دانلود و خرید کتاب صوتی دشمن مردم

کتاب صوتی دشمن مردم نوشتهٔ هنریک ایبسن و ترجمهٔ بهزاد قادری است. آرمان سلطان زاده، آزاده رادمهر و جمعی دیگر از گویندگانْ گویندگی این کتاب صوتی را انجام داده‌اند و آوانامه آن را منتشر کرده است. این اثر صوتی حاوی یک نمایشنامهٔ مهم از ادبیات نمایشی نروژ است.

درباره کتاب صوتی دشمن مردم

کتاب صوتی دشمن مردم حاوی یکی از نمایشنامه‌های مشهور هنریک ایبسن، نویسندهٔ نروژی، است که در آن با مردی به نام «دکتر توماس استوکمان» که مسئول رسیدگی به حمام‌های برادرش است، همراه می‌شویم. برادر دکتر استوکمان، شهردار است. او متوجه می‌شود آب‌های این حمام‌ها آلوده است؛ پس می‌کوشد این خبر را به دیگران بگوید، اما همه به او لقب «دشمن مردم» را می‌دهند و از خودشان دورش می‌کنند. دکتر استوکمان می‌خواهد برای عقایدش بجنگد. نمایشنامهٔ دشمن مردم که گاه به نام «دشمن ملت» نیز خوانده شده است، سبک نگارشی تازه‌ای از ایبسن را آشکار می‌کند. این نمایشنامه یک بحث جامعه‌شناختی مبتنی بر فلسفهٔ سیاسی «اصحاب قرارداد اجتماعی» است که «شهروندی» را در چارچوب کلان‌روایت روشنگری مطرح می‌کردند، ایبسن اما از یک‌سو شرح وظایف متعارف برای مسئولان «دولت/شهر» در این گفتمان را نمی‌پسندد و از سوی دیگر، رفتار و تلقیات فرد روشن‌فکر را برای خروج از این کلان‌روایت و ورود به مدرنیته‌ای بر اساس «بازی متقابل»، کارآمد و به‌روز نمی‌داند؛ به همین دلیل و عمداً این اثر ظرافت‌های دیگر آثار رئالیستی ایبسن را ندارد. دوم اینکه علی‌رغم عنوان فریبندهٔ این نمایشنامه که ذهن را مهیای یافتن «آدم بده» و «آدم خوبه»های رایج می‌کند، ایبسن در دام شخصیت‌پردازی‌های کلیشه‌ای نمی‌افتد؛ زیرا اصولاً با سیاه‌وسفید میانهٔ خوبی ندارد. سوم اینکه به همین دلایلی که گفته شد، این اثر آمیزهٔ تراژدی و کمدی غریبی است. برای درهم‌شکستن مرزهای «سیاه» و «سفید»، نویسنده خطر می‌کند و این ۲ گونهٔ ادبی - نمایشی را از آغاز تا پایان اثر به‌موازات‌هم می‌آورد. از این نظر نیز، نمایشنامهٔ دشمن مردم تجربهٔ موفق و چشمگیری است.

شنیدن کتاب صوتی دشمن مردم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

شنیدن این کتاب صوتی را به دوستداران ادبیات نمایشی نروژ و قالب نمایشنامه پیشنهاد می‌کنیم.

درباره هنریک ایبسن

هنریک ایبسن نمایشنامه‌نویس و شاعر نروژیدر سال ۱۸۲۸ میلادی به دنیا آمد. او در نوجوانی پس از ورشکستگی پدرش برای نخستین‌بار، طعم فقر و تنگ‌دستی را چشید. با وقوع انقلاب ۱۸۴۸ در شمال اروپا، ایبسن به سرودن اشعار آزادی‌خواهانه پرداخت. در سال ۱۸۵۰ برای ادامۀ تحصیل و به امید اخذ درجهٔ دکتری در رشتۀ پزشکی به شهر کریستیانیا رفت. هنگامی که در رشتۀ تحصیلی خود موفق نشد، به نوشتن روی آورد. مطالعۀ تاریخ روم و توطئۀ کاتلینا و خطابه‌های سیسرون و همچنین شرح انقلاب فرانسه در ۱۸۴۸ باعث شد که او نخستین نمایشنامۀ خود را در سال ۱۸۵۰ بنویسد. اولین اثر هنریک ایبسن «کاتلین» نام دارد؛ او سپس به‌سمت سیاست رفت، عضو اتحادیۀ کارگران شد و مدتی با نوشتن مقالات سیاسی و هنری در انتشار چند روزنامه دست داشت. یک سال بعد، مدیر تماشاخانۀ شهر «برگن» شغلی به او داد. او در طول ۵ سالی که در این تماشاخانه مشغول به کار بود، سفرهای بسیاری به کپنهاگ داشت و مطالعاتی در زمینۀ تئاتر به انجام رساند.

