کتاب لو سالومه

کتاب لو سالومه نوشتهٔ جولیا ویکرز و ترجمهٔ میرجواد سیدحسینی و نسرین اخوان است. بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه این زندگی‌نامه را منتشر کرده است.

درباره کتاب لو سالومه

جولیا ویکرز در کتاب لو سالومه زندگی‌نامهٔ «لو سالومه» را بیان کرده است. سالومه سال ۱۸۶۱ در روسیه به دنیا آمد. او زنی روشن‌فکر، تیزهوش، دوستدار فلسفه بود. لو سالومه روان‌کاو و همراه و همکار «زیگموند فروید» و دوست نزدیک و صمیمی «فریدریش نیچه» نیز بود. او زنی بود که در دوران حیات خود تأثیر بسیاری بـر اطرافیان خود گذاشت. لو فون سالومه در طول زندگی خود از القاب متعددی استفاده کرده که ممکن است برای خواننده گیج‌کننده باشد. لوئیز فون سالومه (همنام مادرش) که از مادر خود لقب «روسی لیولیا» را در کودکی دریافت کرد و در نوجوانی نام مردانه‌تر «لو» را گرفت. در پاسپورت آلمانی نام او لو فون سالومه ذکرشده است، اما او «فون» را حذف کرد و با نام لو سالومه شناخته شد.

جولیا ویکرز در اثر حاضر، از سال‌های زندگی و حرفه سالومه سخن گفته و در این میان به نوجوانی او، ازدواجش با «فریدریش کارل آندرئاس»، پژوهشگر زبان‌شناسی، روابط‌ او با فریدریش نیچه، زیگموند فروید و «راینر ماریا ریلکه» و چند نویسنده و شاعر دیگر توجه داشته است.

خواندن کتاب لو سالومه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران  مطالعهٔ زندگی‌نامه‌ها پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب لو سالومه

«امروزه در بخش همپستد شمال لندن، ساختمان آجری قرمز زیبایی خودنمایی می‌کند که در آن یادگاری‌های زیگموند فروید نگهداری می‌شود. سال ۱۹۳۸ بعد از تسخیر کشور اتریش توسط نازی‌ها، فروید و خانواده‌اش از آپارتمان شمارهٔ ۱۹ خیابان برگاسه در وین گریختند. دههٔ ۱۹۳۰ فروید با انتقال دارایی‌ها و اموالش به لندن، دفتر کار معروفش را راه‌اندازی کرد. اتاق پذیرش بیمار دفتر لندن مانند وین، دفترکار مدرنی نیست و بیشتر به موزهٔ عجیب و غریبی شباهت دارد که با رنگ‌های تیره و گرم و پارچه‌های فاخر و براق تزیین شده است. در این اتاق که می‌توان تخت معروف فروید را دید، تختی که بیماران بر روی آن دراز می‌کشیدند و رؤیاها و خیالات خود را بازگو می‌کردند، یک پتوی مخملی و ظریف ایرانی به روی تخت کشیده شده و طراحی آن به گونه‌ای است که بیمار بر روی آن احساس آرامش و امنیت می‌کند. قالیچه‌های شرقی با طرح ظریف و پرنقش و نگار خود، کف و دیوارها را می‌پوشانند. مجموعهٔ زیادی از عتیقه‌های قدیمی روی میزها و قفسه‌ها، انواع مجسمه‌ها و گلدان‌های گردآوری شده از کشورهای مختلف مانند مصر، یونان، هندوستان، چین و رومانی در گوشه‌وکنار این اتاق به چشم می‌خورد. برای فروید آثار قدیمی حفاری شده از زمین هم جذابیت داشتند و هم حاکی از ویژگی خاص او به عنوان باستان‌شناس ذهن بودند که برای کشف انگیزه‌های پنهان رفتار انسان‌ها در لایه‌های عمیق ذهن کاوش می‌کرد.

در این مجموعهٔ بزرگ، مجمسهٔ کوچک ابوالهول که در تِبِس پیدا شده بود نیز دیده می‌شود. ابوالهول موجودی افسانه‌ای است که از کمر به پایین شیر و سر و سینه‌اش یک زن است با بال‌های یک پرنده (این موجود مؤنث، هر کس که معمایش را حل نکند، هلاک می‌کند). مجسمهٔ مورد علاقهٔ فروید، آتنا خدای جنگجوی مسلح بود و آن را وسط میز کارش می‌گذاشت. در سمت راست میز، چسبیده به قفسهٔ کتاب‌ها قاب عکسی از لو آندرئاس سالومه به چشم می‌خورد که دقیقاً همان‌جایی که فروید قرار داده بود، حفظ شده است. فروید به سالومه گفته بود که از آن الهام می‌گیرد. زیر آن، تصویر دیگری از مجسمهٔ ابوالهول قرار دارد که فروید آن را نماد بزرگ‌ترین معمای طبیعت یعنی زن می‌دانست: آتنا، مجسمهٔ ابوالهول و لو. (و کاملاً طبیعی بود که فروید هر سه آن‌ها را مقدس و گرامی می‌دانست.)

آثار گوته، شکسپیر، گوگول، بالزاک، آناتول فرانس، داروین، انواع مختلف متون مذهبی دربارهٔ موسی و البته آثار نیچه در کتابخانهٔ پشت میز کار فروید چیده شده‌اند. فروید، افکار نیچه را بی‌اندازه می‌ستود و اذعان داشت که مهم نیست در جستجوی ناخودآگاه به چه نتیجه‌ای رسید، مهم این است که نیچه همیشه از او جلوتر بود.»