کتاب در سنگر آزادی

کتاب در سنگر آزادی نوشتهٔ فریدریش فون هایک و ترجمهٔ عزت الله فولادوند است. نشر ماهی این کتاب را در حوزهٔ علوم سیاسی روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب در سنگر آزادی

کتاب در سنگر آزادی از گزیده‌ای از نوشته‌های فریدریش فون هایک فراهم آمده است. به‌جز سه قسمت که فصل‌هایی منتخب از دو کتاب معروف او، «راه بندگی» و «بنیان آزادی» است، باقی مقالاتی مستقل است. در گزینش نوشته‌ها کوشش بر این بود که تا حد امکان گستره و جنبه‌های گوناگون اندیشه بدیع و پربار این نویسنده و شهامت او در گفتار به خوانندگان نمایان شود. نطفهٔ این کتاب با ترجمهٔ چند مقاله‌ای بسته شده است که نخست در مجلهٔ «راه نو» انتشار یافت. عنوان برخی از بخش‌های این کتاب عبارت است از «چرا فرومایه‌ترین عناصر در صدر می‌نشینند»، «کاربرد شناخت در جامعه»، «آزادی اقتصادی و حکومت انتخابی»، «مرده‌ریگی به نام عدالت اجتماعی» و «دموکراسی به کجا می‌رود».

فریدریش آگوست فون هایک نظریه‌پرداز و فیلسوفی است که بیشتر به‌خاطر دفاع از لیبرالیسم کلاسیک شناخته شده است. او در سال ۱۹۷۴ میلادی جایزهٔ یادبود نوبل در علوم اقتصادی را به‌صورت مشترک با «گونار میردال» و به‌دلیل کار آن‌ها در زمینهٔ پول و نوسانات اقتصادی و وابستگی متقابل پدیده‌های اقتصادی، اجتماعی و نهادی برنده شد. هایک در سال‌های نوجوانی خود در جنگ جهانی اول خدمت کرد و گفت که این تجربه در جنگ و تمایل او برای کمک به اجتناب از اشتباهاتی که منجر به جنگ شده بود، او را به اقتصاد کشاند. در دانشگاه وین، در رشتهٔ اقتصاد تحصیل کرد و در نهایت مدرک دکتری خود را در رشتهٔ حقوق در سال ۱۹۲۱ و در رشتهٔ علوم سیاسی در سال ۱۹۲۳ دریافت کرد. او در اتریش، بریتانیا، ایالات متحده و آلمان زندگی و کار کرد و در سال ۱۹۳۸ تابع بریتانیا شد. زندگی آکادمیک هایک بیشتر در دانشکدهٔ اقتصاد لندن و سپس در دانشگاه شیکاگو و دانشگاه فرایبورگ سپری شد. او به‌طور گسترده‌ای به‌عنوان رهبر مدرسهٔ اقتصاد اتریش در نظر گرفته می‌شود؛ همچنین ارتباط نزدیکی با مدرسهٔ اقتصاد شیکاگو داشته است. این کتاب گزیده‌ای از نوشته‌های این اقصاددان است که توسط عزت الله فولادوند انتخاب و ترجمه شده‌اند.

خواندن کتاب در سنگر آزادی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران علوم سیاسی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره عزت الله فولادوند

عزت الله فولادوند ۵ دی ۱۳۱۴ در اصفهان به دنیا آمد. او مترجم آثار فیلسوفان نامدار در ایران است. او پس از گذراندن تحصیلات پایه در تهران، ابتدا جهت ادامهٔ تحصیل به انگلستان رفت و به‌علت برخی مشکلات دوباره به ایران بازگشت و دورهٔ دبیرستان را به پایان رساند؛ سپس به پاریس رفت و آنجا به‌مدت ۲ سال مشغولِ تحصیل در رشتهٔ پزشکی شد. پس از مطالعهٔ کتاب «مسائل فلسفه» اثر «برتراند راسل» پزشکی را رها کرد و برای تحصیل دانش فلسفه عازم آمریکا شد و دوره‌های کارشناسی و کارشناسی‌ارشد و دکترای فلسفه را در دانشگاه کلمبیا گذراند. از اساتید او می‌توان به «آرتور دانتو»، «رابرت کامینگ» و «سیدنی مورگن بسر» اشاره کرد.

