فرنان برودل

فرنان برودل (۱۹۰۲ - ۱۹۸۵) مورخ نامدار فرانسوی و از پيشگامان مکتب «آنال» (سال‌نامه) در تاريخ‌نگاری است. او پس از تحصيل در سوربون، نزديک به يک دهه (۱۹۲۳ - ۱۹۳۲) در الجزاير تدريس و تحولات جهان غرب را مشاهده کرد. در درازای جنگ جهاني دوم (۱۹۳۹ - ۱۹۴۵) در زندان آلمانی‌ها اسير بود (۱۹۴۰ -‌ ۱۹۴۵)، که نه‌فقط به‌قول خودش صبر و تساهل به او آموخت، بلکه فرصتی طولانی برايش فراهم آورد تا دربارۀ رهيافت و روشش در فهم تاريخ بينديشد. نگرش تاريخی او را با نظراتی که در مجلۀ پرنفوذ سالنامۀ «تاريخ اقتصادی و اجتماعی» ارائه می‌داد، هم‌خوان و هم‌آواز و هم‌هويت ديد و همين موجب شد که به آن گروه بپيوندد. او بيش از ده سال سردبيری این مجله را بر عهده گرفت و صرف‌ نظر از انتشار مجله، از اساتيد برجسته‌ در معروف‌ترين نهاد آموزش عالی در فرانسه، يعنی کالج دو فرانس بود که در سال ۱۹۴۹ به اين مقام نائل آمد. در سال ۱۹۸۳ به عضويت فرهنگستان فرانسه برگزيده شد. در زمان حيات خود بيش از ۲۰ مرکز علمی جهان به او دکترای افتخاری اعطا کرد. در تأسيس نهادهای تحقيقاتی تازه اقدامات مهمی کرد. در سراسر دنيا به افتخارش نهادهایی آموزشی و پژوهشی تأسيس شده است. او اولين مورخ زنده بوده که يک شمارۀ کامل از مجلۀ «تاريخ جديد» به تحليل شخصيت و نظرات او اختصاص داده شد. آثار مهم او عبارت‌اند از «مديترانه و جهان مديترانه‌ای در عهد فيليپ ثانی (۲ مجلد، ۱۹۴۹، ترجمۀ انگليسی ۱۹۷۲)»، «تمدن و سرمايه‌داری؛ سده‌های ۱۵ - ۱۸ (۳ مجلد، ۱۹۶۷ - ۱۹۷۹، ترجمۀ انگليسی ۱۹۷۹ و ويرايش تازه ۱۹۸۵)»، «پی‌انديشی دربارۀ تمدن و سرمايه‌داری (۱۹۷۷)»، «در تاريخ (۱۹۸۵)»، «پويایی سرمايه‌داری (۱۹۸۵) (روايت فرانسۀ پی‌انديشی در بارۀ تمدن و سرمايه‌داری)»، «هويت فرانسه (۱۹۸۶، ترجمۀ انگليسی در دو مجلد، ۱۹۸۸ - ۱۹۹۰)»، «برآمده از ايتاليا (۱۹۹۱)»، «تاريخ تمدن (۱۹۹۵)» و «خاطرات مديترانه‌ای (۱۹۹۸، ترجمۀ انگليسی ۲۰۰۱).