای عمومی. دانمارکی‌ها نسبت به جنگ معمولاً بی‌تفاوت‌اند. اما این قضیه فرق می‌کند. برای آن‌ها که ملت کوچکی هستند، این تلفات بسیار سنگین است.

و حالا پانزده نفر دیگر در جست‌وجوی او هستند. اووه استفنسن فرمانده و لوکاس مولر، کشیش پایگاه، هم در این گروه هستند. بالاخره زمانی باید این واقعیت را بپذیریم که آن‌ها از دست رفته‌اند. و کدام حادثه بدتر است: ناپدید بودن یا کشته شدن؟ تا کی می‌توانیم آن‌ها را گمشده اعلام کنیم و کی این واژهٔ نامفهوم جایش را به واژهٔ نهایی مرگ خواهد داد؟

اطمینان داریم که نظارت ماهواره‌ای، شنود تلفن همراه یا هر نوع ردیابی الکترونیکی نتیجه‌ای ندارد. اگر گروگان گرفته شده بودند، گروگان‌گیران برای آزادی‌شان تقاضاهایی داشتند. یا این‌که اینترنت از ویدئوهای کشتارشان پر می‌شد. اما سکوت همه جا را فرا گرفته است. آن‌ها تا کنون باید مرده باشند. اگر در یک نبرد جان باخته بودند، به طور قطع ما مطلع می‌شدیم. طالبان دربارهٔ این چیزها ساکت نمی‌ماند. پس چه اتفاقی می‌تواند افتاده باشد؟ چه کسی می‌خواهد آن‌ها را از بین ببرد ولی پیروزی‌اش را به رخ نکشد؟»