فولادوند از سال ۱۳۴۳ تا ۱۳۵۹ در سمت‌های مختلف در شرکت ملی نفت ایران و وزارت امور اقتصادی و دارایی مشغول به کار بوده است. در کنار فعالیت‌های شغلی، به فعالیت‌های فرهنگی نیز پرداخت و چندین ترجمه از او در همان سال‌ها منتشر شد. ترجمهٔ کتاب‌های «فلسفهٔ کانت» و «آگاهی و جامعه» به‌ترتیب در دوره‌های هشتم و نهم کتاب سال جمهوری اسلامی ایران برگزیده شده‌اند. او آثار بسیاری دارد.

بخشی از کتاب در سنگر آزادی

«۱. آزادی نه‌تنها بدین معناست که فرد هم فرصت انتخاب دارد و هم بار آن را بر دوش می‌کشد، بلکه بعلاوه چنین معنا می‌دهد که باید پیامدهای اعمال خویش را تحمل کند و با ستایش یا نکوهش روبرو شود. آزادی و مسؤولیت از یکدیگر جدایی‌ناپذیرند. جامعه آزاد قادر به کارکرد یا حفظ خود نخواهد بود مگر آنکه افرادش به حقانیت این امر قائل باشند که هرکس در موقعیتی است که از عملش نتیجه شده است، و او نیز آن موقعیت را ناشی از افعال خویش بداند و بپذیرد. گرچه جامعه آزاد فقط به فرد فرصت می‌دهد و برآمد کوششهای او به اتفاقهای بی‌شمار بستگی خواهد داشت، اما درعین حال توجه وی را با شدت تمام به شرایطی جلب می‌کند که گویی هیچ چیز دیگری اهمیت ندارد و او باید قادر به کنترل آنها باشد. چون بناست به فرد فرصت استفاده از شرایطی داده شود که تنها به وی معلوم است، و چون قاعدتاً هیچ‌کس دیگر نمی‌تواند بداند که آیا او به بهترین وجه از شرایط مذکور بهره جسته است، لذا فرض بر این است که آن شرایط نتیجه اعمال او را تعیین می‌کند، مگر خلاف آن بدیهی باشد.

این اعتقاد به مسؤولیت فردی که همیشه هنگامی نیرومند بوده که مردم به آزادی فردی عقیده راسخ داشته‌اند، همراه با احترام به آزادی به نحو بارز نقصان یافته است. مسؤولیت مفهومی شده که دیگر از پسند عامه برخوردار نیست، و به صورت کلمه‌ای درآمده که چون در نسلی رویگردان از اندرزهای اخلاقی ملالت یا معاندت برمی‌انگیزد، سخنرانان یا نویسندگان کارکشته از آن می‌پرهیزند. کسانی که به ایشان آموخته‌اند هیچ چیز موقعیت یا حتی اعمالشان را موجب نمی‌شود غیر از شرایطی که به‌هیچ‌وجه در کنترلشان نیست، اکنون دشمن مسؤولیت شده‌اند. ولی معمولا انکار مسؤولیت ناشی از ترس از مسؤولیت است که بضرورت به ترس از آزادی نیز مبدل می‌شود. بدون شک، چون فرصت بناکردن زندگی خویش همچنین به معنای تکلیفی پایان‌ناپذیر و مستلزم انضباطی است که شخص باید، اگر بخواهد به هدف برسد، بر خود تحمیل کند، بسیاری از مردم از آزادی می‌ترسند.»