هنریک ایبسن در ۲۳ می ۱۹۰۶ درگذشت. «دشمن مردم»، «مرغابی وحشی»، «بانوی دریایی»، «خانهٔ عروسک (یا «عروسک‌خانه»)» و «هدا گابلر» عنوان بعضی از نمایشنامه‌های او هستند.

درباره بهزاد قادری

بهزاد قادری در سال ۱۳۳۱ در زاهدان به دنیا آمد. او نویسنده، مترجم، محقق و منتقد ایرانی و نیز استاد بازنشستۀ گروه زبان و ادبیات انگلیسی دانشکدهٔ زبان‌ها و ادبیات خارجی دانشگاه تهران است. بهزاد قادری دورۀ تحصیلیِ لیسانس خود را در رشتۀ زبان و ادبیات انگلیسی در دانشگاه فردوسی مشهد و فوق‌لیسانسِ ادبیات آمریکا را در دانشگاه شیراز طی کرد. او دکترای ادبیات نمایشی قرن ۱۹ و ۳ دهۀ ۱۹۶۰ – ۱۹۹۰ را در بریتانیا به پایان رسانده است.

قادری به فعالیت‌های اجرایی نیز پرداخته است؛ برای مثال او سرپرست کتابخانهٔ ملی کرمان در بدو تأسیس، سرپرست گروه زبان‌های خارجی دانشگاه شهید باهنر کرمان، معاون آموزشی دانشکدۀ هنر دانشگاه کرمان، عضو هیئت‌تحریریۀ نشریۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، عضو شورای تخصصی گروه زبان و ادبیات انگلیسی، عضو هیئت‌امنای تئاتر کرمان، عضو هیئت‌ممیزۀ دانشگاه‌های جنوب شرق ایران، عضو هیئت‌تحریریۀ نشریۀ پژوهش زبان‌های خارجی دانشکدۀ زبان‌های خارجی، دانشگاه تهران و عضو مرکز ایبسن‌شناسی دانشگاه اسلو - نروژ بوده است.

بهزاد قادری همچنین تدریس درس‌های «عصر روشنگری»، «عصر رمانتیسیسم» و «نمایشنامۀ قرن نوزدهم»، در مقاطع کارشناسی و کارشناسی‌ارشد و تدریس در دانشگاه Essex انگلستان از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ را در کارنامۀ خود دارد. او در سال ۱۳۸۵ از سوی سفارت نروژ در تهران و مرکز هنرهای نمایشی برای پژوهش دربارۀ آثار هنریک ایبسن لوح سپاس دریافت کرد. بهزاد قادری مجموعه نمایشنامه‌های هنریک ایبسن را به ضمیمۀ پژوهش‌هایی مفصل در این زمینه، در نشر بیدگل، ترجمه کرده است.

بخشی از کتاب صوتی دشمن مردم

«دکتر استوکمان: (نامه را همچون پرچمی تکان می‌دهد.) بله، گمونم، براتون یه خبر هم از شهر دارم!

بیلینگ: خبر؟

خانم استوکمان: چه خبری؟

دکتر استوکمان: یه کشف بزرگ کاترین!

هاوستاد: جدی؟

خانم استوکمان: تو کشفش کردهٔ؟

دکتر استوکمان: آره، معلومه، خودم. (در اتاق پس و پیش قدم می‌زند.) حالا بذار به روال معمولشون واکنش نشون بدن، بگن این‌ها همه‌ش اوهام و خیالات بی سر و تهه. ولی دیگه جرأتش‌رو ندارن. هاه‌هاه! مطمئنم که ندارن.

پترا: ولی، پدر، بگین، این کشفتون چیه.

دکتر استوکمان: خب، باشه، امون بده یه‌خرده، همه‌چیز رو می‌فهمی. فقط کاش پیتر هم اینجا بود! حالا می‌فهمین ما آدم‌ها چطور می‌تونیم دوره بیفتیم، و مثل موش کور دربارهٔ دیگران قضاوت...

هاوستاد: منظورتون از این حرف چیه آقای دکتر؟

دکتر استوکمان: (کنار میز می‌ایستد.) مگه مردم همه نمی‌گن شهرمون کاملاً سالم و بهداشتیه، هان؟

هاوستاد: خب، البته.

دکتر استوکمان: یه جای خیلی بهداشتی، در واقع... جایی که می‌شه با اطمینان به همه توصیه‌ش کرد؛ هم به معلول‌ها و هم به مردم سالم...

خانم استوکمان: ولی، توماس، عزیزم...

دکتر استوکمان: ما هم رسوندیمش به عرش و توصیه‌ش هم کرده‌یم. خودم مدام توی «ندای مردم» و مقاله‌هام ازش...

هاوستاد: درست، خب؟

دکتر استوکمان: این تأسیسات، چشمه‌های آب گرم، که اسمش‌رو گذاشتیم «شاهرگ حیاتی» شهر، یا «شریان زندگی» و... چه می‌دونم دیگه چه کوفتی بهش گفتیم...»