کتاب جشن تولد

کتاب جشن تولد نوشتهٔ هرولد پینتر و ترجمهٔ البرز محرر خوانساری است. نشر قطره این نمایشنامهٔ خارجی را منتشر کرده است.

درباره کتاب جشن تولد

کتاب جشن تولد (The Birthday Party) نمایشنامه‌ای نوشتهٔ هرولد پینتر است. «مگ»، «پیتی»، «گلدبرگ»، «استنلی»، «لولو» و «مک‌کن» نام برخی از شخصیت‌های این متن نمایشی است. نمایشنامه متنی است که برای اجرا بر روی صحنه و یا هر مکان دیگری نوشته می‌شود. هر چند این قالب ادبی شباهت‌هایی به فیلم‌نامه، رمان و داستان دارد، شکل و فرم و رسانه‌ای جداگانه و مستقل محسوب می‌شود. نخستین نمایشنامه‌های موجود از دوران باستان و یونان باقی مانده‌اند. نمایشنامه‌ها در ساختارها و شکل‌های گوناگون نوشته می‌شوند، اما وجه اشتراک همهٔ آن‌ها ارائهٔ نقشهٔ راهی به کارگردان و بازیگران برای اجرا است. بعضی از نمایشنامه‌ها تنها برای خواندن نوشته می‌شوند؛ این دسته از متن‌های نمایشی را کلوزِت (Closet) نامیده‌اند. از مشهورترین نمایشنامه‌نویس‌های غیرایرانی می‌توان به «آیسخولوس»، «سوفوکل»، «اوریپید» (یونان باستان)، «شکسپیر»، «هارولد پینتر» (انگلستان)، «مولیر» (فرانسه)، «هنریک ایبسن» (نروژ)، «آگوست استریندبرگ» (سوئد)، «برتولت برشت» (آلمان)، «ساموئل بکت» (ایرلند) و «یوجین اونیل» (آمریکا) اشاره کرد. نام برخی از نمایشنامه‌نویس‌های ایرانی نیز «بهرام بیضائی»، «عباس نعلبندیان»، «اکبر رادی»، «غلامحسین ساعدی»، «بهمن فُرسی»، «محسن یلفانی»، «نغمه ثمینی»، «محمد رضایی راد»، «علیرضا نادری»، «محمد یعقوبی»، «محمد رحمانیان» و «محمد چرمشیر» بوده است.

خواندن کتاب جشن تولد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران ادبیات نمایشی و علاقه‌مندان به نمایشنامه‌های انگلیسی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره هرولد پینتر

هرولد پینتر در سال ۱۹۳۰ در لندن به دنیا آمد. او از جوانی به بازیگری علاقه نشان داد و در سال ۱۹۵۱ بود که نخستین نمایش را به نام «اتاق» منتشر کرد. پینتر در طول زندگی خود ۳۲ نمایشنامه نوشت. او در سال ۲۰۰۵ میلادی به جایزهٔ نوبل ادبیات دست یافت. درون‌مایهٔ اصلی آثار هارولد پینتر سرگشتگی و حیرانی انسان معاصر است و بیش‌تر شخصیت‌های آثار او، درک درستی از جهان ندارند. پينتر علاوه بر نگارش نمايشنامه‌های متعدد، در تدوین بيش از ۳۰ اثر سينمایی و تلويزيونی نيز به‌عنوان فيلم‌نامه‌نويس حضور داشته است. او در بيشتر آثاری كه به‌عنوان فيلم‌نامه‌نويس در آن‌ها حضور داشته، فيلم‌نامه‌ها را از كتاب و رمان‌های بزرگ اقتباس كرده است؛ نمایشنامهٔ «در جست‌وجوی زمان از دست رفته» یکی از این نمونه‌ها است؛ رمانی به قلم مارسل پروست. از میان نمایشنامه‌های این نویسندهٔ انگلیسی می‌توان از «مونولوگ»، «جشن تولد»، «کلکسیون»، «درد مختصر»، «خاکستر به خاکستر»، «سرایدار»، «بازگشت به خانه» و «خیانت» نام برد.

بخشی از کتاب جشن تولد

«گلدبرگ: (اندکی نامطمئن.) هان... یه‌کم بهتره، به‌نظرم، یه‌کم بهتره. البته، واقعاً در تخصص من نیست که در این مورد اظهارنظر کنم، آقای بولز. منظورم اینه که، من چیزش رو ندارم، صلاحیتش رو ندارم. بهتر این بود که یه کسی با چیز لازم... هوم... با صلاحیت لازم... یه نگاهی بهش بندازه. یه کسی که چند تا لقب پشت اسمش باشه. زمین تا آسمون توفیر داره.

پیتی: صحیح.

گلدبرگ: به‌هرحال، الان دِرموت پیششه. اون... اون بالا سرش هست.

پیتی: درموت؟

گلدبرگ: بله.

پیتی: وحشتناکه.

گلدبرگ: (آه می‌کشد.) بله. مث اینکه از جشن تولدش زیادی هیجان‌زده شده.

پیتی: چه بلایی سرش اومده؟

گلدبرگ: (با لحن نیش‌دار.) چه بلایی سرش اومده؟ حملهٔ عصبی، جناب بولز. به همین سادگی. حملهٔ عصبی.

پیتی: آخه چطور یهویی این اتفاق براش افتاد؟

گلدبرگ: (بلند می‌شود و به‌سوی عقب صحنه حرکت می‌کند.) جناب بولز! باید خدمتتون عرض کنم که این مسئله می‌تونه به اشکال مختلفی اتفاق بیفته. یه روز یکی از دوستان من داشت در همین رابطه باهام صحبت می‌کرد. یه موردی بود، البته نه کاملاً شبیه به این، ولی نسبتاً شباهت داشت، که ذهن هر دوی ما رو درگیر کرده بود. (درنگ می‌کند.) خلاصه، داشت می‌گفت، همین دوستم رو می‌گم، که این مشکل بعضی اوقات به شکل تدریجی اتفاق می‌افته... روزبه‌روز شدت می‌گیره، رشد می‌کنه، رشد می‌کنه، هی رشد می‌کنه... روزبه‌روز و حالا بعضی وقت‌هام هست که همین‌جور یه‌دفعه اتفاق می‌افته. ناغافل. «آن» (با صدای بشکن.) به همین راحتی! اعصاب متلاشی می‌شه! هیچ حساب‌وکتابی نداره که کِی یا چطور اتفاق می‌افته، ولی بعضی از آدم‌ها هم هستند که از قبل معلومه این اتفاق براشون می‌افته.»